Συγκρούσεις στον ΣΥΡΙΖΑ

Το διακύβευμα και η αγωνία του κ. Τσίπρα είναι ο μετασχηματισμός του κόμματός του με προεξάρχοντες τον ίδιο και τον κ. Τσακαλώτο να γίνει με όρους και όχι με άτακτες προσχωρήσεις. Υπάρχουν όρια στη συγκατοίκηση, παρά την απουσία συνεκτικού ιστού που θα κάνει αρραγείς τις τάσεις με πορεία προς μια γενικευμένη στρατηγική. Μέχρι τον Αύγουστο του 2015 ο κ. Τσίπρας είχε ν’ αντιπαλέψει την παραδοσιακή αριστερά του κ. Λαφαζάνη, που μετά το μνημόνιο με μερικούς απ’ τους “53+” συγκρότησαν την “Λαϊκή Ενότητα”, ενώ το μεγαλύτερο μέρος με άτυπο επικεφαλής τον κ. Τσακαλώτο έμεινε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρόβλημα σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ και το στενό προεδρικό περιβάλλον είναι η νέα σχέση που πάει να δημιουργηθεί με τις κοινωνικές ομάδες, μια δύσκολη κατάσταση για την οποία δεν έχει βρεθεί λύση. Εκείνο που δυσκολεύει τα πράγματα είναι ότι σε πολλά ζητήματα δεν μπορεί ν’ αντιπαρατεθεί στην κυβέρνηση, γιατί ο Κυρ. Μητσοτάκης εφαρμόζει σχεδόν κατά γράμμα τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση Τσίπρα και τους νόμους που έχει ψηφίσει. Ασκεί κριτική σε θέματα ήσσονος σημασίας, γι’ αυτό και η αντιπαράθεση με μειωτικές μη επιτρεπόμενες εκφράσεις, αποκαλώντας τον πρωθυπουργό “μεγάλο απατεώνα”.
Οι Συριζαίοι, μετά την απώλεια εξουσίας, προσπαθούν να βρουν εργαλεία να ερμηνεύσουν σωστά τα γεγονότα, να επαναδραστηριοποιηθούν και να ξαναγίνουν εξουσία. Υπάρχει όμως η εσωκομματική αντιπαράθεση απ’ τους παραγκωνισμένους πολιτικούς, τα υπό περιθωριοποίηση ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθούν ν’ αποστερήσουν την “ποιμενική ράβδο” του αρχηγού του κόμματος (μερικοί την χαρακτηρίζουν “στραταρχική”) με το νέο λογότυπο “ΣΥΡΙΖΑ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ”. Θέλουν να έχουν δική τους εκπροσώπηση και όπως οι “53+” του κ. Τσακαλώτου, παρασύρθηκαν ν’ αποκτήσουν αριθμητικό λογότυπο των “60+” στους οποίους θα είναι απέναντι οι “30+”, αυξανόμενοι απ’ τους “50+”.
Η πολιτική έγινε αριθμητική έννοια και το “53+” του κ. Τσακαλώτου έμεινε “53” σκέτο. Αν και μειούμενο παραμένει στο κόμμα, γιατί δεν μπορεί ν’ αποστασιοποιηθεί απ’ την «κομματική αριστερή συνείδηση», η οποία εμφορείται από γνήσια δημιουργική και όχι εξοντωτική πολιτική. Το απέδειξε ο κ. Τσακαλώτος όταν αποφάσισε να ανακαλέσει στην τάξιν τον πρόεδρό του δημοσίως, θεωρώντας ότι όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι δεν μπορεί να προσομοιάζονται μειωτικά, όπως αποκάλεσε ο “ηθικοπλάστης” Αλέξης τον πρωθυπουργό «μέγιστο πολιτικό απατεώνα».
Ο κ. Τσακαλώτος αποφάσισε ν’ αυτοκτονήσει πολιτικά, ή να διεκδικήσει μέρος της εξουσίας για τον ρόλο που έπαιξε στην κυβέρνηση ως υπ. Οικονομικών; Σίγουρα οι εναπομείναντες της τάσης “53” διατηρούν τις θέσεις τους στη συλλογική λειτουργία του κόμματος για τον διάλογο με τον κόσμο σε ήπιους τόνους στα εθνικά θέματα και τις διπλωματικές πρωτοβουλίες για την εξωτερική πολιτική. Πάντως εντύπωση κάνει ότι απ’ τις εκλογές του 2019 κι ύστερα τα ονόματα της παλαιάς φρουράς όπως του Δραγασάκη και Σταθάκη δεν αναφέρθηκαν πουθενά.
Ο κ. Τσακαλώτος επιτέθηκε στον κ. Τσίπρα για τον χαρακτηρισμό του κ. Μητσοτάκη, θέλοντας να εκφράσει τη δυσφορία του να μην διολισθήσει η πολιτική σε χαμηλά επίπεδα. Αν πίσω απ’ αυτό παίζεται κάποιο παιχνίδι, σύντομα θα φανεί.