Τα κελεύσματα του Νοέμβρη

Θυμούμαι πόση συγκίνηση ένοιωθα στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, νέος μαθητής τότε, στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και αργότερα στο Πανεπιστήμιο πόσο υπερήφανοι αισθανόμασταν την 17η Νοεμβρίου για τους φοιτητές εκείνης της ηρωικής γενιάς που ζητούσαν από ένα δικτατορικό καθεστώς κάτι παραπάνω από το “αυτονόητο” που είχαν οι τραγελαφικοί χουντικοί στο μυαλό τους.
Σαφέστατα και η Δημοκρατία χρωστά σε όσους την υπερασπίστηκαν τότε, αλλά χρωστά πολλά και σε αυτούς που την υπερασπίζονται σήμερα γιατί όπως έλεγε ο Αϊνστάιν «το θέμα δεν είναι να ενημερώνεσαι για κάτι αλλά να το κατανοείς».
Σήμερα οι προκλήσεις είναι δυναμικές σε έναν κόσμο ταχύτατα μεταβαλλόμενο .
Σαφέστατα και η Δημοκρατία είναι διαρκώς μαχόμενη και σήμερα. Επικαιροποιεί το Δελφικό παράγγελμα “καιρόν γνώθι” δηλαδή να γνωρίζει καλά κάποιος τις προκλήσεις της εποχής του.
Οι χουντικοί λεηλάτησαν τα κρατικά ταμεία, και ήταν τέτοιο το καρακιτσαριό τους που κυριολεκτικά ρεζίλεψαν την Ελλάδα.
Αλλά σήμερα η μάχη κατά της κλιματικής κρίσης, η 4η βιομηχανική επανάσταση, η επιβεβαίωση της σημασίας του κράτους στην κοινωνική προστασία και την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι τα δικά μας ιστορικά παραγγέλματα για να δοθεί συνέχεια στην ηρωική εξέγερση των φοιτητών της γενιάς του Πολυτεχνείου.
Πιστέψτε με δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς· δεν μπορεί να μας χωρίζει μια άβυσσος από την εποχή μας.