» Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
“Τα χελιδόνια του μοναχού”, μια σειρά 65 ποιημάτων σε 4 ενότητες, είναι το νέο πόνημα του Βαγγέλη Κακατσάκη, ένα ταξίδι προσωπικό, ποικίλλων θεμάτων, που θέλει να μοιραστεί μαζί μας.
Στα ποιήματά του, ο Βαγγέλης Κακατσάκης, εκτός από την εντυπωσιακή τεχνική του, μας εκθέτει το ενδιαφέρον του για θρησκεία, άνθρωπο, φύση, ήθη κι έθιμα, ανθρώπινες σχέσεις, πρόοδο και πολιτισμό, θρησκευτικές τελετές, τραγούδια του τόπου του, προσωπικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς, με έναν τρόπο που, αμέσως, κερδίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον καταφέρνει να ταυτιστεί μαζί του.
Χρησιμοποιεί διάφορα σχήματα λόγου, όπως, επανάληψη ορισμένων λέξεων/εκφράσεων, γραμμάτων, ομόηχων λέξεων, αναστροφή, αποσιωπητικά κτλ.
«Όσο γνωρίζω τα πλάσματα του Θεού, τόσο τα αγαπώ, κι όσο τα αγαπώ, τόσο γνωρίζω τον Θεό.»
«Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος, κι οι τρεις με το «ου» του ουρανού»
«Δηλώνουν αναμάρτητοι κι εξακολουθούν να αμαρτάνουν»
«Η ζωή συνεχίζεται… Σε τρεις λέξεις που τις ακολουθούν αποσιωπητικά, ο ορισμός της»
«Και βέβαια, το προσδόκιμο της ζωής θα αυξηθεί. Εκτός εάν…»
Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, συνειδητά επιχειρεί τα ανωτέρω, για να δώσει έμφαση/προσοχή στις λέξεις που επιλέγει στα ποιήματα, να κάνει τον λόγο του πιο παραστατικό/ζωντανό και να τονίσει την ιδέα/νόημα που θέλει να μεταφέρει. Η αμεσότητα είναι προφανής από την αρχή, μέχρι το τέλος!
Ευθύς εξαρχής, το εξώφυλλο του βιβλίου, με τον τρούλο, τον σταυρό και τα πετούμενα, προδίδει την πρόθεση του λογοτέχνη και σε προδιαθέτει για το κύριο θέμα της συλλογής και το τί θα ακολουθήσει, πράγμα που επισφραγίζει το πρώτο ποίημα, «Τα χελιδόνια του μοναχού».
Διαβάζοντας το ποίημα αυτό, μου ήρθε στο μυαλό το αγγλικό λεχθέν: “To know you is to love you” και “To love you is to know you”. Σχέση μεταξύ ανθρώπων, αποκλειστικά. Εν προκειμένω όμως, το νόημα είναι βαθύτερο και ο συσχετισμός πιο ολοκληρωμένος. «Όσο αγαπώ τον Θεό, τόσο Τον γνωρίζω, κι όσο Τον γνωρίζω, τόσο αγαπώ τα πλάσματά Του». «Όσο γνωρίζω τα πλάσματα του Θεού, τόσο τα αγαπώ, κι όσο τα αγαπώ, τόσο γνωρίζω τον Θεό».
Από αγάπη προς τον Θεό, φθάνουμε στην αγάπη προς τον άνθρωπο. Αλλά και η αγάπη προς τον άνθρωπο μας ωθεί προς την αγάπη προς τον Θεό, επειδή ο άνθρωπος είναι πλάσμα του Θεού.
Έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα εδώ, στον διάλογο μεταξύ ηγουμένου και μοναχού, αντιπροσώπων της θρησκευτικής σκέψης, με μόνους μάρτυρες τα χελιδόνια της άνοιξης, θεϊκά δημιουργήματα και αυτά. Συγχρόνως, φανερό το μήνυμα σχέσης Θεού-ανθρώπου-φύσης. Ευοίωνα, γρήγορα, ακούραστα, στοργικά, παραγωγικά, με συνέπεια και συνέχεια, άμεσα συνδεδεμένα με τον άνθρωπο και το περιβάλλον του, τα χελιδόνια είναι παρόντα για να μεσολαβήσουν, μεταφέρουν και διασώσουν τα λεχθέντα, στα πέρατα του κόσμου.
Το ύφος του ποιητή στη συλλογή «Τα χελιδόνια του μοναχού» είναι απλό, ζωντανό, γλαφυρό, οικείο, διδακτικό, αλλά και χιουμοριστικό ενίοτε. Με τον τρόπο αυτό, ο Βαγγέλης Κακατσάκης ελκύει τον αναγνώστη γιατί είναι φανερά/ξεκάθαρα και πλήρως κατανοητός ως προς τις ιδέες, σκέψεις και ανησυχίες του. Εκπληρούνται οι προθέσεις του δημιουργού και η επικοινωνία γίνεται επιτυχής!
Προσωπικά, προτείνω/συστήνω να μη λείψει από τη βιβλιοθήκη κανενός η ποιητική συλλογή «Τα χελιδόνια του μοναχού», όχι μόνο για την ικανοποίηση που λαμβάνει κανείς διαβάζοντας αυτά τα ποιήματα, αλλά και γιατί οι πωλήσεις είναι αφιερωμένες σε κοινωφελή σκοπό, «Βοήθεια στο σπίτι» του ιδρύματος «Αγία Σοφία», στα Χανιά.
Καλοτάξιδο το ποιητικό έργο!
*Η Κατερίνα Πετράκη είναι φιλόλογος αγγλικής
