Συριακό και Κουρδικό

Το Κουρδικό, µε 2,5 εκατοµµύρια πληθυσµό, κάνει τα τελευταία βήµατά του µετά τις εξελίξεις στη Συρία, να αναγνωρισθεί από τον κόσµο ως κρατική οντότητα, διότι είναι ο µεγαλύτερος ενιαίος πληθυσµός χωρίς κρατική υπόσταση.
Ο Νετανιάχου έχει πει για τους Παλαιστίνιους ότι «θα καταθέσουν τα όπλα ή θα θαφτούν µ’ αυτά». Το ίδιο σκέφτεται και ο Ερντογάν για τους Κούρδους. ∆ύο παράλληλες δυνάµεις που διαιωνίζουν την φαυλότητα. Η εισβολή των Τούρκων στη Συρία έγινε µε τις ευλογίες των Αµερικανών που στρατοπεδεύουν εκεί. Το Ιράν δεν µπορεί να επιβληθεί στη Συρία, όσο η Τουρκία, που έχει εκτεταµένα σύνορα και µόνιµη παρουσία στρατιωτικών δυνάµεων εκεί. Το ερώτηµα παραµένει αν ΗΠΑ και Ισραήλ θα µείνουν αδρανείς σε περίπτωση επέµβασης της Τουρκίας και στη Β/Α Συρία. Θεωρείται ότι είναι θέµα χρόνου σύγκρουσης Τουρκίας – Ισραήλ τον επόµενο καιρό για τη ∆αµασκό.
Οι Κούρδοι της Β/Α Συρίας δεν έπαψαν να ‘χουν απέναντί τους τον αιώνιο εχθρό, τους Τούρκους. Για τους ∆υτικούς οι Κούρδοι στην περιοχή θεωρούνται φύλακες των κοιτασµάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου και εµπόδιο της επικράτησης των Τζιχαντιστών, του λεγόµενου ισλαµικού κράτους του Ιsis.
Η επόµενη της ανατροπής Άσαντ απ’ τους «µεταλλαγµένους Τζιχαντιστές» (9-12-24), ήταν η πρώτη ηµέρα των Κούρδων της Συρίας που ένιωσαν την απαλλαγή τους από τη δυναστεία του δικτάτορα. Υπήρχαν ως ανύπαρκτοι χωρίς υπηκοότητα, δίχως πρόσβαση στα νοσοκοµεία, χωρίς σχολείο για τα παιδιά τους. Απαγορευόταν να οµιλούν τη γλώσσα τους και να συµµετέχουν σε θρησκευτικές εορτές.
Στην Κουρδοκρατούµενη πόλη Ροζάβα, όπως λέγεται και ∆υτικό Κουρδιστάν, υπάρχουν 1.000 περίπου Αµερικανοί στρατιωτικοί σύµβουλοι, τους οποίους ο Τραµπ είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα τους αποσύρει. Όµως οι Κούρδοι διαπραγµατεύονται την υπάρχουσα κατάσταση µε τους ηγέτες της ∆αµασκού και πιστεύεται ότι η απειλή του Τραµπ δεν θα εκπληρωθεί, γιατί θεωρείται αδιανόητο η Ουάσιγκτον να απέχει από οποιοδήποτε είδος ‘‘παζαριού’’ σχετικά µε τα υπάρχοντα εκεί ενεργειακά κοιτάσµατα.
Ο Τούρκος πρόεδρος δεν ορρωδεί προ ουδενός, να προβεί στον εξανδραποδισµό των «τροµοκρατών» του P.K.K. στη Συρία. ∆εν ξεχνά το νεο-οθωµανικό του όνειρο, ν’ αποκτήσει στρατιωτικό αεροδρόµιο και ναυτική βάση στο συριακό έδαφος. Αφού δε καταφέρει να εγκαταστήσει Τούρκους συµβούλους στη ∆αµασκό, να συµµετάσχει στη συνεκµετάλλευση εξόρυξης ενεργειακών πόρων.
Πάντως το Ισραήλ, αξιοποιώντας την παρούσα συγκυρία να καταλάβει τµήµατα του συριακού νότου, δηλώνει ότι θα στηρίξει έµπρακτα τους Κούρδους, µε όπλα και χρήµατα, για να επιβιώσουν σε τυχόν πόλεµο µε τους Τούρκους.