ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
Στις µέρες µας, ίσως και παλαιότερα, όλο σβήνει και χάνεται η παράδοσή µας, σε αναπλήρωσή της, βέβαια, ξεφυτρώνουν άλλες δράσεις, που κάποιες απ’ αυτές, ίσως διατηρηθούν και γίνουν σε βάθος χρόνου, νέα παράδοση.
Τα κάλαντ(ρ)α είναι µια παράδοση αιώνων, από την αρχαιότητα και λέγονται την παραµονή µεγάλων θρησκευτικών εορτών .
Στον τόπο µας έχουν διατηρηθεί τα κάλαντ(ρ)α των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ενώ έχουν σχεδόν παντελώς ξεχαστεί τα κάλαντ(ρ)α των Φώτων και του Λαζάρου.
Παρακάτω, θα σας αναφέρω, όπως τα θυµάµαι, τα κάλαντ(ρ)α των Φώτων, µε µια γενική παρατήρηση, ότι στο ψάλσιµο των καλάντ(ρ)ων, στα χρόνια µου, συµµετείχαν σχεδόν αποκλειστικά αγόρια, που κρατούσαµε ένα τενεκεδένιο µπιτονάκι µε ένα πυργιάλι (χωνάκι) για να συγκεντρώνουµε εκεί το φιλοδώρηµα της νοικοκυράς, το λάδι, σπανιότατα να µας δώσουν χρήµατα.
Το λάδι στη συνέχεια το πουλούσαµε στο παντοπωλείο του Πλαστήρα, στο Πορί και αγοράζαµε σπανίως παιχνίδια, αλλά κάτι πιο πρακτικό, προσωπικά τη τελευταία φορά που είπα τα κάλαντ(ρ)α, το 1962-3 αγόρασα, ένα φανάρι µε το δυναµό του, για το µεταχειρισµένο ποδήλατο που µου είχε αγοράσει ο πατέρας µου το 1960 που πήγα στο Γυµνάσιο.
Κάλαντ(ρ)α των Φώτων στον Γαρίπα Περιβολίων
Σήµερα είναι των Φωτών που αγιάζουν οι παπάδες
και µέσ΄ στα σπίτια µπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη,
Ο Ιωάννης Βαπτιστής εγύρισε και είπε,
χαρίσετέ µου τα κλειδιά τα µαργαριταρένια,
να ανοίξω τον Παράδεισο, να πιω νερό δροσάτο
να θέσω να αποκοιµηθώ σε µια µηλιά από κάτω
Ανήφορος , κατήφορος και τρία πηγαδάκια
κάθονται τρεις µελαχρινές µε τα σγουρά µαλλάκια.
Η µια κεντά τον ουρανό η άλλη το φεγγάρι
Κι η τρίτη η οµορφότερη κεντά τον Αι Γιάννη.!
Και του χρόνου Χρόνια πολλά.
Με εκτίµηση και πολλές ευχές για τον νέο χρόνο,
Μανιαδάκης Γεώργιος συν/χος δάσκαλος
