«Κάθε ταξίδι το ζεις
τρεις φορές: όταν
το ονειρεύεσαι,
όταν το ζεις, όταν
το πραγµατοποιείς»
Το νησί των Κυθήρων για ιστορικούς λόγους συγκαταλέγεται στα Επτάνησα, για ∆ιοικητικούς στο Ν. Αττικής. Αποικίστηκε από τους Μινωίτες, Μυκηναίους, Σπαρτιάτες, Αθηναίους και πολλούς άλλους και από το 1204 περιήλθε στους Βενετούς. Ενσωµατώθηκε στην Ελλάδα το 1864.
Οι Πολιτικοί Συνταξιούχοι Ν. Χανίων προγραµµάτισαν και πραγµατοποίησαν µία διήµερη εκδροµή στις 12 και 13 Οκτωβρίου στο πανέµορφο και ιστορικό νησί των Κυθήρων, στο νησί της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας για λόγους «αναψυχής».
Οι 41 εκδροµείς, ηλικίας από 65 έως 87 ετών, µία εκλεκτή παρέα φιλική, έχουν στα πρόσωπά τους έκδηλη τη χαρά, αδιαφορώντας για τα οικονοµικά τους και τα αποτελέσµατα των εκλογών της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
Επιβιβαστήκαµε από το λιµάνι της Κισάµου στο πλοίο της γραµµής, Κίσσαµος-Κύθηρα-Πειραιάς σχεδόν οι µόνοι επιβάτες.
Η θάλασσα γαλήνια στην αρχή, µε θέα την όµορφη Κρήτη, όσο ανηφόριζε λίγο ζάλισε µερικούς-ές, οι υπόλοιποι όµως από το ψηλότερο σηµείο έψαχναν να δουν τα Αντικύθηρα και την Πελοπόννησο. Πρώτος σταθµός το µικρό λιµάνι των Αντικυθήρων, σε ένα πανέµορφο κολπίσκο, ένας πανέµορφος τουριστικός οικισµός.
∆εν αφήσαµε, αλλά πήραµε ελάχιστους επιβάτες, υπηρεσίες και αυτοκίνητα. Χωρίς καθυστέρηση αναχωρήσαµε και κατά το σούρουπο αντικρίσαµε από κοντά τις ακτές της Πελοποννήσου. ∆ύοντως του ηλίου αποβιβαστήκαµε µε στο λιµάνι στο ∆ιακόφτι και σε λίγα λεπτά φτάσαµε στην Αγία Πελαγία όπου δειπνήσαµε σε ταβέρνες και διανυκτερεύσαµε σε πολυτελές ξενοδοχείο.
Βρισκόµαστε στην εκπνοή της τουριστικής περιόδου για τα Κύθηρα και για να δειπνήσουµε είχαµε πάρει τηλέφωνο να είναι ανοιχτές µερικές ταβέρνες για να εξυπηρετηθούµε.
Το πρωί θαυµάσαµε λίγο το παραλιακό χωριό της Αγίας Πελαγίας και αναχωρήσαµε για να προλάβουµε να δούµε τα σηµαντικότερα σηµεία του νησιού σύµφωνα µε το πρόγραµµα.
Πρώτος σταθµός η Ιερά Μονή Αγίας Μόνης, η οποία είναι αφιερωµένη στο Χριστό Σωτήρα και έχει χτιστεί σε ένα από τα ψηλότερα βουνά του νησιού µε θέα στις ακτές της Πελοποννήσου και ολόκληρου του νησιού. Το άλλο ψηλότερο σηµείο είναι η Αγία Λέσα.
∆υστυχώς Ιερά Μονή της Αγίας Μόνης ήταν κλειστή, θαυµάσαµε όµως της ακτές της Πελοποννήσου και νησιού και ιδιαίτερα τα αρωµατικά φυτά, θυµάρι, άγρια φασκοµηλιά και τα πάµπολλα κρινάκια «λυχνάκια».
Στην διαδροµή απολαύσαµε την καταπράσινη φύση, µε τα αποκαΐδια (δέντρα και θάµνους) των δύο µεγάλων πυρκαγιών του 2010 και 2017.
Θαυµάσαµε επίσης πετρόχτιστα γεφύρια µε δύο τρία µέχρι και δεκατρία στόµια (µάτια).
Εντυπωσιακό το γεφύρι στο χωριό Καντούνι, µε δεκατρία τόξα, περίοδος Αγγλοκρατούµενης εποχής. Θεωρείται και είναι η µεγαλύτερη πέτρινη γέφυρα στην Ελλάδα. Το έφτιαξε κάποιος Άγγλος για χάρη της κοπέλας που αγαπούσε από κείνο το χωριό. Τι κάνει αυτός ο Έρωτας!!
Κύριος προορισµός και σκοπός της εκδροµής ήταν το «προσκύνηµα της Παναγίας της Μυρτιδιωτίσσης» και θέλαµε όλοι να προσκυνήσουµε την «Χαριτόβρυτη» την Αγία Εικόνα της Παναγίας η οποία κατά θαυµαστό τρόπο βρέθηκε στην περιοχή των Μυρτιδίων το 1446 µ.Χ. Προσκυνήσαµε ευλαβώς και ξεναγηθήκαµε τέλεια. Ψάλλαµε το Απολυτίκιο «Λαοί νυν κροτήσωµεν, δεύτε τας χείρας πιστώς, και άσωµεν άσµασι τη θεοµήτορι, εν πόθο κραυγάζοντες χαίρε η προστασία πάντων των δεοµένων. Χαίρε η σωτηρία των τιµώντων Σε πόθω, Χαίρε η τω παραλύτω την ίαση βραβεύσασα».
Φωτογραφηθήκαµε και αναχωρήσαµε. Γευµατίσαµε στο Καψάλι. Επισκεφτήκαµε τα χωριά Ποταµός, Μυλοπόταµος, Καταρράκτης Φόνισσας και µε τη δύση του ηλίου φτάσαµε στη Χώρα, έδρα της Επαρχίας. Πανέµορφο παραλιακό χωριό µε κρυστάλλινα καθαρά νερά στα οποία λουζόταν η Αφροδίτη η Κυθέα ή Κυθέρεια.
Ήταν σχεδόν όλα κλειστά, αποσπερίσαµε στην παραλία θαυµάζοντας και ζηλεύοντας την ήρεµη θάλασσα. Ξεκινήσαµε για επιστροφή στο λιµάνι στο ∆ιακόφτι απ’ όπου αναχωρήσαµε στις 10:00 µ.µ. για Κίσσαµο και στη συνέχεια για Χανιά.
Στο πλοίο άλλοι πήραν τον πρώτο ύπνο τους στους καναπέδες «µε προσκέφαλο» «τα παπούτσια τους», άλλοι µε τσικουδιές τραγουδούσαν ριζίτικα και µαντινάδες:
«Τη συντροφιά µας χαίροµαι,
σιγά-σιγά τα µάτια µου µε τρόπο τα σηκώνω
και βλέπω την παρέα µου και τηνε καµαρώνω»
Ήταν πράγµατι ένα όµορφο οδοιπορικό στο ιστορικό νησί της Παναγίας της Μυρτιδιωτίσσης που όλοι οι συµµετέχοντες θα έχουνε ευχάριστες ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.
*Ο Πέτρος Πανηγυράκης είναι δάσκαλος
