Τα δέντρα που πληγώνουμε

Το φθινόπωρο προσφέρεται για εσωτερικές περιπλανήσεις στην ενδοχώρα, κατ’ επέκταση και για εσωτερικές διαδρομές και αναζητήσεις, μακριά από πολύβουες και πολυσύχναστες παραλίες, μακριά από το “φαίνεσθαι” και πιο κοντά στο “είναι”.
Δυστυχώς έχοντας περάσει το μήνυμα και σε εμάς, ότι η Κρήτη προσφέρει μόνο ήλιο, παραλίες και θάλασσα, αγνοούμε την ομορφιά και την μαγεία της ενδοχώρας. Βουνα, φαράγγια, σπήλαια, και δάση. Μιά από τις περιοχές που τα συνδυάζει όλα αυτά, η Επαρχία Σφακίων.
Περιπλάνηση λοιπόν… και γαστρονομική, αυτήν την φορά, στα ορεινά δυτικά Σφακιά… Ανώπολη – Αράδαινα – Αη Γιάννης. Κι έχεις την εντύπωση αντικρίζοντας μερικά εγκαταλειμμένα χωριά, ότι όταν δημιουργούσε ο θεός τον κόσμο, τα δημιούργησε κι αυτά μαζί για να δένουν αρμονικά με το τοπίο, έτσι που να μην μπορεί να τα βλέπει από μακριά κουρσάρου μάτι.
Τόποι φορτωμένοι με διάφορους θρύλους και μύθους, όπου η πραγματικότητα περιπλέκεται με την φαντασία και το φυσικό με το μεταφυσικό, τόποι που ξεκίνησαν αρκετές επαναστάσεις που πρωτοτραγουδήθηκαν τα γνωστά μας Ριζίτικα. Τόποι που σε καλούν να ανακαλύψεις και να έρθεις σε επαφή με την αρχέγονη φύση. Βουνά και χαράδρες όπου κυριαρχεί η πέτρα και το ανοιχτό πράσινο του πεύκου. Κι όμως ο επισκέπτης εύκολα διαπιστώνει, ότι το μεγαλύτερο δάσος κωνοφόρων στην Κρήτη του Αη Γιάννη, αργοπεθαίνει.
Οι αιτίες πολλές, μα κυρίως η απληστία και η αδιαφορία μας, γιατί δεν είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε, την αναγκαιότητα του φυσικού περιβάλλοντος. Όλα τα περιορίζουμε γύρω από την φαντασιακή μας ευδαιμονία.
Από το 1997 το Υπ. Γεωργίας χρηματοδοτεί τον εμβολιασμό των πεύκων, με σκοπό να αυξηθεί ο πληθυσμός του φλοιομυζητικού εντόμου Marchalina hellenica, κοινώς “εργάτης”, το οποίο είναι χρήσιμο για την παραγωγή πευκόμελου, εξαιτίας της μελιτώδους ουσίας που εκκρίνει. Υπολογίζεται, ότι το πευκόμελο αντιπροσωπεύει πάνω από το 50 % της παραγωγής μελιού στην χώρα μας. Το έντομο συμβιώνει εκατοντάδες χρόνια με το πεύκο, χωρίς να έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα νέκρωσης των φυτών. Κάτι που απ’ ό,τι φαίνεται δεν είχε προβλεφθεί από το Υπουργείο, είναι ότι μεγάλους πληθυσμούς του εντόμου, το φυτό δεν μπορεί να τους αντέξει και επομένως θα πρέπει πρώτα να προστατεύσουμε τα δάση, για να μπορούν να υπάρχουν παράλληλα κι άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Ιδιαίτερα στην Νότια Ελλάδα και στα νησιά, όπου τα δάση δεν ανακάμπτουν εύκολα όπως στη Βόρεια Ελλάδα, γιατί υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που τα επιβαρύνουν, όπως οι χαμηλές βροχοπτώσεις. Οσο είναι ακόμα καιρός θα πρέπει να επέμβουμε Δήμοι και Περιφέρεια, με την βοήθεια της επιστήμης.
Οι επιστήμονες φαίνεται να έχουν επίγνωση του επικείμενου αφανισμού του πευκοδάσους και προτείνουν να ληφθούν μέτρα. Ενα από αυτά ο βιολογικός ψεκασμός, φυτικά έλαια από θυμάρι και σχίνο, όπου αποπροσανατολίζουν το έντομο από τον τροφικό του ξενιστή. Επίσης υπάρχουν εγκεκριμένα αρκετά σκευάσματα χαμηλής τοξικότητας, που μπορουν να χρησιμοποιηθούν. Συγχρόνως θα πρέπει να γίνει καθαρισμός και να απομακρύνονται τα άρρωστα ξερά φυτά, γιατί πέραν του ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πυρκαγιάς, είναι και εστία μόλυνσης.
Είναι προφανές, ότι η πληθυσμιακή πυκνότητα του εντόμου θα πρέπει πλέον να ελέγχεται, γιατι πέραν των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τα δάση είναι απαραίτητα γιατί επιδρούν θετικά στην οικονομική ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα.