Πόλος έλξης κατά τη διάρκεια της καραντίνας η φυσιολατρική διαδρομή προς Κουμπελή.
Και λογικό αφού το τοπίο από Αγ. Κυριακή – “Υγραέρια” – Βιολογικός καθαρισμός στο Κουμπελή είναι μια από τις τελευταίες οάσεις πρασίνου με θέα τη θάλασσα.
Ωστόσο φτάνοντας κανείς στο τέρμα εκεί όπου βρίσκεται ο Βιολογικός καθαρισμός επικρατεί το απόλυτο… τσιμέντο.
Τι κι αν ακριβώς απέναντι στέκει αγέρωχο αν και ερειπωμένο το μοναστήρι του αγίου Γεωργίου του Κουμπελή στο οποίο δεν υπάρχει πρόσβαση…
Στο σημείο όπως εξηγεί, ο αρχαιολόγος Μιχάλης Ανδριανάκης, υπήρχαν δύο λιμανάκια, που κάποτε εισχωρούσαν βαθιά μέσα στην ξηρά. «Ήταν ένα από τα πιο όμορφα τοπία στο νομό Χανίων με τα ερείπια του μοναστηριού των χρόνων της Βενετοκρατίας, τις λαξευτές δεξαμενές για τη φύλαξη των ψαριών (κάτι σαν μικρό ιχθυοτροφείο για τους ασφαλώς νηστεύοντες μοναχούς) και τη φυσική βλάστηση του Ακρωτηριού. Μέχρι που κάποιοι αποφάσισαν, χωρίς “πολλά – πολλά” να κατασκευάσουν εκεί το Βιολογικό Καθαρισμό της πόλης. Όταν το μάθαμε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, τα λιμανάκια είχαν ήδη αποκοπεί από τη θάλασσα με μπάζωμα και το νερό είχε αρχίσει να πρασινίζει επικίνδυνα. Μετά από πολλά χρόνια και αφού δε μπορούσε να γίνει πια αλλιώς σε σχέση με την αναγκαιότητα του έργου, εγκρίθηκαν εκ των υστέρων οι εγκαταστάσεις, που υπάρχουν. Ο τόπος όμως “έχασε την ψυχή του” και σήμερα αυτό που βλέπει κανείς είναι λίγο νερό και πολύ τσιμέντο».
Ο κ. Ανδριανάκης διατυπώνει την εξής πρόταση που σίγουρα αρκετοί επισκέπτες της περιοχής θα έβρισκαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα: «αφού λύθηκε το πρόβλημα της αποχέτευσης, να προγραμματιστεί το έργο της αντικατάστασης του μπαζώματος από μια γέφυρα και να επανέλθει η θάλασσα στην παλιά της θέση. Να συνεχιστούν και οι εργασίες έρευνας και ανάδειξης του μοναστηριού, να συνδεθεί και με το Βοτανικό Πάρκο του Πολυτεχνείου Κρήτης, που είναι λίγο πιο πάνω και να ανακτηθεί -όσο είναι πια δυνατό- ένα από τα πιο όμορφα τοπία. Να γίνει δηλαδή ένα μνημειακό – φυσικό πάρκο, τόσο για τους κατοίκους της περιοχής, που είναι πια πολλοί, όσο και για την πόλη γενικότερα».
Ας ελπίσουμε ότι η ΔΕΥΑΧ θα δει με… θετικό μάτι τη συγκεκριμένη πρόταση.
Η αρχική μελέτη του έργου, υπάρχει στην ΔΕΥΑΧ,πρόβλεπε προεντεταμενη γέφυρα, ώστε να μείνουν ανέπαφα τα υπάρχοντα λιμανάκια. Η θάλασσα να
εισέρχεται και να εξέρχεται, όπως ήταν ΠΡΙΝ την παρέμβαση. Δυστυχώς η τότε κατασκευαστικη κ/ξ κατάφερε να αποφύγει να κατασκευασει την γεφυρα ,με τα άσχημα αποτελέσματα. για το περιβάλλον.