Συρία: ∆ιαίρει και… τζιχάντευε!

∆εν φτάνει που η Ευρώπη µπαίνει σε χειµερία νάρκη µε το χάος στη γαλλική πολιτική σκηνή, όπου ο Μακρόν αντιµετωπίζει βαθιά κρίση µε το ενδεχόµενο να προκηρύξει εκλογές την Άνοιξη του 2025 και τον Όλαφ Σολτς να περιµένει κι αυτός τι θα προκύψει απ’ την ετυµηγορία του γερµανικού λαού τον Φεβρουάριο, µας προέκυψαν και τα γεγονότα στη µαρτυρική Συρία.
Νέες αβεβαιότητες και πολλές καχυποψίες προκύπτουν για την παγκόσµια πολιτική σκηνή µε τις αναταράξεις στη Συρία που επεκτείνονται στη Μ. Ανατολή, στις αραβικές χώρες και στην Ευρώπη, γιατί δεν κατοχυρώνεται η ειρήνη και πάει κατά διαβόλου η πολυπόθητη λεπτή ισορροπία της ασφάλειας.
Μετά τον ρωσοουκρανικό πόλεµο, τις ισραηλινές συγκρούσεις µε τους Παλαιστινίους στη Γάζα και τους σκληροπυρηνικούς της Χεσµπολάχ στο Λίβανο, δραστηριοποιήθηκε και ο µεγάλος ασθενής, ο συριακός λαός που αποναρκοθέτησε το επί 30 χρόνια καθεστώς της οικογένειας Άσαντ και ανέτρεψαν τον δυνάστη οι επαναστατήσαντες ”προοδευτικοί τζιχαντιστές”.
Άνοιξαν οι φυλακές, το κολαστήριο του Άσαντ, βγήκαν έξω οι πολιτικοί κρατούµενοι και οι Σύροι που ζουν πρόσφυγες ή µετανάστες σε γειτονικές χώρες, περί τα 3 εκατοµµύρια µόνο στην Τουρκία, γυρίζουν µετά βαΐων και κλάδων στις εστίες τους.
∆ιεθνείς αναλυτές και Αραβολόγοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν πώς συνέβη ξαφνικά οι Τζιχαντιστές να γίνουν “απελευθερωτές”. Εκτιµούν ότι την ήδη πολυκερµατισµένη πολιτικά Συρία δεν θα µπορέσει κανείς να την συνενώσει µετά τη µη ελεγχόµενη κατάρρευση του Άσαντ. Υπάρχει ένας βαθύς διχασµός, κοινωνικός, πολιτικός, γεωγραφικός και µεγάλος κίνδυνος ανάπτυξης µίσους µεταξύ των επαναστατών και οπαδών, όσων απέµειναν του καθεστώτος Άσαντ, η περιουσία του οποίου υπολογίζεται σε δύο δισ. $.
Το ερώτηµα πλανάται µήπως είναι µπλεγµένη κάποια περιφερειακή δύναµη, να διαιρεθεί η Συρία σε περιοχές µε διαφορετική “σφαίρα επιρροής”, όπως της Ρωσίας, που διατηρεί ναυτική βάση στην Ταρτούς στη Μεσόγειο και αεροπορική έξω απ’ τη Λαττάκεια, την Τουρκία που κατέχει που κατέχει µεγάλα εδάφη στα κοινά τους σύνορα, το Ισραήλ που ελέγχει τα υψώµατα του Γκολάν, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ και τις ΗΠΑ που µε 1000 άνδρες προστατεύουν τους Κούρδους. Έτσι προέκυψαν τα “Ισλαµικά Χαλιφάτα”.
Ωστόσο οι πλέον χαµένοι απ’ την ανατροπή του Άσαντ είναι το Ιράν και η Ρωσία, όπου κατέφυγε ο δικτάτορας και διαµένει µε την οικογένεια του σε πολυτελή ουρανοξύστη στο κέντρο της Μόσχας, παρά τη διαβεβαίωση των µεταλλαγµένων τζιχαντιστών που γνωρίζουν από αιφνιδιασµό και µε επιδέξια διπλωµατία διέδωσαν ότι δεν θα πειράξουν τις βάσεις τους στη Συρία.