Τα 50 δισ. ευρώ δεύτερη έκδοση

H επιμονή των Ευρωπαίων να πάει το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας στο Λουξεμβούργο κάμφθηκε χάριν των σθεναρών προσπαθειών του πρωθυπουργού. Η περίπτωση ξεπουλήματος περιουσίας του Δημοσίου έως 50 δισ. € δεν είναι τωρινή. Η πρόταση είχε διαμορφωθεί απ’ τον Φεβρουάριο του ’11 για να καλυφθεί μέρος του δανείου των 110 δισ. € του πρώτου μνημονίου. Σ’ αυτό το θέμα είχαμε αφιερώσει δύο σημειώματά μας. “Τα 50 δισ. ευρώ” (“Χ.Ν.” 16/2/2011) και “Η κρίση του χρέους” (“Χ.Ν.” 19/2/2011).
Σ’ αυτό το Ταμείο προεβλέπετο να συγκεντρωθούν απ’  την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του κράτους 5 δισ. € το 2011, 15 δισ. € το 2012 και 30 δισ. € μέχρι το 2015. Η κυβέρνηση είχε διευκρινίσει ότι δεν επρόκειτο για πώληση, αλλά για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και γι’ αυτό τον λόγο δημιουργήθηκε το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. τον Ιούλιο 2011.
Στο Λουξεμβούργο, όμως, με συμμετοχή γερμανικών κεφαλαίων, συγκροτήθηκε, Ιούλιος 2013, ένα “Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη”, το οποίο θεωρήθηκε ως αντικαταστάτης του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Δεν είναι, δε, άσχετη η μονοήμερη επίσκεψη του κ. Σόιμπλε στην Αθήνα αυτή τη χρονική περίοδο και οι συνομιλίες με τον κ. Στουρνάρα, να ανοίξουν οι αγορές και να επιταχυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις των επιχειρήσεων. Η υποκρισία του ανθρώπου δεν περιγράφεται. Ενώ είχε απαγορεύσει να του κάνουν οι δημοσιογράφοι ερωτήσεις για το κατοχικό δάνειο, δεν απέφυγε τον πειρασμό. Ρωτήθηκε κατά την αναχώρησή του απ’ το “Ελ. Βενιζέλος” και απάντησε: «Οι Ελληνες βιώνουν χαλεπούς καιρούς… οι Γερμανοί πριν 10 χρόνια ήσαν οι ασθενείς της Ευρώπης…(!)». Γι’ αυτό έκανε τα αδύνατα δυνατά να καταστήσει τους Ελληνες ασθενείς διαρκείας. Εμπάθεια, απέχθεια; Τι να πει κανείς!
Το θέμα των 50 δισ. € ήταν σχεδόν θαμμένο τόσο καιρό και ανακινήθηκε εκβιαστικά ως όπλο πίεσης στον Τσίπρα κατά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης. Ζήτησαν «περιουσιακά στοιχεία 50 δισ. € να μεταφερθούν σε ανεξάρτητο (;) Ταμείο του εξωτερικού (το ’χαν φτιάξει στο Λουξεμβούργο) με στόχο την εν καιρώ ιδιωτικοποίησή τους για τη σταδιακή αποπληρωμή του χρέους». Ηθελαν να ’χαν στο χέρι αυτή την περιουσία, ώστε σε περίπτωση χρεοκοπίας να την κατάσχουν και όση δεν θα ’χει πωληθεί να την εκποιήσουν αναγκαστικά.
Ηταν γερμανική πρόταση. Πρόκειται για κλασική τακτική εις βάρος της ανεξαρτησίας ενός κράτους. Εάν μεταφέρετο η έδρα του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. στο Λουξεμβούργο, αυτό θα σήμαινε έλεγχο στην περιουσία και στη διοίκηση, ότι η όποια διαδικασία και εκκαθάριση θα γινόταν έξω με βάση το ολλανδικό δίκαιο. Σε περίπτωση δε αθέτησης, διαφωνίας ή ρήξης, θα μπορούσαν να πουλήσουν κομμάτι – κομμάτι τα κρατικά ακίνητα. Είχαν προεξοφλήσει ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε. Ηταν στρατηγική τους να δίδονται μεσοβέζικες λύσεις, να υπερχρεωθεί η χώρα για ν’  αποκτήσουν περιουσιακά δικαιώματα της χώρας μας. Ηταν παρανοϊκό σχέδιο. Επαιξαν με τα νεύρα μας ταπεινωτικά. Τόσο μίσος πώς το αντέχει ένας άνθρωπος μέσα του! Ευτυχώς, που συντάχθηκαν στην άρνηση του Τσίπρα αρκετοί ομόλογοί του στη Σύνοδο Κορυφής, διότι θα εδημιουργείτο προηγούμενο και ίσως γύριζε μπούμερανγκ και σ’ αυτούς.
Ισως αναρωτηθείτε περί της “προκοπής” του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ., το οποίο θεωρήθηκε ένα «κακής ποιότητας δημοπρατήριο». Τι έκανε μέχρι τώρα; Πούλησε το “Ελληνικό” 950 εκ. €, λες και επρόκειτο για οικόπεδο του “Κωνσταντάρα με μια πεντάρα”. Εκποίησε 11 κτήρια στο Μοσχάτο 10,3 εκ. €, τα ακίνητα της Αφάντου στη Ρόδο 4,2 εκ. €, το αεροδρόμιο Ρόδου 1,23 δισ. € και ετήσιο μίσθωμα 23 εκ. €, κτήμα στα “Καλά Νερά” στις Τσαγκαράδες Βόλου 1,03 εκ. €, το 33% του ΟΠΑΠ 505 εκ. €, τον Αστέρα της Βουλιαγμένης κ.ά.
Πάντως τα 50 δισ. € είναι πολλά λεφτά και δεν μαζεύονται εύκολα, όταν η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου υπό τις παρούσες συνθήκες δεν ξεπερνά τα 300 δισ. €. Το δυστύχημα είναι, ότι, αν βρεθούν, θα πάει στην ανάπτυξη ένα μικρό ποσοστό, το 25%.