Κύριε διευθυντά,
θυμάμαι κάποια στιγμή στην τηλεόραση τον υπεύθυνο για την ανακατασκευή της Δημοτικής Αγοράς αρχιτέκτονα, δεν θυμάμαι το όνομά του, να λέει περίπου αυτά: Η καινούργια Αγορά δεν θα είναι η Αγορά για τους Χανιώτες, ούτε για τους Έλληνες, θα είναι ένα έργο για την ανθρωπότητα. Θα είναι ένα βαρύ και στιβαρό έργο.
Φαντάζομαι αυτή την Αγορά σαν μια boutique Αγορά, με μικρούς χώρους για τα προϊόντα, και αυτά σε τυποποιημένους πάγκους και τυποποιημένα ράφια. Όλα κομψά, όλα καθαρά, όλα στη θέση τους: Η Αγορά ΜΑΣ, που είναι των Χανιωτών και όχι της ανθρωπότητας, από ένας ζωντανός οργανισμός με χαρακτηριστικές και γνώριμες μυρωδιές, με φασαρία και μια δόση “αναρχίας”, ένα μουσείο του εαυτού της.
Για τη χρήση των Νεωρίων η μελέτη του Πολυτεχνείου δεν προβλέπει τίποτα που να έχει σχέση με τη ζωή στα Χανιά, μόνο αρχιτεκτονικές αφηρημένες έννοιες για χώρους, μάζες, γραμμές, φως και πως θα μπαίνουμε από το ένα Νεώριο στο άλλο.
Ο κ. Σημανδηράκης μας λέει για τους Αγίους Αποστόλους: Οι Άγιοι Απόστολοι θα γίνουν ένα σύγχρονο πάρκο ευρωπαϊκών προδιαγραφών.
Φαντάζομαι τους Αγίους Αποστόλους περίπου όπως τον καινούριο Κήπο: ίσιες γραμμές, σκληροί ολόισιοι διάδρομοι, χαμηλά δέντρα, χωρίς παρθένα φύση. Το χαρακτηριστικό των Αγίων Αποστόλων παραδοσιακά ήταν η παρθένα φύση. Δεν ζήτησε ποτέ κανείς να γίνουν ένα αστικό πάρκο. Επίσης, ένα μεγάλο θέατρο θα εκτοπίσει αρκετή φύση και θα αστικοποιήσει ακόμα πιο πολύ ένα μέρος στο οποίο πάμε για να δραπετεύσουμε από την αστική ζωή.
Αυτοί που σχεδιάζουν τα Χανιά, τα σχεδιάζουν όπως θα σχεδίαζαν όποια άλλη πόλη σε όποιο σημείο του κόσμου. Σαν να τα σχεδίαζε η Τεχνητή Νοημοσύνη, μέσα από στατιστικούς μέσους όρους, χωρίς να έχει αντίληψη για τα ανθρώπινα συναισθήματα και τις άπειρες λεπτομέρειες που κάνουν έναν τόπο να ξεχωρίζει από όλους τους άλλους.
Αλλά το τρένο έφυγε, μιλάμε απλά για να μιλάμε.
