«Να μεταφράσω Άμλετ, μια μέρα» ονειρεύεται και χαμογελά η Μαρίτα! Δέκα και τριών χρονών, ολοδροσιά και χάρη κοράσι τούτης της εποχής!
Πόσες πολλές Μαρίτες χρειαζόμαστε, να τις θωρούμε να μας χαμογελούν, να μας μιλούν και να ακούμε γάργαρο νερό τα λόγια τους, να νιώθουμε πως άνθρωποι εξακολουθούν και κατοικούν σε τούτον εδώ τον κόσμο!
«Αν επικεντρωθούμε στη γνώση, τα βιβλία και τα θρανία, ίσως αντιληφθούμε ότι αυτός είναι ο τρόπος για να δώσουμε τη νέα μας μάχη για την ελευθερία, ακόμη και απέναντι στην πανδημία», μας λέει η Μαρίτα Δατσέρη από το Ηράκλειο. Με όνειρο, με ελπίδα αλλά κυρίως με λογισμό μιλά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, και επεξηγεί ότι η «η γνώση και το γράψιμο κατάφεραν να την κάνουν να νιώσει ελεύθερη»!
Κι έχω την αίσθηση ότι τούτη η προτροπή κρύβεται πίσω από τα λόγια της: να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα που συνηθίσαμε· την ψηφιακή πραγματικότητα, τα video games και την αποχαύνωση -νέων και όχι μόνο- μπροστά σε όλων των ειδών τις οθόνες!
…Και ακόμη σκέφτομαι πως και αυτό το κορίτσι-εν μέσω όλων των αντίθετων ανέμων- είναι από τα πρότυπα που πολύ χρειαζόμαστε: μία 13χρονη νικήτρια ενός Παγκόσμιου Διαγωνισμού Λογοτεχνίας!
Σε τούτα τα πρότυπα οφείλουμε να εστιάζουμε και να εξηγούμε και στα παιδιά μας τους λόγους της αξίας κι αξιοσύνης τους, κυρίως τις διαφορές τους από των προτύπων που μας λανσάρονται, οι τηλεπερσόνες των παντός είδους ριάλιτι που παίζουν στις τηλεοθόνες!
Τούτων των προτύπων να αναμεταδίδουμε τα λόγια, να απλωθούν και να μας σηκώσουν λίγο ψηλότερα, να μας απογειώσουν πολύ ψηλότερα από τις άναρθρες κραυγές των greeklish και των λοιπών!
Αυτό το δικό μου τ’ όνειρο!
Σημ.: Η Μαρίτα Δατσέρη πήρε μέρος στον 17ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, που προκήρυξε η Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση! Στον εν λόγω διαγωνισμό έλαβαν μέρος και πάρα πολλά άλλα παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα! Και όλα τους ήταν εξίσου νικητές!
Πολύ σωστά όλα αυτά! Αλλά δεν έρχονται σε αντίθεση με τις οθόνες και τον ψηφιακό κόσμο. Την στιγμή που γράφω αυτό το σχόλιο ακούω στο διαδίκτυο την πέμπτη συμφωνία του Ντβόρζακ και μου αρέσει πολύ, χωρίς ιντερνέτ δεν θα την είχα ακούσει ποτέ, θα γνώριζα μόνο την πολύ γνωστή 9ατη, που την αγόρασα κάποτε σε βινύλιο. Πριν γράψω αυτό το σχόλιο, διάβαζα στα ελληνικά την Καρδιά του Σκότους σε ένα κανονικό βιβλίο από χαρτί, η μετάφραση δεν μου φάνηκα καλή, μπήκα στο γερμανικό Γκούτενμπερκ Πρότζεκτ ( έχει περίπου 9000 τίτλους παγκόσμιας κλασικής λογοτεχνίας δωρεάν για ανάγνωση ) και βρήκα το ίδιο βιβλίο στα γερμανικά και το συνέχισα εκεί σε μια καλύτερη μετάφραση. Τι θέλω να πω; Πως προϋπόθεση για μόρφωση παραμένει φυσικά η όρεξη γι’ αυτήν, αλλά οι δυνατότητες για απόλαυση του πολιτισμού και για παραπάνω μόρφωση είναι σήμερα στην εποχή του ίντερνετ άπειρες φορές μεγαλύτερες από ό, τι ήταν πριν υπάρχει το ιντερνέτ. Το ιντερνέτ είναι το μεγαλύτερο θαύμα στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, απλά, όπως σε όλα στην ζωή, χρειάζεται η σωστή χρήση.