Επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη, ένα μήνυμα που ακούγεται από όλες τις πλευρές, μία υπενθύμιση πως οι κόποι, η υπομονή και οι αγωνίες του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο, αυτά λέγονται κατά κόρον το τελευταίο χρονικό διάστημα από τους εταίρους, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τις συμφωνίες και δεσμεύσεις της χώρας μας απέναντί τους.
Αυτό που δεν τονίζεται, είναι ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να καταγράφει αρνητικούς αριθμούς στην ανεργία και την απασχόληση, ούσα ουραγός στις επενδύσεις και τη διαφάνεια. Δεν συμφέρει κανέναν -και πολύ περισσότερο την κυβέρνηση- να γίνει λόγος για πτώση του βιοτικού επιπέδου, για γιγάντωση της φτώχειας και της αστεγίας λόγω των γνωστών και μη εξαιρετέων λόγων.
Με τους ρυθμούς ανάπτυξης που αναφέρονται, η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει στις Αγορές με προοπτικές ούτε σε δέκα χρόνια. Και ο λόγος είναι ότι ακόμη και αν βγει μουδιασμένα, δεν θα υπάρχει η διάθεση στήριξης απέναντί της, μιας και η οικονομική αστάθεια θα παραμένει το χαρακτηριστικό γνώρισμα, μια αστάθεια που έχει ξεκινήσει από το 2009.
