Τον σπουδαίο Δάσκαλο, ιστορικό ερευνητή και κοινωνικό αγωνιστή Γιώργο Πιτσιτάκη αποχαιρετούν σήμερα τα Χανιά, με τον πρόωρο θάνατό του να αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην τοπική μας κοινωνίας.
Ο Γιώργος Πιτσιτάκης έφυγε από τη ζωή το πρωί της Κυριακής σε ηλικία 67 ετών, δουλεύοντας μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του πάνω σε νέες εκδόσεις που ετοίμαζε.
Η κηδεία του γίνει την Τρίτη και ώρα 3 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Νέας Χώρας όπου θα ψαλεί, και θα ταφεί στο νεκροταφείο του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής Περιβολίων. Η σορός θα βρίσκεται στον Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στις 2 μ.μ.
ΖΩΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Ο Γιώργος Πιτσιτάκης είχε γεννηθεί στα Χανιά στις 3 Αυγούστου του 1955. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηράκλειου και υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση ως δάσκαλος στην ορεινή Αρκαδία, στο Σέλινο και, ως διευθυντής, σε δημοτικά σχολεία των Χανίων. Πολύτιμη υπήρξε η συνεισφορά του στην ιστορική διασχολική έκδοση “Τα Χανιωτάκια”, της οποίας διατέλεσε υπεύθυνος έκδοσης τη δεκαετία του ΄90. Μάλιστα, ήταν εκείνος που εκπροσώπησε το περιοδικό στη βράβευσή του από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη.
Το αποτύπωμα της προσφοράς του Γιώργου Πιτσιτάκη ήταν βαθύ στον χώρο της λαογραφικής και ιστορικής έρευνας για τα Χανιά και ειδικότερα για τη Νέα Χώρα. Δεκάδες είναι τα σχετικά άρθρα που δημοσίευσε στον Τύπο και σε εμάς, στα “Χανιώτικα νέα”, όντας εκλεκτός συνεργάτης και φίλος της εφημερίδας.
Εξίσου σημαντικό ήταν το συγγραφικό του έργο. Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής του συλλογικού τόμου “Η Αλίβρεκτος Νέα Χώρα” (2013) η έκδοση του οποίου χρηματοδοτήθηκε από τον Δήμο Χανίων, ενώ το Δεκέμβριο του 2021 κυκλοφόρησε σε έκδοση των “Χανιώτικων Νέων” το βιβλίο του “Πάλιν εταξιδέψαμε. Ο Δημήτρης Γληνός και η Κρήτη”, που αναδεικνύει πτυχές από την προσωπικότητα και το εκπαιδευτικό έργο του εμβληματικού Δημήτρη Γληνού. Παρά την επιβάρυνση της υγείας του τα τελευταία χρόνια, ο Γιώργος Πιτσιτάκης, συνέχιζε να γράφει μέχρι το τέλος και προγραμμάτιζε την έκδοση δύο ακόμα ιστορικών ερευνών με θέμα την εκπαίδευση στην Κρήτη.
Βαθύς γνώστης της τοπικής κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας των Χανίων είχε πραγματοποιήσει πολλές ομιλίες.
Παράλληλα, εργάζονταν πάνω στην δημιουργία δύο ντοκιμαντέρ: ένα με θέμα τις Παιδικές Εξοχές των Αγίων Αποστόλων, με υλικό βασισμένο σε ντοκουμέντα και στοιχεία από τα αρχεία του Μάνου Μασούρη (μέχρι πρόσφατα ο Γιώργος Πιτσιτάκης αναζητούσε χρηματοδότηση για το μοντάζ προκειμένου να ολοκληρωθεί η προσπάθεια) και ένα ακόμα που σχετίζονταν με την ιστορία της Νέας Χώρας.
Πέρα από το εκπαιδευτικό και συγγραφικό του έργο, ο Γιώργος Πιτσιτάκης υπήρξε ενεργός στα κοινωνικά κινήματα και τους συνδικαλιστικούς αγώνες μέχρι που έφυγε από τη ζωή. Από το 1974 είχε αναπτύξει δράση στην Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών και αργότερα στον Σύλλογο Δασκάλων Ν. Χανίων, ενώ υπήρξε δραστήριο μέλος της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Νέας Χώρας, παρεμβαίνοντας σε όλα τα τοπικά – και όχι μόνον – ζητήματα.
Από όλους εμάς στα “Χανιώτικα νέα”, θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς και οικείους του.
Καλό ταξίδι Γιώργο.Άφησες σημαντικό αποτύπωμα.Β
Οι μνήμες με πλημμυρίζουν με το που πληροφορήθηκα τον θάνατό σου, Γιώργη. Ήταν Οκτώβρης του 1974 όταν έφτασα από τη Λάρισα στο Ηράκλειο στην Παιδαγωγική Ακαδημία . Ήσουν δευτεροετής και μαζί με κάποιους καλούς φίλους που έχω από τότε ήσαστε οι φάροι της Ακαδημίας. Μόλις βγαίναμε από την περίοδο της Χούντας. Πάντα με το χαμόγελο σε θυμάμαι, φίλε μου, πάντα πρωτοπόρος πάντα αγωνιστής…Εσείς χαράξατε την καινούρια περίοδο και μεις τα δικά σας χνάρια ακολουθήσαμε… Πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια χωρίς να βρεθούμε κι όταν ξανασμίξαμε ήταν σαν να μην υπήρχε αυτό το κενό… εγώ Γιώργη σου χρωστώ πολλά. Ήσουν εσύ που έκανες γνωστή τη δουλειά μου στα Χανιά. Σε σένα ερχόμουν, σου έδινα τα βιβλία μου και συ οργάνωνες τις παρουσιάσεις τους. Πάντα αγωνιστής, πάντα με ευγένεια, κύριο χαρακτηριστικό του χαρακτήρα σου, αγωνιζόσουν για τις ιδέες σου και χωρίς “εκπτώσεις”… Το τελευταίο σου βιβλίο για τον Δημήτρη Γληνό είναι ένα διαμάντι που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε σχολείο της Κρήτης κι όχι μόνο. Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν από ένα μήνα περίπου για να σου εκφράσω το θαυμασμό μου για την υπέροχη δουλειά σου…
Καλό σου ταξίδι Γιώργη…