Ο ψυχικός μας κόσμος αλλοτριώνεται. Γίνεται επικίνδυνα ιδιωτικός. Ζωές χάνονται.
Το μυαλό μας ασάλευτο ίσως και ανήμπορο. Τα συναισθήματα μας ενταγμένα στο απύθμενο εγώ. Στον διπλανό συμβαίνουν τα δυσάρεστα, δεν μας αφορούν.
Η πιο επικίνδυνη στροφή του ανατολικού Σελίνου, στη Χωστή, μισερή και τρισάθλια, γκρεμισμένη και απαιτητική υπάρχει εδώ και κάμποσα χρόνια χωρίς ούτε ένα προστατευτικό κιγκλίδωμα. (Μετα το πρόσφατο ατύχημα μπήκε μια υποτυπώδη σήμανση).
Μετά τις πλημμύρες του 2019 ο μισός δρόμος κατακρημνίστηκε και εξακολουθεί να έχει ανοικτά τα σαγόνια της σε όποιον οδηγό τύχει μια κακιά στιγμή.
Σε πείσμα όλων μας, που τη διαβαίνουμε, χωρίς καμία διαμαρτυρία, χωρίς καμία αναφορά από πολίτες ή δημόσιες υπηρεσίες ή εργολάβους, στέκεται εκεί επικίνδυνη. Μυρίζει πολύ μπετόν και χρήμα, για να καθυστερεί η κατασκευή της τόσο πολύ. Η στροφή θα μπορούσε να έχει ομαλοποιηθεί με μικρό κόστος με τη διαπλάτυνσή της προς την εσωτερική πλευρά του δρόμου, όπου υπάρχει χωματόλοφος.
Βεβηλώθηκε η ψυχή όλων μας, Μανώλη. Και ένα θύμα της βεβήλωσης είναι η δική σου ζωή.
Το χάσιμο μιας νέας ζωής μόνο τραγικό συμβάν είναι.
Τα λόγιά είναι φτωχά και η ανθρωπιά μας ακόμα φτωχότερη .
Στη θέση της δικής σου οικογένειας θα μπορούσε να βρίσκεται η οικογένεια κάθε ενός από εμάς.
Μανώλη, θα σε θυμόμαστε.
Είμαστε όλοι συνένοχοι δια της σιωπής μας.
Ανδρέας Τσιριντουλάκης
