Η γέννηση της ΚΑΠ {κοινή αγροτική πολιτική} δηµιουργήθηκε από την ανάγκη να διασφαλιστεί µια σταθερή εξασφάλιση τροφίµων σε περιόδους ανεπάρκειας, µε θέσπιση ειδικών κανόνων ανταγωνισµού για τα γεωργικά προϊόντα. Μέσα,σ αυτούς τους κανόνες υπήρχε η ελεύθερη κυκλοφορία των αγροτικών προϊόντων µεταξύ των κρατών µελών και η επιβολή δασµών στις εισαγωγές από τρίτες χώρες.
Έτσι η ΚΑΠ µε βασικές αρχές την ενιαία αγορά, την Κοινοτική προτίµηση και τη Χρηµατοδοτική αλληλεγγύη, έβαζε τις βάσεις και τους στόχους, πέραν της επάρκειας για τους καταναλωτές και την αποτελεσµατική στήριξη των γεωργικών εισοδηµάτων Αργότερα στο Μάαστριχ προστέθηκαν στους παραπάνω στόχους και η προστασία του περιβάλλοντος και η δηµόσια υγεία.
Αυτά µέχρι πρότινος, όπου η Ευρώπη και ιδιαίτερα η Γερµανία, είχαν την πολυτέλεια της φθηνής ενέργειας, µέσω των αγωγών φυσικού αερίου από τη γείτονα Ρωσία. Μετά τον πόλεµο στην Ουκρανία και τη διαφαινόµενη κλιµατική αλλαγή, έχουν αλλάξει δραµατικά τα δεδοµένα παραγωγής και εµπορίας των αγροτικών προϊόντων.
Έτσι ενώ η ΚΑΠ απορροφά το ένα τρίτο του κοινοτικού προϋπολογισµού, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, φαίνεται να µην έχουν αντιληφθεί τους λόγους αυτής της πολυπαραγοντικής κρίσης.
∆εν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί, ότι µε τις πολιτικές τους, καταστρέφουν την εγχώρια αυτοτελή αγροτική παραγωγή, µε αποτέλεσµα να κυριαρχούν ανενόχλητα οι µεσάζοντες κερδοσκόποι και οι µονοπωλιακές αλυσίδες του λιανικού εµπορίου, οι οποίοι διαµορφώνουν τελικά και τις τιµές στο ράφι.
∆εν φαίνεται να ανησυχούν, για την µειωµένη παραγωγή τροφίµων στην Ευρώπη, ενώ εκφράζουν τις ανησυχίες τους… µέσω του γ.γ. του ΝΑΤΟ…γ ια την µη αύξηση παραγωγής όπλων. Ο ξεσηκωµός των αγροτών επιβεβαιώνει, µε στοιχεία πλέον, αυτό που υποπτευόµαστε: για τις καθηµερινές αυξήσεις στα τρόφιµα, δεν ευθύνονται οι συµπιεσµένες τιµές του παραγωγού, αλλά η ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία των υπερεθνικών επιχειρήσεων, που διανέµουν τα αγροτικά προϊόντα.
Απορίας άξιο γιατί η Κοµισιόν… όπως και στην περίπτωση της ενέργειας… δεν θεσπίζει κανόνες, για να περιορίσει τα φαινόµενα αυτά της κερδοσκοπίας.
Απορίας άξιον επίσης, γιατί η Κοµισάριοι, γνωρίζοντας ότι το κόστος της αγροτικής παραγωγής έχει ανέβει πάνω από 40% ,αποφάσισαν να δηµιουργήσουν στα ουκρανικά αγροτικά προϊόντα διαδρόµους αλληλεγγύης, χωρίς να προβληµατιστούν αν οι Ευρωπαίοι αγρότες µπορούν να αντέξουν αυτόν τον αθέµιτο ανταγωνισµό. Γιατί αθέµιτος;
Γιατί οι Ουκρανοί παραγωγοί, έχουν χαµηλότερα κόστη παραγωγής και επιπλέον δεν είναι υποχρεωµένοι να τηρούν τις Ευρωπαϊκές οδηγίες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της δηµόσιας υγείας. Και δεν είναι µόνο η Ουκρανία, που έχει τέτοιες προνοµιακές σχέσεις µε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μα θα µου πείτε και η αλληλεγγύη προς τους λαούς που υποφέρουν;
Η βασική αιτία της εξαθλίωσης και της εξαφάνισης ενός λαού, είναι οι πόλεµοι. Οι δρόµοι της αλληλεγγύης λοιπόν δεν είναι να εισάγεις αµφιβόλου διατροφικής αξίας, χωρίς πιστοποιήσεις, αγροτικά προϊόντα, από την Ουκρανία και άλλες χώρες του τρίτου κόσµου, αλλά η εξάλειψη των αιτιών που προκαλούν τις πολεµικές συγκρούσεις.
Και δυστυχώς αρκετές φορές αυτές οι συγκρούσεις τροφοδοτούνται από χώρες του ∆υτικού κόσµου, για να επιβάλουν τα οικονοµικά τους συµφέροντα.