Πολιτικές και επιστηµονικές διαστάσεις του φαινοµένου της κλιµατικής κρίσης αλλά και πτυχές της προσπάθειας ευαισθητοποίησης του κοινού για την κλιµατική αλλαγή µέσω της τέχνης, αναδείχθηκαν στο στρογγυλό τραπέζι συζήτησης µε τίτλο ”Κλιµατική κρίση: Τα χρόνια της αφόρητης ζέστης”, που πραγµατοποιήθηκε το απόγευµα του Σαββάτου στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΑΜ).
Η συζήτηση οργανώθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης της γλύπτριας Αντωνίας Παπατζανάκη µε τίτλο ”Breathlines” (”Μονοπάτια Αναπνοής”), που φιλοξενείται στο ΚΑΜ έως τις 3 Οκτωβρίου.
«Η κλιµατική κρίση έχει να κάνει µε τη σχέση του ανθρώπου µε τη φύση. Μια σχέση που βρίσκεται σε κακό σηµείο και όχι µε ευθύνη της φύσης αλλά δική µας», επεσήµανε ο βιολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστηµίου Κρήτης Πέτρος Λυµπεράκης και συµπλήρωσε ότι ήδη το «αποτύπωµα» της κλιµατικής κρίσης είναι αντιληπτό από όλους.
Ερωτηθείς προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί η ανθρωπότητα, ο κ. Λυµπεράκης υπογράµµισε ότι «υπάρχουν τρόποι να αλλάξουµε τη συµπεριφορά µας προς τη φύση» και συµπλήρωσε ότι θα πρέπει να σταµατήσουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες να έχουν αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος: «Θα πρέπει να αντιληφθούµε ότι δεν είναι µόνο αυτό αλλά θα πρέπει να δούµε και τον άνθρωπο και τις ανάγκες του µέσα σε αυτό», τόνισε και επεσήµανε ότι η αναγκαιότητα αυτή έχει διατυπωθεί ήδη από τις αρχές του 21ου αιώνα στην έκθεση Στέρν. «∆εν µπορούµε να συνεχίσουµε µε το µοντέλο “business as usual”», ανέφερε και ξεκαθάρισε ότι η επιστήµη και η τεχνολογία προσφέρουν όλα τα απαραίτητα µέσα για να γίνει αυτή η «στροφή» αλλά «το θέµα είναι να παρθούν οι απαραίτητες αποφάσεις, που δυστυχώς δεν βλέπουµε να παίρνονται».
Ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννης Φίλης µιλώντας για την κλιµατική κρίση τόνισε ότι «είναι ένα πολιτικό, επιστηµονικό αλλά και προσωπικό πρόβληµα»: «Η κλιµατική αλλαγή µας θίγει όλους πλέον. Τα γεωργικά προϊόντα ξεραίνονται, οι τιµές ανεβαίνουν κ.λπ. ∆εν χρειάζεται υψηλού επιπέδου επιστήµη για να τα αντιληφθούµε», ανέφερε και πρόσθεσε ότι θα πρέπει µε τη συµβολή της επιστήµης να δοθούν συγκεκριµένες και ποσοτικοποιηµένες λύσεις.
«Και φυσικά είναι πολιτικό το ζήτηµα. Οι πολιτικοί όµως ζούνε σε ένα κέλυφος δικό τους. ∆εν µπορούν να βγουν από αυτό εύκολα και να έρθουν στο κέλυφος εµένα και εσένα. Βλέπει για παράδειγµα κανείς ότι η Ε.Ε. και η ελληνική κυβέρνηση που την ακολουθεί, παίρνει µέτρα. Τα µέτρα αυτά όµως αν και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση είναι πολύ λίγα και έρχονται πολύ αργά. Έτσι µε τον ρυθµό που λαµβάνονται τα µέτρα, όσα λαµβάνονται, δεν θα έχουµε κλιµατική ουδετερότητα, δηλαδή µηδέν εκποµπές (διοξειδίου του άνθρακα), πριν από το 2100 ενώ η Ε.Ε. λέει για το 2040. Τι θα κάνουµε λοιπόν;», επεσήµανε ο κ. Φίλης και υπογράµµισε τα «εργαλεία» για να αναστραφεί η πορεία αυτή υπάρχουν αλλά δεν εφαρµόζονται λόγω συµφερόντων πολιτικών, επιχειρηµατιών κ.ά.
Η συντονίστρια της συζήτησης ∆ρ Θαλάσσιας Βιολογίας Νίνα Φραγκοπούλου µίλησε για το πως µπορεί η τέχνη να ευαισθητοποιήσει το κοινό µέσα από την παρουσίαση µιας έκθεσης για την κλιµατική κρίση που έγινε στην Πινακοθήκη του ∆ήµου Αθηναίων αλλά και την έκθεση της Αντωνίας Παπατζανάκη. «Η τέχνη κινητοποιεί το συναίσθηµα και εποµένως µαζί µε τη γνώση που προσφέρει η επιστήµη µέσω εκλαϊκευµένων διαλέξεων αλλά και εκπαιδευτικών προγραµµάτων για µαθητές, κινητοποιούν τον κόσµο για την προστασία του περιβάλλοντος», δήλωσε, µεταξύ άλλων, µιλώντας στους δηµοσιογράφους.
Ο οµ. καθηγητής Φυσιολογίας Φυτών στο Γεωπονικό Πανεπιστήµιο Αθηνών Γιώργος Καραµπουρνιώτης µίλησε για τις καταστροφικές συνέπειες της κλιµατικής κρίσης στη γεωργία κάνοντας λόγω για σενάρια που προοιωνίζουν ένα δυσοίωνο µέλλον: «Το πιο ακραίο σενάριο µιλάει για έλλειψη βροχοπτώσεων και αύξηση της θερµοκρασίας», ανέφερε και πρόσθεσε ότι σε αυτή την περίπτωση οι καλλιέργειες θα υποφέρουν. Τόνισε ακόµα ότι θα πρέπει να προσανατολιστεί η γεωργία σε πιο ανθεκτικές ποικιλίες και να γίνεται καλύτερη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
