Η μεγάλη απορία που υπάρχει από την αρχή της κρίσης είναι γιατί λαμβάνονται τέτοια μέτρα από την Τρόικα και τις εκτελεστικές Ελληνικές Κυβερνήσεις, αφού είναι λογικό και αναπόφευκτο να συμβούν συγκεκριμένα πράγματα.
Μπορεί να μειώνουν την συνταξιοδοτική και μισθοδοτική δαπάνη, αλλά με την απλή λογική των συγκοινωνούντων δοχείων, ότι μειώνεται αυτόματα λείπει από την αγορά, προκαλώντας αλυσιδωτές συνέπειες γνωστές όπως κλείσιμο καταστημάτων, φτώχεια, πείνα και άλλα πολλά δεινά, κυρίως σε πολίτες της μεσαίας τάξης. Αποτέλεσμα είναι όλα αυτά που κόβονται, τα περισσότερα τουλάχιστον να μην πληρώνονται από αδυναμία, κυρίως, και να συσσωρεύονται σε ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο που ξεπερνούν σήμερα τα 95 δισεκατομμύρια.
Για να μαζέψουν ό,τι μπορούν από τις πενιχρές καταθέσεις των πολιτών νομοθετήθηκε η κατ΄ αρχήν ηλεκτρονική κατάσχεση των λογαριασμών των οφειλετών. Τον Μάιο έγιναν πάνω από 25.000 χιλιάδες κατασχέσεις σε 930.000 οφειλέτες σε σύνολο οφειλετών ιδιωτών και επιχειρήσεων 1.620.000 και εισπράχθηκαν 17.000.000 ανά ημέρα, αλλά παρόλα αυτά το υπόλοιπο του χρέους ανήλθε στα 95.186 δισεκατομμύρια με 3.882.000 Έλληνες να είναι οφειλέτες.
Αυτό το πρόβλημα έχει και άλλες παραμέτρους αλλά αντιμετωπίζεται με παράλογα αναγκαστικά μέτρα που στην ουσία το τροφοδοτούν να διογκώνεται.
Οι άλλες παράμετροι είναι η δημιουργία κακής ψυχολογίας στους πολίτες που τους οδηγεί σε άρνηση ακόμη και υποβολής φορολογικής δήλωσης αφού θεωρούν ότι όλα είναι τελειωμένα γι αυτούς ετεροχρονίζοντας το φορολογικό πρόβλημά τους σε άλλους χρόνους με την ελπίδα καλύτερης ρύθμισης και ας επιβαρυνθούν το πρόστιμο έως € 500 που θεσμοθετήθηκε πρόσφατα.
Η φοροδιαφυγή αυξάνεται δραματικά γιατί το 60 % περίπου των εισπράξεων είναι φόροι – εισφορές κ.λ.π. Δεν φτάνουν τα παραπάνω υπάρχουν και τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία. Τα χρέη του ΕΦΚΑ έχουν φτάσει τα 22.500 δισεκατομμύρια και οι εισφορές στην ουσία αυξάνονται, αλλά η εισπραξιμότητα είναι κάτω από 50 %. Ένας συνεχιζόμενος φαύλος κύκλος, σε ένα κράτος που μοιάζει να κυνηγάει… την ουρά του, χωρίς καμία μεταρρύθμιση.
Το χρέος των Ελλήνων προς τις Τράπεζες ξεπερνά τα 110 δις με αποτέλεσμα συνολικά το Ιδιωτικό χρέος να φτάνει τα 228 δισ., ενώ το Δημόσιο περίπου τα 328 δις. Τα νούμερα προκαλούν ίλιγγο αλλά δεν είναι μόνο στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο. Είναι Παγκόσμιο πρόβλημα.
Στα 215 τρισ. δολλάρια ανέρχεται το παγκόσμιο χρέος ή στο 325 % του Παγκόσμιου ΑΕΠ, σύμφωνα με το διεθνές χρηματοπιστωτικό ινστιτούτο. Η Ελλάδα που είναι μια μικρή κουκίδα σε όλο αυτό το γιγάντιο παγκόσμιο οικονομικό πάζλ, καλείται να πειραματισθεί την χαλιναγώγηση του παγκόσμιου προβλήματος καθιστώντας το 95% του πληθυσμού ληξιπρόθεσμους με όλες τις γνωστές συνέπειες και οι Κυβερνήσεις να είναι απλοί διαχειριστές χωρίς καμία αντίρρηση, θυμίζοντας οικονομική κατοχή, ούτε καν επιτροπεία.
*Οικονομ. Αναλυτής – Αρθρογράφος Επιχειρηματικός Σύμβουλος
