Σε εξέλιξη βρίσκεται η συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου Χανίων με μοναδικό θέμα τα Νεώρια.
Το θέμα που θα συζητηθεί είναι η ‘Εγκριση Πρότασης Χρήσεων – Προμελέτης Αποκατάστασης και Ανάδειξης του Συγκροτήματος των επτά (7) Ενετικών Νεωρίων στη Παλιά Πόλη Χανίων μετά την ολοκλήρωση της Ά Φάσης της Προγραμματικής Σύμβασης Πολιτισμικής Ανάπτυξης με τίτλο «ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ – ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΧΡΗΣΕΩΝ – ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΡΙΩΝ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ» {Δήμαρχος-Ξανθουδάκης}
Όπως αναφέρθηκε κατά την έναρξη της συνεδρίασης, μια σειρά από εκδηλώσεις τιμής στο Μίκη Θεοδωράκη θα πραγματοποιηθούν με πρωτοβουλίες του Δήμου Χανίων το επόμενο διάστημα.
Για «ευθύνη και τιμή για τον Δήμο Χανίων» έκανε λόγο ο δήμαρχος Π. Σημανδηράκης σημειώνοντας πως προχωρούν οι διαδικασίες για το “Μουσείο Μίκη- Γιάννη Θεοδωράκη”. Για την παράταξη του κ. Παπαδογιάννη ο κ. Γούλας έδωσε συγχαρητήρια στη δημοτική αρχή για τη διοργάνωση της κηδείας, ενώ ο Ευτύχης Δαμιανάκης στάθηκε στο ρόλο των υπηρεσιών και της δημοτική αρχής. Για το έργο του Μίκη Θεοδωράκη παρατήρησε πως «μας υπερβαίνει όλους» και ότι «με το έργο του απευθύνονταν στα χαμηλά στρώματα της κοινωνίας ».
Τον κ. Αγοραστάκη και στον δήμαρχο για το πως οργάνωσαν αυτό που έγινε και τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τη χρήση που πήγε να προκύψει, συνεχάρη ο Γρηγόρης Αρχοντάκης.
«Είναι ευθύνη μας να αναδείξουμε το έργο του» υπογράμμισε ο Τάσος Βάμβουκας που στάθηκε στην αγορά του σπιτιού του Μ. Θεοδωράκη από τον πρώην Δήμο Ν. Κυδωνίας.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης με την πρακτική και τους αγώνες ήταν δίπλα στον ελληνικό λαό» τόνισε ο Γιάννης Σαρρής, ενώ ο Χαράλαμπος Λουτσέτης για τη “Λαϊκή Συσπείρωση” μίλησε για «συγκλονιστικές και συγκινητικές στιγμές τόνισε την ανάγκη να αναδειχθεί περαιτέρω το έργο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.
Τέλος ο Σ. Ρίζος υπογράμμισε πως το έργο του Θεοδωράκη δεν μπορεί να διαχωριστεί και ότι απευθύνονταν στα λαϊκά στρώματα.
Το πολυτεχνείο Κρήτης, καίτοι ασφαλώς θα εχει και έχει ικανό τεχνογνωστικό δυναμικό , στο θέμα αυτό δεν μπορεί να ξεφύγει από την άποψη της τεχνολογίας των υλικών στην βάση του αρχιτεκτονή,ματος. Και τούτο είναι εξηγήσιμο διότι, χρόνια τώρα έχει εγκαταληφθεί η διαλογική της κατασκευής με τα υλικά.
Η πρόταση του πολυτεχνείου Κρήτης- και κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος στην Ελλάδα- δεν μπορεί παρά να παρουσιάσει την τεχνολογία των υλικών ώς αρχιτεκτονική. Και η αρχιτεκτονική έτσι άποψη να επιδιωχθεί με την εξειδανίκευση των υλικών ώς δήθεν για την προσαρμογή στο συγκεκριμένο μνημείο ή έργο άλλης εποχής.
Η εμφάνιση της πρότασης του πολυτεχνείου εδώ είναι σαφής και ρέπει πρός την πλευρά της αρχιτεκτονικής του αρχικού ιλλουστρασιόν εντυπωσιασμού, αυτό που έχει συνηθίσει το ταχύτατα φευγαλέο σήμερα κύταγμα του ματιού, χωρίς παραπέρα ιστορική αναφορά και σήμανση για το έργο.
Σαφέστατο ακόμη είναι ότι, εφ όσον οι συγχρονες μελέτες και κατασκευές εμπεριέχουν και το στοιχείο του κατασκευαστικού αποπερατικού χρόνου, δεν μπορεί η άποψη του πολυτεχνείου να είναι ανεξάρτητη απ το εσμό αυτόν, για τούτο και αναγκαστικά προτείνιονται οι λύσεις με βάση την τεχνολογική των σύγχρονων υλικών. Το έργο όμως αυτό ιστορικό μνημείο και σήμανση κοινωνικοβιωτική της εποχής που αντιπροσωπεύει, απαιτεί και υποβάλει και διαδικαστικά την συντηρήσή του με μεθόδους που πλησιάζουν ή περίπου έχουν μια συμβατότητα με τις μεθόδους κατασκευής της εποχής του έργου. Τονίζεται η ανάγκη συμβατότητας όσο γίνεται βέβαια των μεθόδων συντήρησης σχετικά με τις τότε μεθόδους και υλικά ανέγερσης, και στα επόμενα χρόνια εκάστοτε συντηρησής του για να φτάσει ώς τις μέρες μας. Όσο γίνεται. Και αυτή η λειτουργική ανακατασκευής- συντήρησης απαιτεί χρόνο και πρόγραμμα, και δεν δεσμεύεται και υπακούει στα σύγχρονα κατασκευαστικά πιεσμένα διαστήματα με τα σύγχρονα υλικά.
Το πολυτεχνείο Κρήτης είναι το πρώτο που πρέπει να εκπονήσει και να παρουσιάσει μελέτη με βάση τον αναστοχασμό για την ανακατασκευή συντήρηση του έργου , με βάσει τον διάλογο μνημείου- υλικών-και μεθόδων συντήρησης.
Η φωτογραφική πρόταση του πολυτεχνείου εδώ με το τζαμιλίκι ( παρμένο απ την αρχιτεκτονική της ορατής έξαρσης της Νέας Υόρκης και των σύγχρονων κατασκευών γραφείων ), που ώς γυάλινη επιφάνεια εξωθεί και αμφισβητεί και υποβαθμίζει την τεχνική στήριξης και σημασίας αισθητικά του πέτρινου τόξου, σαφέστατα εξηγεί γιατί η πολυτεχνική πρόταση θέλει να σοφατιστούν τα πέτρινα περιγράμματα του μνημείου.. Διότι έτσι θα αναβιβάζεται η συγχρονία της συντήρησης , που όμως καμμία σχέση δεν θα έχει με το ιστορικό αρχιτεκτόνημα.
Και καλά είναι πλέον , να αρχίσει και στην Ελλάδα και η συζήτηση για την ποιότητα και ποσότητα της παρεχόμενης γνώσης τεκτονικά από τα πολυτεχνικά ιδρύματα, την γνώση που τελικά εμπεριέχουν τα πιστοποιητικά γενικά σπουδών , πτυχία, και οι δημοσιουπαλληλικές επιστημονικές έδρες ώς σπουδαστήρια, το ιστορικό γνωσιακό τεχνικό βάθος εναλλακτικά που πρέπει πάντα να υπάρχει έτοιμο διαθέσιμο για προσφορά απ τα αυτά τα ιδρύματα , άμα ήθελε χτρειαστεί , όπως στην περίπτβση εδ΄ω του Χανιώτικου μνημείου , και αλαχού.
Τα πολυτεχνεία στην Ελλάδα .. ούτε και τους πόρους, ούτε την δυνατότητα, άρα ούτε και την εμπειρία και τεχνογνωσλία έχουν για να κρατήσουν κάτι τεχνικά πρωθύστερο ( που έχει μελετηθεί και έχει διαυγαστεί ) ώς μια εκάστοτε δυνάμει ενεργή γραμμή παραγωγής αυτής της αποθηκευμένης λειτουργιά με στόχο να αναμοχλεύεται όταν χρειαστεί γνώσης.
Για τούτο καταφεύγουν σε ενεστωτικές προτάσεις εκάστοτε της τεχνικοδομικής τεκτονικά συγχρονίας.
Τα Νεώρια των Χανίων και για την συντηρησή των, είναι έργο γθια το οποίο οι αποφάσεις και του Δημοτικού συμβουλίου και των εμπλεκομένων φορέων , θέλει ικανή εξαντλητική εφαρμοστική μελέτη και προτάσεις. Και οι λύσεις για την συντήρηση θα είναι εφαρμοστικές επί τόπου με έλεγχο- κύταγμα του τι παρήχθει και συνέχεια. εφαρμογής.
Τα νεώρια δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν με την δομική λειτουργική της καλλιτεχνίας ( το προσχεδιασμένο κείμενο και σχέδιο που πρέπει να υλοποιηθεί ). Αλλά θα πρέπει να να υλοπιηθεί ώς κατασκευή συντήρηση με την structura ( κατασκευή) της τεχνικής και του τεχνίτη, δηλαδή του διαλόγου υλικού, τεκτονήματος, και μαστόρου..
Τελευταλια επισήμανση : Αν το έργο σοφατιστεί έστω και με την τεχνική του τσόκορου ( άλλο σιβάς και άλλο τσόκορο) και ρο εσωτερικό επενδυθεί με γυαλί , θα αναδικνύεται η μετωπική γυάλινη επιφάνεια, όσιο και σκούρο νάναι το γυαλί, σε βάρος της ίδιας της τοξοειδούς επιδίωξης και δομικά και αισθητικά του τεκτονήματος.