Τα κάλαντα της Μυρσίνης

Παραμονή Χριστουγέννων. Από το πρωί, είχα ακούσει τα κάλαντα ξανά και ξανά. Παρέες μικρών παιδιών, χαρούμενες, ανυπόμονες, πότε με φάλτσες και πότε με ολόσωστες φωνές, φέρνανε στο σπίτι μας το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου! Και φεύγανε κουτρουβαλώντας τις σκάλες με φωνές και γέλια.
Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε για πολλοστή φορά! Άνοιξα.
Μπροστά μου τούτη την φορά στεκόταν ένα κορίτσι. Ψηλόλιγνο σαν ελαφάκι. Γλυκό πρόσωπο, μακριά, καστανά μαλλιά. Μου χαμογέλασε. «Να τα πω» ρώτησε ευγενικά. Η φωνή του, καμπανούλα κρυστάλλινη! Έσταζε μέλι και γάλα! Ένευσα ναι! Και τα ’χασα, βλέποντάς το να… γονατίζει μπροστά μου! Έφερε στον ώμο το βιολί που κρατούσε και… έκλεισε τα μάτια του! Άρχισε να παίζει και να τραγουδά! Κι ήταν η μελωδία που ξεχύθηκε απ’ το βιολί και τη φωνή του, ουρανόσταλτη! Ανάβλυζε μέσα από την ψυχή του! Κι άπλωνε μπροστά μου εικόνες και μοσχοβολιές, ατόφια την ποίηση και την απαράμιλλη ομορφιά της Κρήτης! Την ίδια την ψυχή της Κρήτης! Γιατί τα παραδοσιακά κάλαντά της τραγουδούσε! Με τέτοια προσήλωση! Με τόση κατάνυξη και ευλάβεια! Με σεβασμό! Με άφατη τρυφερότητα για τον μικρό Χριστό, που η μάνα του τον έπεμψε στο σχολειό, «κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι!.. Την άκουγα αναριγώντας! Με δάκρυα στα μάτια! Όταν άνοιξε τα μάτια, είδε την συγκίνησή μου. Και τα χαμήλωσε, σαν να ντράπηκε. «Πώς σε λένε;» το ρώτησα. «Μυρσίνη» μου απάντησε! Άλλη συγκίνηση πάλι. «Έχεις το όνομα της μαμάς μου! Το πιο όμορφο, το πιο μυρωδάτο, το πιο μελωδικό κι αγαπημένο όνομα του κόσμου!» μουρμούρισα και την έσφιξα στην αγκαλιά μου! Η Μυρσίνη ήρθε και τις επόμενες χρονιές να μου πει τα κάλαντα! Ήξερε πως την περίμενα με ανυπομονησία. Ένιωθε πόσο πολύ με συγκινούσε.
Πέρασαν χρόνια από κείνη την πρώτη φορά που την άκουσα. Δεκαπέντε και βάλε! Η Μυρσίνη, που ήταν τότε οκτώ χρονών, μεγάλωσε. Ίσως αν την συναντήσω να μην την αναγνωρίσω! Σίγουρα δεν λέει τώρα πια τα κάλαντα! Όμως, κάθε παραμονή Χριστουγέννων, την σκέφτομαι. Με την ίδια συγκίνηση! Με μεγάλη νοσταλγία! Με πολλή αγάπη!
Χαρούμενα Χριστούγεννα, Μυρσίνη!
Σ’ ευχαριστώ!
Χαρούμενα Χριστούγεννα σε όλους!