Με εκπεφρασμένη την πρόθεση του Μαξίμου να προωθηθούν οι πρωθυπουργικές πρωτοβουλίες για “μεγάλες αλλαγές” άνευ καθυστερήσεων και υποχωρήσεων, έρχονται το Υπουργικό Συμβούλιο και η κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. να ολοκληρώσουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις, που δεν είναι μόνο δύσκολες, αλλά εγκυμονούν κινδύνους, καθ’ όσον στην ατμόσφαιρα μαζεύονται σύννεφα εκτός αντιπολιτευτικά και από κυβερνητικούς βουλευτές, οι τελευταίοι κάνουν κριτική, ότι παραγκωνίζονται από τεχνοκράτες. Ο λόγος για το συζητούμενο Ν/Σ του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αναφορικά με το οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τη συνεπιμέλεια των παιδιών, οι γονείς των οποίων βρίσκονται σε διάσταση. Πρόκειται για ένα σοβαρότατο ζήτημα για τη μέριμνα των παιδιών. Η σχέση του γονιού με το παιδί είναι μια αρχέγονη ανάγνωση, που έχει κληρονομηθεί στην κοινωνία για τους άνδρες, οι οποίοι παίρνοντας τα παιδιά με το αρνητικό στερεότυπο της πατριαρχικής εξουσίας αποξενώνοντάς τα απ’τις μητέρες τους και αντιστρόφως. Η δυσαρέσκεια των συμπολιτευομένων, που αποσυντονίζει το κυβερνητικό έργο, συνίσταται στις αντιρρήσεις τους, επαναλαμβάνοντας μηνύματα, σε χαμηλούς τόνους, περί απαράδεκτων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες δυσκολεύουν το εκλογικό σώμα στην ψήφιση νομοθετημάτων.
Έντονες αντιρρήσεις εξέφρασαν για τα προβληματικά σημεία του Ν/Σ, οι βουλευτίνες κα Γιαννάκου και κα Κεφαλογιάννη, που δεν διαφέρουν από τις διαφωνίες της αντιπολίτευσης. Οι απόψεις τους είναι ξεκαθαρισμένες, εκφράσθηκαν με το γάντι φέρνοντας σε δυσάρεστη θέση την κυβέρνηση. Σχολιάζοντας η κα Γιαννάκου την υποχρεωτική ισόχρονη επικοινωνία των παιδιών με τους γονείς είπε ότι, «το συμφέρον του παιδιού και τα δικαιώματα των γονέων, δεν πρέπει να ρυθμίζονται οριζόντια με σολομώντειες λύσεις… τα παιδιά έχουν ανάγκη από σταθερότητα στο περιβάλλον… αυτό το κρίνουν οι επιστήμονες… οι ψυχίατροι… Η ρύθμιση της επιμέλειας πρέπει ν’ αποφασίζεται με κριτήριο για το κάθε παιδί, χωρίς να επιβάλλεται νομοθετική ρύθμιση συνεπιμέλειας και υποχρεωτικός χρόνος διαμονής των παιδιών με κάθ’ έναν απ’ τους γονείς… Δεν ασκούν εξίσου (τη γονική μέριμνα) εντός του γάμου και θα την ασκήσουν εκτός του γάμου; Η κα Κεφαλογιάννη θεωρεί ότι «…το συμφέρον του παιδιού διαφέρει κατά περίπτωση» δεν έχει στεγανά και εξειδικεύεται σε κάθε περίπτωση (χωριστά). Δεν συμφωνεί στη διάταξη για την “εξ’ ίσου” γονική μέριμνα από τους γονείς και διερωτάται: «πώς είναι δυνατόν όταν οι γονείς ζουν μαζί να μην ασκούν εξίσου τη γονική μέριμνα ενώ όταν χωρίσουν να την ασκούν; Και εφ’ όσον δεν την ασκούσαν εξ’ ίσου κατά τον γάμο, δεν είναι αδόκιμο να λέμε οτι εξακολουθούν να την ασκούν μετά την λύση, ή την ακύρωσή του;».
Ο υπουργός κ. Τσιάρας ανέτρεψε το πόρισμα της διορισθείσας απ’ τον ίδιο νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του πρώην εισαγγελέα του Α.Π. κ. Τέντε με τη δικαιολογία, ότι οι εν λόγω επιτροπές έχουν χαρακτήρα γνωμοδοτικό, ενώ αποδέχθηκε το πόρισμα της επιτροπής του επιστημονικού συνεργάτη καθηγητή της Νομικής του Α.Π.Θ. κ. Μαργαρίτη σκληρώτερων ρυθμίσεων στον Π.Κ. Έτσι αποδεικνύει, ότι η εφαρμογή μεροληπτικά της ευνοϊκότερης, ή δυσμενέστερης αποδοχής μιας κατάστασης λειτουργεί με τη λογική έκφραση “δύο μέτρα και δυο σταθμά”!
