Η καθημερινή ροή των ειδήσεων στη Κρήτη δεν είναι άλλη από τα τροχαία συμβάντα. Β.Ο.Α.Κ. και μετωπικές συγκρούσεις, συντρίμμια αυτοκίνητων, θάνατοι στην άσφαλτο, σοβαροί και μόνιμοι τραυματισμοί.
Τραύματα εξωτερικά και εσωτερικά, τόσο των ίδιων των θυμάτων, όσο και της κοινωνίας ολόκληρης.
Το ερώτημα είναι, μετά από τα αμέτρητα τέτοιου είδους γεγονότα που συνεχώς ακούμε και διαβάζουμε, πόσοι από εμάς ακόμα συγκλονίζονται ή έστω θυμούνται την επομένη στιγμή το πώς αισθάνθηκαν όταν τυχαία είδαν στα Μ.Μ.Ε. εικόνες από κάποιες διαλυμένες λαμαρίνες στην άσφαλτο και τις σκέψεις που φευγαλέα θα πέρασαν από το μυαλό τους: “Ω! Τρομερό! Θα μπορούσα να είμαι εγώ/οι δικοί μου στη θέση του/ς!”. Οι περισσότεροι τις προσπερνάμε, πιστεύοντας ότι οι τίτλοι αυτών των ειδήσεων καθόλου δε μας αφορούν.
Λόγω της εργασίας μου και του τρόπου που επέλεξα να ζω (να ανακαλύπτω τον τόπο μου αλλά και πιο μακρινούς προορισμούς), βρίσκομαι στους δρόμους πολύ συχνά και καθημερινά παρατηρώ τις παραβάσεις που πραγματοποιούνται μπροστά στα μάτια μου και αυτές είναι δεκάδες. Εξοργίζομαι και λυπάμαι βαθιά. Η μηδενική υπομονή και η βιασύνη, το κάκιστο οδικό δίκτυο και κυρίως το γεγονός ότι είμαστε απαράδεκτοι τόσο ως οδηγοί, όσο και ως πεζοί, όλα αυτά συντελούν στο να μετατρέπουμε συνεχώς την άσφαλτο σε πύλη προς το επέκεινα.
Σκέφτομαι επομένως, εδώ και χρόνια, κάθε φορά που «βγαίνω» στην εθνική, ότι η «τύχη» δε λειτουργεί ποτέ «τυχαία». Είναι σφάλμα να μιλάμε για τροχαία «ατυχήματα» ή «δυστυχήματα»: όσοι κρατάμε τιμόνι στα χέρια μας θα έπρεπε να γνωρίζουμε ότι ο παράγοντας «τύχη» δεν έχει θέση δίπλα στη λέξη «τροχαίο». Γιατί να θεωρείται «τυχαίο συμβάν» η παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, η αντικανονική προσπέραση ή η υπερβολική ταχύτητα; Μπορούμε να ορίσουμε την οδική συμπεριφορά μας (σίγουρα ποτέ του πίσω/μπροστινού/απέναντί μας, τρομακτικό και αδιανόητο) και αυτή είναι η αλήθεια.
Βίωσα τέτοια γεγονότα πριν από καιρό και τα αναβιώνω πολύ έντονα, λόγω των αμέτρητων στις μέρες μας περιστατικών (νέα από τη Κρήτη και από αλλού).
Η ίδια η δημιουργική διαδικασία, αλλά και η εν εξελίξει διεπιστημονική μου έρευνα των τελευταίων μηνών, με οδήγησαν στο να μελετώ τρόπους εικαστικής απόδοσης και περιγραφής ενός τόσο σκληρού θέματος, σε διάφορα επίπεδα.
Μέσω της έρευνας αυτής, προέκυψε μία μάζα οργανικής και ανόργανης ύλης. Η γλυπτική μου εγκατάσταση «Σύγκρουση κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες» (ζωγραφική, γλυπτική και μέρη αμαξώματος τρακαρισμένων αυτοκίνητων) παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Ρέθυμνο και αυτή την περίοδο στο Ηράκλειο, συνεχίζοντας έτσι το συμβολικό της ταξίδι στο νησί, ενώ το ζωγραφικό έργο «Παραμόρφωση» είναι πρωτογενές και ουσιαστικό κομμάτι της νέας μου ενότητας, η οποία θα παρουσιαστεί ολοκληρωμένη σύντομα και σχετίζεται με τα τροχαία εγκλήματα, την τραγική πραγματικότητα που βιώνει η κοινωνία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
Αιτία και αιτιατό των τροχαίων ο ίδιος ο Άνθρωπος και η σχέση του με τη Μηχανή, ο χειρισμός αυτής καθώς και η τάση του να την αναγάγει σε φετίχ, ως μηχανική προέκταση του σώματός του. Καθαρά κοινωνικό θέμα και αμιγώς πολιτικό ζήτημα που ταλανίζει τον σύγχρονο άνθρωπο, είναι το γεγονός ότι αυτή είναι η πρώτη αιτία θανάτου των νέων.
Το πάσχον σώμα πολύ συχνά πλέον «εισβάλλει» ως είδηση ή ως απλή πληροφορία στον κόσμο των ζώντων, κουβαλά τα θραύσματα του επίσης τραυματισμένου σύγχρονου πολιτισμού, χάνει το υγιές του σχήμα και την ακεραιότητά του.
Μέσα από αυτή την ενότητα διερευνώ αν μετά το συμβάν είναι δυνατόν οι πληγές μας, ως μονάδες ή/και ως κοινωνία από τη μια, ως θύματα ή/και ως θύτες από την άλλη, να επουλωθούν, ποιοι είναι οι πραγματικοί θεατές αυτής της αέναης σύγκρουσης και ποια η ματιά της κοινωνίας σε μια από τις πιο απελπιστικές στιγμές της ζωής, αυτής του ακαριαίου θανάτου ή του μόνιμου τραυματισμού των πολιτών της. #sosvoak #voakproject #thousandsofcollisions #vision0 #nomorevictims στόχος: #0victims
-Το έργο «Παραμόρφωση» (157×103 εκ., λάδι σε καμβά, 2019), παρουσιάζεται στη σειρά εκθέσεων «Τα Ίχνη μίας Ζωής», στα πλαίσια του Φεστιβάλ Τέχνης «Ν. Σκεπετζής», επιμέλειας Χρυσούλας Σκεπετζή (Ρέθυμνο: Σπίτι του Πολιτισμού και Αίθουσα Τέχνης Μορφές και για τα Χανιά σε συνδιοργάνωση ΧανιArt του Ιωάννη Αρχοντάκη για τον σταθμό της ομαδικής αυτής έκθεσης στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου).
-Η γλυπτική εγκατάσταση «Σύγκρουση κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες» (ζωγραφική, γλυπτική και μέρη αμαξώματος τρακαρισμένων αυτοκίνητων, μεταβλητές διαστάσεις, 2019), παρουσιάζεται μέχρι τέλη Φεβρουαρίου στο Ηράκλειο, στη Δημοτική Πινακοθήκη Μαλεβιζίου, στην έκθεση «Generations 1960-2019», επιμέλειας Δημήτρη Λάμπρου και της ομάδας Δίπολα.
