Είναι αυτά που είναι δίπλα μας και τα οποία γνωρίζουμε λιγότερο έως καθόλου.
Iσως γιατί δεν τα περπατήσαμε ποτέ.
Περπατάμε πάντα τον ίδιο δρόμο, τον δρόμο που μας είναι γνωστός και ανούσιος. Ισως γιατί δεν τον παρατηρήσαμε και δεν τον αναλύσαμε ποτέ.
Είναι ώρα να τολμήσουμε να τα περπατήσουμε τα κοντινά δρομάκια. Να τα παρατηρήσουμε, να τα θαυμάσουμε.
Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν ιδιαίτερες μικρές ή μεγάλες ομορφιές.
Τα πιο κοντινά μας πράγματα μάς είναι άγνωστα.
Είναι ώρα να γνωρίσουμε και τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους.
Αυτούς που νομίζουμε ότι τους γνωρίζουμε.
Αυτούς που δεν παρατηρήσαμε και δεν εστιάσαμε στις μικρές ή μεγάλες ομορφιές, ταλέντα και ικανότητες.
Βλέπουμε μόνο το σχήμα και τις καθημερινές κινήσεις, τις σταθερές και τα δεδομένα.
Στο δρομάκι της γειτονιάς μας, που δεν περπατήσαμε, υπάρχει εκεί, σε μια γωνιά στο βάθος, ένα δενδρολίβανο που μοσχοβολά.
Και πιο κάτω μια αγριοτριανταφυλλιά που μοσχοβολούν επίσης τα άνθη της.
Δεν πλησιάσαμε ποτέ να τα παρατηρήσουμε.
Στο βάθος του συντρόφου μας που το βλέπουμε
από απόσταση υπάρχει κάτι μεγαλειώδες.
Αυτά μπορεί να είναι υπομονή, κατανόηση, ευελιξία.
Υπάρχει σταθερά η αξία της ευρηματικότητας της συντρόφου μας που βρίσκει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα.
Είναι αυτά που υπάρχουν και δεν εστιάσαμε ποτέ ή το κάνουμε σπάνια.
Κι όταν αρχίσουμε να εστιάζουμε στα θετικά θα ανακαλύψουμε υπέροχες πλευρές ορατές και αθέατες.
Στην πίσω πλευρά του φεγγαριού υπάρχει αμύθητος θησαυρός.
Αρκεί να τολμήσουμε να ανακαλύψουμε, να εστιάσουμε, να θαυμάσουμε.
Στο δρομάκι της γειτονιάς μας υπάρχει μια λακκούβα που έχουν λιμνάσει βρομόνερα και αποφεύγουμε να περάσουμε από ’κει λες και μόνο αυτό υπάρχει στη διαδρομή.
Στο βάθος της ψυχούλας του κοντινού μας ανθρώπου υπάρχει μια πληγή που ώρες – ώρες τον κάνει να συμπεριφέρεται άσχημα.
Ας την αγγίξουμε κι ας τη θεραπεύσουμε, γιατί υπάρχουν ομορφιές πέρα απ’ αυτό.
Ας περπατήσουμε στα δρομάκια της γειτονιάς μας.
Ας ψάξουμε στην ψυχή του κοντινού μας ανθρώπου.
Μην προσπερνάμε ό,τι δεν μας αρέσει.
Ας το προσεγγίσουμε, ας το θεραπεύσουμε.
Το κέρδος δικό μας.
Εχω μια υπέροχη γειτονιά με όμορφα δρομάκια. Θα τα περπατήσω.
Ολοι οι κοντινοί μου άνθρωποι είστε υπέροχοι. Θα σας γνωρίσω καλύτερα.
Υπόσχομαι…
ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ κ. ΜΠΑΚΟΛΑ.
ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΕΨΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η κ.ΜΠΑΚΟΛΑ, ΟΜΩΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ, ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΠΑΤΑΛΟΥΜΕ,ΤΗΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΣΕ ΕΥΤΕΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΑΤΑΙΑ, ΑΝΟΥΣΙΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ. ΔΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΙΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΟΥΜΕ!
κ. ΜΠΑΚΟΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΤΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΣΑΣ!!!!
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΔΥΝΑΜΗ, ΥΓΕΙΑ!!!