Το χάσµα µεταξύ εχόντων και µη εχόντων εξουσία µέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ογκούται συνεχώς και επενεργεί ως βραδυφλεγής βόµβα στα θεµέλια της σταθερότητας της πολιτικής ζωής του τόπου. Εξελίσσεται ως ηφαίστειο.
Οι κοινωνικές ανισότητες στη χώρα µας διευρύνονται. Όλο και περισσότερο αυξάνεται η αποχή των ψηφοφόρων απ’ τις πολιτικές διαδικασίες. Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραµανλής ξεπαγώνει τη στάση του από την αφωνία και παρεµβαίνει τον τελευταίο καιρό και µε το αφήγηµα των απόψεών του ασκεί σκληρότατη κριτική εις βάρος της κυβέρνησης, η οποία ενοχλείται, γιατί υπονοµεύεται η υπόσταση του κόµµατος. Λέγεται ότι οι κρατικές παρεµβάσεις αποτρέπουν τον σεβασµό των νόµων και την εφαρµογή των κανόνων της δηµοκρατίας.
Γίνεται µεροληψία, όχι µόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπέρ των ισχυρών και µεγάλη αυστηρότητα προς τους αδυνάτους, αφού χειραγωγείται η δικαιοσύνη µε την καθυστέρηση διεκδίκησης και έκδοσης αποφάσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο επίκεντρο των εξελίξεων και µονοπωλεί µετά την επανεκλογή Τραµπ την πολιτική επικαιρότητα. Βρίσκεται όµως σε σεισµογενές έδαφος σε ταραγµένο εµφύλιο. Πηγαίνει στο Συνέδριο, ενώ συνεχίζεται ένα πολεµικό κλίµα κατώτερο των περιστάσεων.
Υπάρχουν δύο πλευρές. Η µία του κ. Κασσελάκη που επιτίθεται στη διαδικασία του κόµµατος και απαίτησε την παραίτηση της γραµµατέως του κόµµατος κας Σβίγκου, που θεωρεί την πλευρά Κασσελάκη εκτός της παράταξης και επιδιώκει να συγκροτηθεί µία οµάδα εναντίον του.
Οι µη συµβιβαζόµενες πλευρές πριν το Συνέδριο ρίχνουν λάδι στη φωτιά, δυναµιτίζοντας την ένταση εντός του κόµµατος, πράγµα που επεκτείνεται και στη βάση. Οι δυο πλευρές δεν συνεννοούνται µεταξύ τους για να βρεθεί η χρυσή τοµή, αν υπάρχει, ώστε να γίνει το Συνέδριο το ανώτατο θεσµικό όργανο που λαµβάνει αποφάσεις µε βάση το καταστατικό και µε όρους ισοτιµίας, να λύσει τις εκκρεµότητες. Η πλευρά των ‘‘87’’ πρωτοστατεί.
Αλλά ο νουνεχής σύνεδρος πώς να πεισθεί ότι µπορεί να λυθεί η εκκρεµότητα του εξωδίκου; Τούτο προϋποθέτει εχθρότητα προς τον παραλήπτη. Μπορεί ποτέ αυτόν που απεχθάνεσαι να θες να τον διοικήσεις; Το κόµµα τραυµατίζεται µε τέτοιου είδους δηλώσεις και στη χειρότερη περίπτωση θα είναι η διάλυσή του.
∆ύσκολο να επικρατήσει λογική στο Συνέδριο λόγω έλλειψης συντροφικότητας. Επί προεδρίας Κασσελάκη έγιναν πράγµατα που δεν συµβάλλουν στη λογική, το Συνέδριο ν’ αποφασίζει ανεπηρέαστα για όποιο θέµα ήθελε ανακύψει.
Σίγουρα το Συνέδριο θα πάρει τις αποφάσεις του παρά το βαρύ κλίµα που επικρατεί ένεκα των διληµµάτων και του ερωτήµατος, πώς µπορεί ένας έκπτωτος πρόεδρος να διαλύσει σ’ ένα χρόνο το κόµµα που διοικούσε.
