T’ άνθη ή τ’ αγκάθια

Ποιό απ’ τα δύο θα προτιμούσες να ποτίζεις;
Τ’ “άνθη” ή τ’ “αγκάθια” της ψυχής σου;
Κάπως έτσι συμβαίνει και στην καθημερινότητα της ζωής. Τ’ άνθη της ψυχής συμβολίζουν τις αρετές μας: την αγάπη, την καλοσύνη, τον σεβασμό, την εγκαρτέρηση, την αλληλεγγύη, την προσήνεια, την σύμπνοια, την ευγένεια, το φιλότιμο, την δικαιοσύνη, την λεπτότητα της ψυχής αλλά και το “φτερούγισμά” της το πανανθρώπινον!
Όσο για τ’ αγκάθια τι να πούμε ότι συμβολίζουν; Την μοχθηρία, την υποτίμηση, την αδικία, την ζήλια, τον φθόνο, την χλεύη, την φιλαργυρία, την αδιαφορία και την απόρριψη του πλησίον μας, τον εγωκεντρισμό μας!
Για να σου συμβούν είτε τα θετικά σου στοιχεία (αρετές) είτε τ’ αρνητικά, πρέπει πρώτα και, πάνω απ’ όλα, να το θελήσεις και να το διαλέξεις εσύ ο ίδιος.
Και, ιδιαίτερα, να προδιαθέσεις τον εαυτό σου. Είναι θα μου πείτε θέμα επιλογής και προδιάθεσης ή είναι θέμα χαρακτήρα;
Κυρίως το δεύτερο απαντώ αλλά είναι και θέμα προδιάθεσης ή ενδοσκόπησης καλύτερα. Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με τα προτερήματα αλλά και τα ελαττώματά του.
Το θέμα είναι ποιά απ’ τα δυο υπερτερούν; Αν υπερτερούν τ’ άνθη ή προτερήματα στον άνθρωπο, τότε μπορούμε άφοβα να μιλάμε για τον “ανθόκηπο της ψυχής”.
Μια, εσώτερη, αγαλλίασις σκεπάζει τα πάντα στον πλούσιο κι ενάρετο εσωτερικό κόσμο του ευτυχούντος ανθρώπου. Μια εσωτερική πληρότητα, μια αγάπη κι μια αγκάλη για όλους και το κάθε τι γύρω του. Ένας επίγειος παράδεισος, ο “Κήπος της Εδέμ” της ψυχής μας, η απογείωσις των αισθήσεων, η νίκη των δυνάμεων του φωτός έναντι των δυνάμεων εκείνων του σκότους! Η ενσυναίσθησις ή με μία λέξη:
– Η απόλυτη Ευτυχία! Τι και οποία χαρά, φίλοι μου, να υπερτερούν οι δυνάμεις του θείου Φωτός και της θείας Αγάπης;
Είναι η αγάπη “Εκείνου”, που έβαλε σε προτεραιότητα τον πλησίον Του, έναντι του εαυτού Του. Και προς επίρρωσιν τούτου έφθασε μέχρις του σημείου της σταυρικής θυσίας και του υπέρτατου Μαρτυρίου! Είναι το θείο Πάθος του γλυκύτατου Ιησού Χριστού μας που σε λίγες ημέρες θα ξαναζήσουμε και που θα μας οδηγήσει πού αλλού; Μα στην υπέρλαμπρη Ανάσταση ψυχών τε και σωμάτων! Ας κλείνουμε, λοιπόν, όλοι οι Χριστιανοί ευλαβικά γόνυ στον Δημιουργό τόσο της θεωρίας όσο και της πράξης της ΑΓΑΠΗΣ, εκείνου του ασύνορου και υπέροχου, συνάμα, συναισθήματος του μόνου που είναι σε θέση να μεταβάλλει τον άνθρωπο, σηκώνοντάς τον από την λάσπη της αμαρτίας και των αρνητικών συναισθημάτων και ανεβάζοντάς τον στο άρμα της Αρετής και του Ηθικού Μεγαλείου!