Τελικά, η πανδημία έχει ακόμη… ζόρια μπροστά της. Και μαζί μ’ αυτήν κι εμείς, εμβολιασμένοι αλλά και -ακόμη περισσότερο- ανεμβολίαστοι, που βιώνουμε τις συνέπειές της αλλά και… νέες καθημερινότητες.
Μετράμε ήδη το τέταρτο κύμα της εξάπλωσης του ιού, ή μήπως μπήκαμε στο πέμπτο; Σε λίγο θα χάσουμε και το μέτρημα!
Τα κρούσματα ολοένα και αυξάνονται, οι νεκροί το ίδιο, οι διασωληνωμένοι γεμίζουν τις ΜΕΘ, η πίεση στο ΕΣΥ είναι ασφυκτική και οι προβλέψεις των επιστημόνων δυσοίωνες.
Η χώρα καταγράφει έναν σημαντικό αριθμό απωλειών, ξεπερνώντας πλέον τις 16.000 θανάτους από την έναρξη της πανδημίας.
Σίγουρα τούτη η… εμπειρία της πανδημίας, αφήνει καθημερινά, πίσω της, πολλά!
Γι’ αυτό και οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να ανασκουμπωθούμε. Ότι χρειάζεται όχι μόνο ατομική αλλά και συλλογική προσπάθεια, για να περιοριστεί η εξάπλωση του κορωνοϊού.
Ο εμβολιασμός μπορεί να λύνει ένα μέρος του προβλήματος σύμφωνα και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Όμως δεν αρκεί, χωρίς και τη δική μας συμβολή. Ας μην το αψηφούμε.
