Τα χαμένα χρόνια της αθωότητας

» Οσο πλησιάζουμε προς την κάλπη είναι λογικό και αναμενόμενο η αντιπαράθεση να κορυφώνεται.
Ο ελληνικός λαός βομβαρδίζεται από αιτιάσεις και επικρίσεις, πολλές φορές χάνεται το μέτρο της αισθητικής, δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι εκλογές έχουν χαρακτηρισθεί οι κρισιμότερες της Μεταπολίτευσης.
NΔ και ΣΥΡΙΖΑ παλεύουν για την πρώτη θέση, ενώ κρίσιμη παραμένει και η τρίτη θέση που θα είναι ρυθμιστής σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας.
Προφανέστατα και δεν περίμενε κανείς σε εκλογές μέσα στη χειρότερη οικονομική κρίση τα κόμματα ν’ αντήλλασσαν φιλοφρονήσεις.
Αυτό είναι άλλο και άλλο είναι η υπέρβαση της τιμής του πολιτικού κόσμου με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς που κινούνται στις παρυφές αγοραίων εκφράσεων.
Η ανοχή που ζητούν απ’ τον ελληνικό λαό σε αυτό το θέμα, εννοιολογικά, είναι τεκμήριο ενοχής.
Αν προσπαθήσουμε ν’ απαριθμήσουμε τις λεκτικές ακροβασίες που έχουν ειπωθεί μέχρι σήμερα, είναι σαφώς περισσότερες απ’ τις τεκμηριωμένες θέσεις και τα λογικά επιχειρήματα.
Κανείς λαός έτσι δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει υποτυπωδώς καμία κρίση.
Τώρα δεν χρειάζεται ούτε ο γραφικός εκφοβισμός της “μονταζιέρας”, ούτε το ρεσιτάλ της κουτοπόνηρης αθωότητας που απέχει πόρρω απ’ τη διεθνή πραγματικότητα.
Δεν είναι κακό να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό με μεστό λόγο και ευπρέπεια.