» Του Βαγγέλη Θεοκλέους Κακατσάκη
Mε χαρά μεγάλη αντικρίσαμε το νέο βιβλίο του ποιητή, λογοτέχνη και δασκάλου Βαγγέλη Κακατσάκη με τα εκλεκτά ποιήματά του και με το γενικό τίτλο “Τα χελιδόνια του μοναχού” ποιητική συλλογή ποιότητας και πληρότητας αλλά και με ορθόδοξο ήθος και ελληνικό χρώμα, με πλούτο νοημάτων και συμβολισμό, με πολύ ομορφιά και χάρη.
Πράγματι ο κύριος Βαγγέλης Κακατσάκης είναι διακεκριμένος δάσκαλος και παιδαγωγός, λογοτέχνης, συγγραφέας και ποιητής εκλεκτός.
Τα ποιήματά του με πλούσια, ορθόδοξη, χριστιανική επένδυση, με ποιητική και λυρική καθαρότητα αναγινώσκονται με ευχαρίστηση και κατανοούνται με χαρά και ικανοποίηση.
Συγχαίρουμε, τιμούμε και καμαρώνουμε τον εκλεκτό ποιητή και δημιουργό του εν λόγω έργου για το οποίο ελπίζουμε να μας επιτρέπει τον επί μέρους σχολιασμό ενός εκάστου των ποιημάτων π.χ.
Τα χελιδόνια του μοναχού – Μοιάζω με αυτόν που αγαπώ.
Ευαγγελισμός – Να γίνει όπως θέλει η χάρη Σου. Εδώ είμαι Κύριε, κάνε με ότι θέλεις.
Αγγελία – Όλα απολαμβάνουν την ίδια ευλογία του Θεού και τα άγρια και τα ήμερα.
Περί ευθύνης – Ίδια φόντα ευθύνης και ανευθυνότητας.
Αναστάσιμο – Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός.
Το τάξιμο του Άη Γιώργη – Οι άγιοι και οι αμαρτωλοί συνυπάρχουμε, συλλειτουργούμε, συμψάλλουμε.
Το χαμόγελο του Διάκου – Ότι δεν προλαβαίνουμε εμείς να κάνουμε το κάνει ο Θεός.
Ο ευλογημένος τριανταφυλλώνας – Η δημιουργία είναι χαρά. Η προσφορά είναι εορταστικός, εσωτερικός συναγερμός. Δημιουργούμε και προσφέρουμε.
Παίζοντας με τα γράμματα (Α) – Άνοιξη είναι χαρά της ζωής γιατί αρχίζει μετά ταύτα η ελευθερία μας στις επιλογές, στις κινήσεις και τις προσφορές.
Η πύλη της μετάνοιας – Πόρτα του παραδείσου, εγγύηση της αιωνιότητας, εργαλείο της θέωσης.
Ο γυμνός άγιος – Ο άγιος μέσα στις κατά κόσμον στερήσεις του ζούσε την πληρότητα της ζωής των ουρανών, αυτό πασχίζει και για μας να ζήσουμε την εν Χριστώ πληρότητα και ομορφιά της ζωής.
Συναπαντήματα – Εις τιμήν και μνήμην πάντων των επ’ ελπίδι αναστάσεως και κακοιμημένων πατέρων και αδελφών ημών. Τους θυμούμαστε, αναστρεφόμαστε νοερά μαζί τους, αναφερόμαστε στο όνομα και τις υπάρξεις τους. Χώρια και αγαπημένοι.
Οι προαπελθόντες – Όπως και εάν πάμε στην Εκκλησία μας δέχεται ο Θεός και όπως και εάν φύγουμε, πάρουμε δεν πάρουμε αντίδωρο, μας ευλογεί ο Θεός.
Οι εναπομείναντες – Λειτουργοί και λειτουργούμενοι ανακουφίζονται και αναδυναμώνονται για την ανηφόρα της ζωής.
Σταγόνας λάμψη – Το σκοτάδι το διαδέχεται το φως, το πικρόν υπερκαλύπτεται με το γλυκύ, η ομορφιά της νύχτας και της ημέρας, βρέχει δεν βρέχει συλλειτουργούν και συνεισφέρουν στην ολοκλήρωση της εικόνας.
Οι μοναχοί και τα περιστέρια – Ελεύθερα πουλιά του ουρανού τα περιστέρια, ελεύθεροι άνθρωποι – άγγελοι οι μοναχοί. Λίγο – πολύ μοιάζουν.
Των Αγίων Πάντων – Επώνυμοι και ανώνυμοι, ξακουστοί και άγνωστοι, ζουν τη χαρά και τη σύναξη πάντων των Αγίων και των χριστιανών επιβεβαιούντων «των αγίων ο χορός εύρε πηγήν της ζωής».
Υπάρχοντας – Όσο υπάρχω ζω, νεκρός ή ζωντανός. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Όλοι μαζί στο αιώνιο παρόν του δημιουργού. Αμήν.
Παιχνίδι με τα γράμματα (Β) – Καθένας μήνας, χρόνος, άνθρωπος, πράγματα έχει την ιδιαίτερη αξία του. Όλα άξια, όλα τιμημένα.
Η Αγία Μαρίνα και οι δαίμονες – Όταν αγαπώ επιθυμώ να ζήσω αυτό που αγαπώ. Οι Άγιοι αγαπούν το Χριστό γιατί από αυτόν έχουν την αγιότητα. Όλοι ποθούν και όλοι επιθυμούν να γνωρίσουν το Χριστό νυμφίο, εσφαγμένο αρνίον της λύτρωσης και της σωτηρίας.
Το κλάμα ενός αγίου – Η έγνοια του Αγίου. Η κοινωνία και οι ευθύνες της για την φτώχεια, την υγεία και τη ζωή γενικότερα.
Παιχνίδια – Η ζωή και το παιχνίδι που είναι χρήσιμο να μαθαίνουμε να το παίζουμε, έντιμα, μικροί και μεγάλοι με τα μέσα που κάθε εποχή μας προσφέρει. Σήμερα τα παιδιά παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια. Παλαιότερα έπαιζαν αμάδες.
Διλήμματα – Στάση κοινής ευθύνης με νόημα και περιεχόμενο.
Της Μεταμόρφωσης – Η ψαλμωδία είναι άσκηση στην προσευχή γι’ αυτό και όταν ψάλλει τον τρισάγιο ύμνο, ο ψάλτης κάνει το σταυρό του ή άλλες φορές γονατίζει, κάνει μετάνοιες. Ψάλλοντας μαθαίνουμε να προσευχόμαστε.
Η Παναγία της Επιστροφής – Κραυγή αγωνίας εκ βαθέων. Επίκληση επιτακτική στην Παναγία που από τον ουρανό βρίσκεται στον κόσμο μαζί μας κάθε στιγμή. Όπως το μικρό παιδί φωνάζει «μάνα» μου, το ίδιο και εμείς οι μεγάλοι φωνάζουμε «Παναγία μου». Ό,τι καλύτερο.
Των Ειρηναίων – Μαζί με τις ευχές του παππού και οι δικές μας ευχές. «Πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Κρήτης κ.κ. Ειρηναίον». Αμήν.
Η πίστη και το σπίτι – Η διάκριση και στην ποίηση και στον πεζό λόγο είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Την πίστη μας μπορούμε να την βρούμε και στο σπίτι μας αλλά μπορούμε και να τη χάσουμε. Είναι το πως πιστεύουμε. Έχουμε καλή ιδέα για το Θεό; Η αναστρεφόμαστε και ζούμε μαζί του ως σχέση αγαπωμένων προσώπων;
Της Ινδίκτου – Αρχή του εκκλησιαστικού έτους και της λειτουργικής τάξης της Εκκλησίας μας. Εορτή και πανηγύρι για τον ενιαυτόν της χρηστότητας του Κυρίου.
Ο Μακρυγιάννης στην οδό του – Αναμιμνησκόμαστε και μακαρίζουμε στο πρόσωπό του τους διακονήσαντες με ορθόδοξο ήθος την Πατρίδα και την ελληνική λεβεντιά.
Η ελιά με τους βασιλικούς – Ιερό και ζωηφόρο δένδρο η ελιά, άρωμα και αρχοντιά οι βασιλικοί, συνδυασμός αρχοντικός, αυθεντικός, ταιριαστός και ελκυστικός για φίλους, χωριανούς, γνωστούς και διαβατικούς να σχεδιάσουν, να καταστρώσουν προγράμματα απελευθέρωσης ή άλλων αναπτυξιακών πρωτοβουλιών φεύγοντας με ένα κλαδί βασιλικού ή ελιάς στον καθένα, ως σημάδι ενότητας, ειρήνης, παραγωγικότητας και υπευθυνότητας.
Το μοναστήρι των γλάρων – Καταφύγιο των πουλιών που χαίρονται την νύκτα και τραγουδούν με το κελάηδημά τους. Αληθινή στέγη προσευχής είναι η ευχαρίστηση της ημέρας που τα πετεινά του ουρανού πληρώνουν με αυτό το δώρο αυτούς που τα φιλοξενούν.
Ιλάσθητί μοι – Άξιο ιδιαίτερης προσοχής το παρατράγουδο των μοναχών όχι που ανάμεσα στο μοναστήρι και τον κόσμο διαλέγει τον κόσμο αλλά για την συντριβή της μετάνοιας που παρά τις όποιες επιφυλάξεις, αγιάζει.
Των Αγίων Ανδρογύνων – Ευλογία Θεού. Η λειτουργία της ζωής ως θεσμού συγκλήρωσης του βίου παντός για διασκέδαση, για τεκνογονία και προπάντων για τη λύτρωση και τη σωτηρία καθόσον ο γάμος είναι μυστήριον μέγα εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν.
Αναφορά στο Νίκο Καζαντζάκη – Όταν το στόμα μιλεί από το περίσσευμα της καρδίας κάθε άλλος λόγος είναι αργός και άχρηστος.
Η ζωή συνεχίζεται – Τα βάσανα και οι καημοί, οι πόνοι και οι πίκρες, συνθλίβουν μερικές φορές τις αντοχές μας και οδηγούν στην απελπισία και όχι σπάνια στα απονενοημένα διαβήματα. Υπάρχει πάντοτε διέξοδος, η εξομολόγηση, η συμβουλή του πνευματικού, το έλεος του Θεού που λυτρώνει, ενθαρρύνει, ζωογονεί και έτσι η ζωή συνεχίζεται.
Οι Τέσσερις Μάρτυρες – Άγιοι μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε προς Κύριον, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών. Με το θάρρος της κατά σάρκα συγγένειάς μας επικαλούμαστε την εξ ουρανού βοήθεια και πρεσβεία τους.
Λαέ μου – Αντί του Μάννα χολή. Τους αρρώστους σου εθεράπευσα, τους πεινασμένους σου εχόρτασα, τους νεκρούς σου ανέστησε, τι κακό σου έκανα ;
Η Παναγία των Εισοδίων – Πλήρη ικανοποίηση και εμπιστοσύνη στο Θεό. Η Παναγία των Εισοδίων των Χανίων δεν είναι μόνο εκείνη που ενώνει τους αιώνες, συνεγείρει και τους ανθρώπους και ευχαριστεί και λυτρώνει το πλησίασμά της το ιερό προσκύνημα της θαυματουργής εικόνας της.
Βλασφημία – «Άπαγε της βλασφημίας». Με αυτή τη φράση εξορκίζουμε τη βλασφημία, όχι το βλάσφημο τον οποίον αγαπούμε.
Βρέχει – Όταν βρέχει είναι καλό να έχεις ένα κεραμίδι να σε προστατεύει από τον ήλιο και την βροχή αλλά και εάν δεν το έχεις να μην το κρατάς μέσα σου ως απωθημένο, μίσος και κακία γιατί πάντοτε υπάρχει κάπου κρυμμένη γύρω σου η ανθρωπιά.
Ο Άγιος ΝΙΣΕΡ – Έχει τα καλά του και το διαδίκτυο. Ένας ακόμα Άγιος που βγαίνει στο όβγορο της δημοσιότητας με το διαδίκτυο. Είναι ευλογία να βρεθούμε μαζί με όλους τους Αγίους. Είναι ευλογία και η διαδικτυακή χρήση.
Τα γιασεμιά κι οι κρίνοι – Μέσα από την ασυμφωνία έρχεται η συμφωνία και η χαρά. Η πολυμορφία είναι η ομορφιά της ζωής.
Μετέωρος – Ζούμε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Το όραμά μας είναι η αφθαρσία, η αιωνιότητα, οι ουρανοί.
Περιπέτεια – Ο χρόνος είναι η περιπέτειά μας και είναι τέχνη να βγούμε έξω από τη δυναστεία του χρόνου και να ζήσουμε την ελευθερία του Θεού. Ο μοναχός και τα χελιδόνια του μοναχού φαίνεται να γνωρίζουν αυτή την τέχνη.
Σίγουρα την γνωρίζει και ο συγγραφέας.
Τα σπουργίτια του μοναστηριού – Τα πετεινά του ουρανού ουδέ σπείρουν, ουδέ θερίζουν. Γι’ αυτά νοιάζεται ο ουρανός. Αν ο Θεός νοιάζεται για τα πετεινά μπορεί να μη νοιάζεται για εμάς;
Χριστούγεννα – Το αδιαπέραστο σκοτάδι διαλύεται και λαμπρύνεται και με τη φωτεινή νύχτα των Χριστουγέννων. Προσκυνούμεν σου τη γέννα Χριστέ.
Χριστουγεννιάτικο τραπέζι – Χριστουγεννιάτικα με ανοιχτές τις πόρτες του σπιτιού και της καρδιάς μας. Χίλιως καλώς βρεθήκαμε.
Άγιος Βασίλης – Ο Άγιος Βασίλης δεν έρχεται, ήλθε και έμεινε, είναι μαζί μας όπως περιγράφεται με το φθαρμένο ράσο του.
Μνήμη Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη – Ιεροφάντης και μυσταγωγός της ορθοδοξίας. Χαλάλι του η υποδοχή του αρχαγγέλου.
Διαφωνία – Αν δεν διαφωνήσουμε δεν θα ζήσουμε ποτέ τη χαρά της συμφωνίας. Διαφωνούμε με τον εαυτό μας και συμφωνούμε με το Θεό.
Του Αγίου (Δ)άνακτος – Ο Άγιος Θεοδόσιος ο Μέγας έλεγε ότι η μεγαλύτερη χαρά του είναι όχι ότι είναι βασιλιάς του κόσμου αλλά γιατί είναι χριστιανός.
Η Παναγία της Υπαπαντής – Είναι λειτουργική πίκρα να λειτουργεί ο ιερέας χωρίς εκκλησίασμα. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και τα πετεινά του ουρανού.
Περί έρωτος – Έρως ανίκατε μάχαν.
Έχει ο Θεός – Πλούσια τα ελέη του Θεού. Όταν έχει ο Θεός έχουμε και εμείς.
Κύριε ελέησον – «Ταπεινοίς δίδωσι χάριν, υπερηφάνοις αντιτάσσσεται».
Παιχνίδι με τα γράμματα (Δ) – Ευλογημένος ο ενιαυτός της χρηστότητος του Κυρίου.
Ορθοδοξίας ανάγνωσμα – Ευλογία Κυρίου και θείο αυτού έλεος.
Άρωμα αροσμαρή – Ταιριαστή η αφιέρωση γιατί το αυθεντικό ριζίτικο της Κρήτης λέει ότι μυρίζουν …..και μυρίζει και ο φρόνιμος γιατί ο κύριος Γιάννης Γαρεδάκης ανήκει με την κύρια σημασία της λέξης στους φρόνιμους. Με την ευχή να είναι πολυχρόνιος.
Τα κατά Μαρκ – Προφητείες μετά Χριστόν δεν επιδοκιμάζονται αν και εν πολλοίς είναι ευπρόσδεκτες μακριά από εμάς αυτό το ολίσθημα.
Και πάλιν και πολλάκις συγχαίρουμε και τιμούμε το δημιουργό αυτής της ποιητικής συλλογής και όχι μόνον. Ταυτόχρονα και τον ευχαριστούμε για τα υπέροχα αυτά ποιήματά του που με παροιμίες και παραβολές από τη φυσική ζωή των πετεινών του ουρανού και των κρίνων του αγρού και άλλα διάφορα πράγματα αλλά και ανθρώπων διακεκριμένων μας ωθούν στην εμβάθυνση των μεγάλων νοημάτων και αξιών της ιστορίας και του πολιτισμού.
Αγαπητέ, κύριε, διευθυντά,
ο αγαπητός και πάνυ σεβαστός π. Στυλιανός Θεοδωρογλάκης της Μητροπολιτικής “ΤΡΙΜΑΡΤΥΡΗΣ” Χανίων, δεν είναι μόνο ένας θείος λειτουργός της Ευχαριστιακής Συνάξεως, ένας ακαταπόνητος Θεολόγος εκπαιδευτικός και θειότατος κήρυκας του Λόγου Του Θεού με συνεχές κι ατελείωτο αντίκρισμα καλοσύνης και πραότητας, ωστόσο, με το ανωτέρω δοκίμιο – αφιέρωμα στην εξαίρετη ποιητική συλλογή του φίλου Ευάγγελου Κακατσάκη “Τα Χελιδόνια του Μοναχού” έδειξε και πρόσθετα χαρίσματα υψηλής λογοτεχνικής γραφής και λιτού, όμορφου λόγου, αντανάκλαση του αληθινού ανθρώπινου προσώπου του. Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι ως ενορίτες του Ι. Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου και συνυπάρχουμε με τον εξαίρετο π. Στυλιανό. Τις καλύτερες ευχές μας για καλή υγεία και όλα κατ’ ευχήν Θεού. Με σεβασμό και φιλική εκτίμηση Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.