Εδώ και 8 μήνες κάθομαι στη γωνία έξω από το Δημαρχείο Χανίων και περιμένω κάποιος (έστω ένας) να παρουσιάσει ένα συνολικό σχέδιο για τη λειτουργική και ποιοτική αναβάθμιση της πόλης των Χανίων.
Αντί, λοιπόν, να παρουσιάσουν δημόσια ένα συνολικό, συμπαγές σχέδιο, αναλώνονται στα τηλεφωνήματα και στην αποσπασματική διαχείριση μιας γκρίζας καθημερινότητας, που απ’ ό,τι φαίνεται ούτε καν γνωρίζουν.
Ελπίζω, τουλάχιστον, να ενημερώνονται για τα προβλήματα στις γειτονιές, από τη μεγάλη έρευνα της εφημερίδας.
Υπάρχει ένας βασικός κανόνας· όταν διεκδικείς ψήφο, τουλάχιστον ξέρεις τι θέλεις να κάνεις.
Αυτό δεν είναι θέμα “προγράμματος” αλλά θέμα πρακτικών σκέψεων και ιεραρχήσεων.
Ενα, δύο, τρία ωπ, το ‘ριξαν στο σορολόπ…
Ουδείς διακρίνει τον παραμικρό σχεδιασμό, την πραγματική αποτύπωση της ανάγκης και των θέσεών τους.
Πάμε στον αυτόματο.
Ερχεται ο ένας του λέει αυτό, απαντάνε: «Εντάξει θα το κάνουμε», έρχεται ο άλλος του λέει το αντίθετο, λένε: Εντάξει θα κάνουμε αυτό».
Κανείς δεν μπορεί να πάρει κανέναν από το χεράκι και να τον βγάλει στο ξέφωτο.