Μην ανησυχείτε, αυτό το οποίο συμβαίνει στην τοπική πολιτική ζωή των Χανίων είναι αυτό που έλεγε ο Χάξλεϊ: «Το μέλλον είναι η προβολή του παρόντος». Οι σημερινές επιλογές σηματοδοτούν το πώς θα είναι τα Χανιά μετά από μια τριετία.
Για να κοπούν τα κακόγουστα αστεία, το «παλιό είναι το κλειστό, το νέο είναι το ανοικτό». Εννοώ προφανώς στις προκλήσεις των καιρών.
Oσο κι αν γαυριούν για την κριτική που τους ασκείται, η αλήθεια είναι ότι μετά από μια πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουν τα Χανιά, ούτε μια απόφαση δεν έχει ληφθεί που να τεκμηριώνει ένα βατό μέλλον.
Ζούμε μια σαπουνόπερα στα Χανιά, με πολλή κλάψα. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ.
Κάτι πρέπει να βγουν, όμως, και να πουν δημόσια γιατί ο “μετεωρίτης” έπεσε πάνω στην πόλη, στον νομό Χανίων και η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μοιράζει μόνο μαντζούνια, δεν τάζει, δεν περιαυτολογεί, δεν κάνει σούρτα – φέρτα.
Οι προγνώσεις για το μέλλον σε αυτό ακριβώς πάσχουν: Κάνουν μια προβολή του παρόντος στο μέλλον. Οι επιλογές του παρόντος και τα δεδομένα του παρόντος ασφαλώς καθορίζουν σε ένα βαθμό το μέλλον, αλλά η κάθε επόμενη στιγμή από το συγκεκριμένο παρόν (το ίδιο γίνεται συνέχεια παρελθόν) έχει καινούριες επιλογές και καινουργές από τώρα απρόβλεπτες καταστάσεις (ποιος θα προέβλεπε τον κωρονοϊό;) και καινούργιες εφευρέσεις στην τεχνολογία, έτσι ώστε το μέλλον να είναι μόνο σε πολύ βασικές γραμμές προβλέψημο και φυσικά μόνο λίγο μια προβολή του παρόντος (γιατί το παρόν είναι αύριο ήδη παρελθόν). Αυτό που εννοούσε ο Χάξλεϊ μάλλον είναι πως με τις δυνατές τάσεις του σήμερα μπορούμε να μαντέψουμε κάποια πράγματα του αύριο.