Σύγκριση που προκαλεί θλίψη

Τη δροµολόγηση της κατασκευής των δύο κτηρίων του αθλητικού κέντρου της Αγίας Αικατερίνης ανακοίνωσε ο ∆ήµος Ηρακλείου, µετά την οµόφωνη έγκριση της πρότασης εκπόνησης της σχετικής µελέτης της ∆ηµοτικής Αρχής, από τη ∆ηµοτική Επιτροπή.
Όπως αναφέρεται, πρόκειται για δυο κτήρια που θα επικοινωνούν µεταξύ τους, όπου τα υπόγεια θα έχουν τη χρήση βοηθητικών χώρων, στο ισόγειο θα αναπτυχθεί το κυλικείο και η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και στον όροφο θα λειτουργήσουν τα αποδυτήρια και τα γραφεία.
Η κατασκευή των δυο κτηρίων είναι η δεύτερη φάση του έργου δηµιουργίας του Αθλητικού Κέντρου, καθώς έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή ενός γηπέδου µπάσκετ µε ελαστικό ακρυλικό τάπητα και ενός γηπέδου ποδοσφαίρου 5×5 µε συνθετικό χλοοτάπητα, έχει διαµορφωθεί ο χώρος στάθµευσης και έχουν ολοκληρωθεί οι υποδοµές του ηλεκτροφωτισµού και του δικτύου απορροής των οµβρίων των γηπέδων.
Κι όσο το Ηράκλειο υλοποιούσε αυτά τα σηµαντικά αθλητικά έργα, µε τις διαδικασίες να τρέχουν απροβληµάτιστα, εµείς στα Χανιά κάναµε… µια τρύπα στο νερό.
Αθλητικές υποδοµές που ρηµάζουν, ένα κλειστό κολυµβητήριο – µνηµείο ντροπής για το ελληνικό κράτος, ένα εθνικό Στάδιο σε διαρκή απαξίωση κι µια ανακαίνιση του κολυµβητηρίου της Νέας Χώρας που πριν καλά – καλά ξεκινήσει φαίνεται να έχει αρκετά ‘‘θολά’’ σηµεία.
Τι είχε το Ηράκλειο που δεν είχαν τα Χανιά και πέτυχε πολλά περισσότερα σε σχέση µε εµάς; Εκτός από διεκδικητικότητα, είχε κι έναν υφυπουργό Αθλητισµού, τον κ. Αυγενάκη, ο οποίος όσο δροµολογούσε έργα για την εκλογική του περιφέρεια, αποκαλούσε τους Χανιώτες «κοµπλεξικούς» επειδή παραπονιόντουσαν για τα χάλια των αθλητικών υποδοµών στην πόλη µας.