Κύριε διευθυντά,
μια σειρά βιβλία προς επιλογή διαβάσματος, ταιριαστά στους χρόνους οικονομικών και αξιακών κρίσεων που διανύουμε για γνώσεις. Κάποια απ’ αυτά επέλεξα για διάβασμα. Μου πρόσθεσαν γνώσεις για να επαναπροσδιορίσω τα όρια ανοχής και αντοχής σε διαφορετικές λογικές με κοινωνικά και πολιτικά διαβλεπόμενα.
Προσπάθησα να διεισδύσω στα προαπαιτούμενα των σκέψεων και στην εκφραστικότητα αυτών. Να προσεγγίσω τις αξίες της ευτυχίας και τις αιτίες της δυστυχίας. Να γίνω γνώστης της ιστορίας μας, από πού ερχόμαστε, πού βρισκόμαστε και πού διαβλέπουμε να πάμε. Επιβεβαιώθηκα ότι με γνώσεις και πράξεις μπορεί να γινόμαστε καλύτεροι. Στο σωστό ή στο λάθος, στο δίκαιο ή άδικο, στις δράσεις ή αντιδράσεις, οδηγούμαι στο πρέπει να ψαχνόμαστε. Στις διαχρονικές σκέψεις κορυφαίων διανοούμενων, όπως Γιάννη Ιμβριώτη και Δημήτρη Γληνού, αποτολμώ να εκφράσω ότι προσπαθώ να συμπορεύομαι. Η δυναμική της επιτυχίας του Αντώνη Καλογήρου με οδηγεί στο ψάξιμο του σωστού ή λάθους δρόμου για επιτυχίες ή αποτυχίες.
Το θάρρος στην πορεία της ζωής εξουδετερώνει τους φόβους αντιμετώπισης δυσκολιών και ενθαρρύνει διαβλέψεις επίτευξης εφικτών στόχων. Οι καλοπροαίρετες υποδείξεις μπορούν να μας κάνουν κοινωνικούς διεκδικητές μιας καλύτερης ζωής. Διδάσκεται ο αναγνώστης επιλεγμένων βιβλίων μέσα από συμφωνίες και διαφωνίες στα γραφόμενα των συγγραφέων, το πώς θα μετεξελιχθούμε κοινωνικά, το διαβλέπουμε στα ιδανικά των νέων που θα την οικοδομήσουν. Τα ζητούμενα υλικά από τους νέους μας είναι οι γνώσεις και οι πράξεις διαχρονικά των εμπειριών. Ο νέος αναζητητής των ιδανικών καλείται να γνωρίσει το παρελθόν που δημιούργησε το παρόν για να επιλέξει τρόπους οικοδόμησης του μέλλοντος.
Αυτό απαιτεί βεβαιότητα και εμπιστοσύνη σε αξίες, όπως: ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΕΡΓΑΣΙΑ: “ΘΕΣΜΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ”: Κοινοβουλευτισμός, Δικαιοσύνη, Συνδικαλισμός, φωτισμένοι με γνώσεις και ανθρωπιά, μέσα από την Παιδεία, τον Πολιτισμό και την Κοινωνία εξελισσόμενη. Ο ρόλος του κάθε θεσμού στην κοινωνική συνύπαρξη: Ο Κοινοβουλευτισμός πρέπει να διαμορφώνει την πυξίδα της κοινωνικής κατεύθυνσης. Η Δικαιοσύνη πρέπει να απονέμει δικαίωση στην πολιτική κατεύθυνση. Ο Συνδικαλισμός πρέπει να υποδεικνύει και να διεκδικεί σεβασμό σε αρχές δράσεων και αντιδράσεων σε κοινωνικά ζητούμενα, για τα γενόμενα και τα διαβλεπόμενα από τους θεσμούς. Να ξεδιπλώνει το ηθικό και ανήθικο, το νόμιμο και παράνομο με τις γενεσιουργές πηγές των.
Σε μια κοινωνία αρχών θα πρέπει να πρυτανεύει η ηθική και να προάγεται το ήθος των υπηρετούντων θεσμών. Το γράμμα και το πνεύμα των νόμων, πρέπει να προαπαιτεί ικανούς σε κρίσεις λειτουργούς, περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάποτε επιλεγμένοι δικαστικοί, καταδίκαζαν κάποιους σε θάνατο για πολιτικούς λόγους. Πρόσφατα, με νόμους, μεθοδεύουν αθωώσεις σε οικονομικούς εγκληματίες μεγάλων καταχρήσεων. Πώς ερμηνεύονται οι θέσεις αυτές των δικαστικών; Κρίνουν κατά πώς πρέπει ή κατά πώς διαβλέπουν; Οι κρίνοντες, κρίνονται; Ποιοι οι υπόχρεοι ελέγχου; Ας τολμήσουν να μας εξηγήσουν οι πιο πιστά υπηρετούντες τους θεσμούς.
Έχουμε καλούς και κακούς δικαστές; Καλή και κακή Δικαιοσύνη; Με ποια κριτήρια ορίζονται;
Ο καθένας μας έχει μέσα του συγκρουόμενα και τα δυο, το καλό και το κακό. Το καλό πώς βοηθιέται; Το κακό πώς πολεμιέται και από τους τρεις θεσμούς; Με γνώσεις και ανθρωπιά αυτών που είναι ενταγμένοι στους θεσμούς να τους υπηρετούν.
Τις γνώσεις, για να φτάνουν στα διάφορα σκαλιά των θεσμών πρέπει να τις έχουν. Αμφισβητούμενο είναι εάν έχουν αποκτήσει και την προαπαιτούμενη ανθρωπιά, που δεν αγοράζεται αλλά αποκτιέται, κατακτιέται. Οι μεγάλες αυτές αξίες, για να έχουν καλά αποτελέσματα πάνε μαζί. Την ανθρωπιά εάν δεν την έχουμε (αυτοκριτικά ψαχνόμενοι), την αναζητούμε για να συμπορεύεται με τις γνώσεις.
Υ.Γ.: Αυτά από κάποιους απλούς κριτές γενομένων.
Παντελής Χίνος
