Tα ισοδύναμα: Ενας μύθος!

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ πέρασαν! Ήλθε, λοιπόν, η στιγμή να βρεθούν τα λεγόμενα «ισοδύναμα» μέτρα, ώστε να εφαρμοστεί το μνημόνιο με εναλλακτικούς τρόπους! Αυτό υποσχέθηκε προεκλογικά κι αυτό πιστεύει η κυβέρνηση.

ΚΑΤΙ τέτοιο, βέβαια, απαιτεί να βρεθούν τεράστια ποσά φορολογώντας ένα λαό που δεν έχει πια άλλη φοροδοτική αντοχή.

ΟΠΩΣ και προηγουμένως (με τους «παλιούς»), έρχεται τώρα η δεύτερη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν ισοδύναμα που να συμβαδίζουν με μια -έστω κατ’ επίφαση- φορολογική δικαιοσύνη. Διότι αυτό που προτείνεται ως ισοδύναμο (να έχει δηλαδή κάθε νέο μέτρο την ίδια οικονομική ισοδυναμία με ένα προαπαιτούμενο που ψηφίστηκε στη Βουλή) πάντα θα είναι σε βάρος κάποιου μάλλον αδύναμου (συνήθως των συνταξιούχων), άρα άδικο στην εφαρμογή του.

ΕΤΣΙ, οι όποιες προτάσεις που ακούγονται, κινούνται στον παραλογισμό τού ότι πρέπει να πληρώσουν κάποιοι άλλοι, για τη φορολογική ελάφρυνση, ας πούμε των αγροτών, του τουρισμού, της ιδιωτικής εκπαίδευσης ή άλλων κοινωνικών ομάδων. Κι αυτοί οι άλλοι, ουδέποτε είναι οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά οι ήδη βεβαρημένοι (τα συνήθη υποζύγια)!

ΤΟ ΤΡΙΤΟ μνημόνιο, με τα εκατοντάδες προαπαιτούμενά του (223!) από την εφαρμογή των οποίων θα εξαρτώνται κάθε φορά  αξιολογήσεις και εκταμιεύσεις των δόσεων, δεν αποτελεί άραγε σήμερα και τις πραγματικές προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Τσίπρα; Μιας κυβέρνησης, δηλαδή, που μας φόρτωσε με ένα πρόσθετο χρέος 86 δις ευρώ – και δεσμεύτηκε πως, για οποιαδήποτε -μη προβλεπόμενη από το μνημόνιο πράξη, θα είναι υποχρεωμένη να ζητάει την έγκριση των δανειστών μας; Για ποιους «αγώνες» και «διαπραγματεύσεις» συνεπώς μιλάμε;

ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ισοδύναμα μέτρα, είτε αφορούν αρμοδιότητες του κ. Αλεξιάδη (νέοι φόροι), είτε του κ. Κατρούγκαλου (ασφαλιστικό) κ.ά., δεν αποτελούν έτσι ένα καλοσερβιρισμένο ψεύδος, με σκοπό να δημιουργηθούν νέες ψευδαισθήσεις (περί δήθεν δικαιοσύνης) στο λαό απωθώντας απλά σε μεταγενέστερο χρόνο την οργή και την απογοήτευσή του;

ΚΑΙ δεν είναι δημαγωγικό να διατείνεται ο κ. Τσίπρας ότι στο τέλος της τετραετίας «θα έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια νέα Ελλάδα, μια Ελλάδα που θα έχει αφήσει πίσω της την κρίση και τα μνημόνια, μια Ελλάδα που θα έχει απαλλαγεί οριστικά από την επιτροπεία των δανειστών»; Ή, ότι «θα επιστρέψουμε την εξουσία στο λαό» (sic), αφού θα έχει τελειώσει η  «σύγκρουση με το παλιό»; Δεν είναι αυτό φραστικός παλαιοπολιτικαντισμός;

ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ εξέλιξη, κατά την άποψή μας, είναι να παραμείνουν ως έχουν οι φόροι που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο 3 και να ακυρωθούν, για άλλη μία φορά, οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για τα ισοδύναμα, ε, «κουβέντα να γίνεται», ώσπου να ψηφιστούν τα νέα μέτρα!