Τα μυστικά του κήπου

Eίμαι καρδιολόγος κι άκουσα ότι τα φύκια της θάλασσας, μπορώ να τα χρησιμοποιήσω στον λαχανόκηπό μου;
Φύκι ευφραίνει καρδίαν λαχανοκήπου! Εχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ότι τα φύκια περιέχουν θρεπτικά στοιχεία, ιχνοστοιχεία, υδατάνθρακες καθώς και διεγερτικά ανάπτυξης και προστατεύουν τα φυτά από θερμοπληξίες και παγοπληξίες και ενισχύουν παράλληλα την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Συντελούν στη βελτίωση της αντοχής των φυτών απέναντι στις προσβολές από έντομα και παράσιτα. Επιπλέον, βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων από τα φυτά, ενώ διεγείρουν και προωθούν το φύτρωμα των σπόρων. Τέλος, η προσθήκη φυκιών συντελεί στην αύξηση της καρπόδεσης και βελτίωση της ποιότητας και της γεύσης των καρπών. Μαζέψτε λοιπόν φύκια από τη θάλασσα, ξεπλύνετε μερικές φορές για να φύγουν τα άλατα ή να τα αφήσετε τους χειμωνιάτικους μήνες σε ένα σωρό να τα ξεπλύνει η βροχή. Στη συνέχεια, καλό είναι να τα τεμαχίσετε και να τα ανακατέψετε με τα υπολείμματα κόμποστ ή με κοπριές που έχετε στον κήπο σας. Τα αφήνετε να ζυμωθούν μαζί για ένα με δύο μήνες και έχετε δημιουργήσει το καλύτερο υπόστρωμα φύτευσης για τα κηπευτικά σας.

Είναι απαραίτητο να εμβολιάζουμε τη λεμονιά και τα εσπεριδοειδή;
Τα γεωπονικά μου σχόλια προτρέπουν για εμβόλια. Συγκεριμένα, αν φυτέψετε σποράκι (κουκούτσι) κάποιας ποικιλίας λεμονιού και άλλων εσπεριδοειδών δεν θα έχει απόλυτα τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας του σπόρου που φυτέψατε. Γι’ αυτό θα πρέπει στη συνέχεια, το σπορόφυτο λεμονιάς να εμβολιαστεί με την επιθυμητή ποικιλία που θα θέλατε με ενοφθαλμισμό (μάτι). Πάντως στη χώρα μας, κατά το παρελθόν, οι λεμονιές και τα περισσότερα εσπεριδοειδή ήταν εμβολιασμένα πάνω σε νεραντζιά καθώς θεωρείται πολύ καλό υποκείμενο για τα πιο πολλά είδη εσπεριδοειδών λόγω της ζωηρότητας, της ανθεκτικότητας στο ψύχος και της ανθεκτικότητας στον μύκητα φυτόφθορα. Όμως οι ποικιλίες εμβολιασμένες πάνω σε νεραντζιά είναι ευπαθείς στον μύκητα κορυφοξήρα, που προκαλεί ξήρανση στην κορυφή των δέντρων. Πάντως, το μεγαλύτερο μειονέκτημα της νεραντζιάς, ως υποκείμενο, είναι η ευπάθεια στην ίωση τριστέτσα, μια καταστροφική ασθένεια που τα τελευταία χρονιά έχει εισαχθεί σε φυτείες εσπεριδοειδών της χώρας μας. Άλλα υποκείμενα είναι η τραχύκαρπος λεμονιάς, τα υβρίδια Troyer Citrange που ειναι ανεκτικά στην ίωση τριστέτσα, ενώ η τρίφυλλη πορτοκαλιά είναι πιο ανθεκτική.

Κλάδεψα αυστηρά πέρσι την ψηλή βουκαμβίλια μου αλλά φέτος δεν άνθισε. Γιατί;
Αυστηρότης μήτηρ προβλημάτων! Όντας φανατικός υπέρμαχος της επιείκειας, της ανεκτικότητας και της διαλλακτικότητας θα σας έλεγα ότι μην εξαντλείτε την αυστηρότητα στην τεχνική κλαδέματος που εφαρμόζετε στη βουκαμβίλια σας. Συγκεκριμένα πρέπει να γνωρίζετε ότι φυτά βουκαμβίλιας που θα κλαδέψετε υπερβολικά αυστηρά κάποια χρονιά, είναι πιθανό να μην ανθίσουν καθόλου ή περιορισμένα, στην επόμενη περίοδο ανθοφορίας. Βουκαμβίλιες με μεγάλο ύψος δεν τις κλαδεύουμε πολύ βαθιά, απλά καλό είναι να καθαρίζετε το φυτό από εντελώς ξερά κλαδιά και να “αραιώνετε” γενικά τα κλαδιά του όπου και αν χρειάζεται. Η βουκαμβίλια κλαδεύεται τον Μάρτιο, αμέσως μόλις περάσουν τα κρύα του χειμώνα. Συμπληρωματικά, θα σας πρότεινα, κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, να προσθέσετε κάθε μήνα  βιολογικό λίπασμα καθώς και σβησμένη κοπριά για να εφοδιάσετε με αρκετά θρεπτικά συστατικά τη βουκαμβίλια. Επίσης καλό θα ήταν να ποτίζετε κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες σταθερά, μια φορά την εβδομάδα.

Εφερα χώμα στον κήπο μου από μια εκσκαφή και γέμισε κύπερη. Εχω τρελαθεί!
Το καινούργιο φρέσκο χώμα, θα σας προκαλέσει κώμα! Είναι αλήθεια ότι η κύπερη είναι από τα πιο δυσεξόντωντα ζιζάνια καθώς επιζεί και αναπαράγεται μέσω των ριζωμάτων της κατά τη διάρκεια αντίξοων συνθηκών. Αναπτύσσεται καλά σχεδόν σε όλους τους τύπους εδαφών, σε μεγάλη κλίμακα υγρασίας και υψομέτρου. Η κύπερη προκαλεί μείωση της ποιότητας και της ποσότητας της συνολικής παραγωγής του καλλιεργούμενου φυτού, επειδή τρέφεται από τα θρεπτικά στοιχεία και την υγρασία του εδάφους. Αποτελεσματική βιολογική μέθοδος καταπολέμησης θεωρείται η αμειψισπορά, δηλαδή η εναλλαγή με κατάλληλες καλλιέργειες όπως βίκο, κουκιά. Επίσης, η κάλυψη του εδάφους με φύλλο από μαύρο πλαστικό είναι επίσης αποτελεσματική καθώς με αυτό τον τρόπο τα ζιζάνια φυτρώνουν κάτω από αυτό το φύλλο, δεν μπορούν να φωτοσυνθέσουν και πεθαίνουν. Τέλος, το βαθύ και το συχνό όργωμα του προηγούμενου καλοκαιριού από τη σπορά ή τη φύτευση φέρνει στην επιφάνεια ρίζες των ζιζανίων οι οποίες καταστρέφονται από τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ή από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα.

Ηθελα να ρωτήσω αν μπορώ να φυτέψω το κουκούτσι δεσπολιάς;
Από το στόμα στο χώμα! Πετυχημένη ατάκα ενός εξαίρετου συναδέλφου για να περιγράψει τον πολλαπλασιασμό της δεσπολιάς με τον σπόρον (κουκούτσι) του καρπού. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και το φυτό αναπτύσσεται εύκολα, αλλά και με εμβολιασμό σε κυδωνιά. Η μουσμουλιά είναι δέντρο αειθαλές, ιθαγενές της Κίνας και Ιαπωνίας και  άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά στα μέσα του 18ου αιώνα στη Μεσόγειο. Στην Ελλάδα το ενδιαφέρον για την καλλιέργειά της αναζωπυρώθηκε τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι τα μούσμουλα εμφανίζονται στην αγορά μια περίοδο που υπάρχει πραγματικό έλλειμμα από φρέσκα φρούτα. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 5 – 8 μέτρα και ο κορμός του είναι σχεδόν ευθύγραμμος. Τα φύλλα του είναι μεγάλα και δερματώδη, σκληρά πράσινα στο πάνω μέρος και ελαφριά πράσινα χνουδωτά στο κάτω φτάνουν δε στο μήκος τα 25 εκατοστά. Τα άνθη της μουσμουλιάς είναι λευκοκίτρινα με ευχάριστη οσμή πικραμύγδαλου και σχηματίζουν βότρυς με πυκνό χνούδι. Το δέντρο ανθίζει από τον Σεπτέμβριο ως τον Δεκέμβριο και δίνει ώριμους καρπούς από τον Απρίλιο ως τον Μάιο. Η καρποφορία του δέντρου αρχίζει από τον 5ο – 6ο χρόνο της ζωής του, ενώ σε πλήρη καρποφορία είναι μετά τον 12ο χρόνο. Η μουσμουλιά είναι ανθεκτική στο ψύχος και στη ζέστη.

Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr