Περπατώ σκεπτικός έξω και λόγω ακούσιων υποχρεώσεων βιαστικός στο κέντρο της πόλης!
Σκέπτοµαι, καλέ µου άνθρωπε, το παρόν και το µέλλον και το δικό µου και τόσων άλλων ανθρώπων τριγύρω µου. Που επηρεάζονται του καθενός µας και από τα δικά µας έργα και λόγια και τις δικές µας σκέψεις και αποφάσεις, αλλά και από των µε ή παρά τη θέλησή µας κρατούντων.
Ανθρώπων, που δεν γνωριζόµαστε, αλλά ζούµε κάτω από τον ίδιο ουρανό και προσπαθούµε να συµβιώσουµε παρά τις όποιες ψυχοπνευµατικές και σωµατικές µας ιδιαιτερότητες ο καθένας …
Η ζωή, βρε άνθρωπέ µου, είναι τόσο απλή και µην την κάνεις δύσκολη, πιο δύσκολη απ’ ό,τι είναι!
Άφησε πίσω τα νερά της πισίνας που επί χρόνια σε πετούσαν άλλοι, φίλαυτοι, συµφεροντολόγοι, και βιτρινολάτρες, και σε γέµιζαν ψευδαισθήσεις ότι µαθαίνεις µπάνιο !
Πάρε το χρόνο, καλέ µου συνάνθρωπε, που σου χρειάζεται· διώξε κάθε λύπη και αγωνία· χαλάρωσε και κολύµπα στην καθαρή και καταγάλανη θάλασσα που σου προσφέρουν όσοι σε αγαπούν και σε θέλουν αληθινά πλήρη και ευτυχή!
Χαµογέλασέ τους! Θα τα καταφέρεις, φίλε µου, ακόµη και στις φουσκοθαλασσιές και χωρίς καν σωσίβιο…
Άσε τους µονόδροµους που οι άλλοι, οι τάχα σωτήρες και πολύξεροι, λένε πως είναι οι µόνες διέξοδοι στην καθηµερινή ζωή για τα προβλήµατα που αυτοί οι ίδιοι σού έχουν φορτώσει.
Ακολούθησε το µονοπάτι της αρετής και θα τα καταφέρεις να φτάσεις στην αλήθεια και την αγάπη έξω από τα τούνελ των άλλων, ακόµη και αν Συµπληγάδες ή Σειρήνες βρίσκεις µπροστά σου και χωρίς καν µε ωτασπιδες να φράζεις τα αφτιά σου…
Ό,τι χρειάζεσαι, συνάνθρωπέ µου, στη ζωή όλων µας µονάχα είναι να χαµογελάς, να έχεις πάντα θετική σκέψη, αισιοδοξία και ν’ ανταλλάσσεις αγάπη!
