Η πεθερά μου βιαζόταν να μαζέψουμε τις ελιές και πήγαν από 8. Γιατί συνέβη αυτό;
Όποιος ακούει πεθερά μπας και τη βγάλει λάδι,
στον τοίχο παίζει κουτουλιά, σαν έρχεται το βράδυ.
Προφανώς βιαστήκατε να μαζέψετε τις ελιές σας, γιατί φοβόσασταν μεγάλη καρπόπτωση λόγω δάκου και ισχυρών ανέμων. Όμως, τελικά συγκομίσατε τον ελαιόκαρπο πριν τη φυσιολογική του ωρίμανση, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η πλήρης ελαίωση του καρπού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, τη μειωμένη αναλογία λαδιού ανά ποσότητα συγκομιζόμενου καρπού, γεγονός που επιφέρει οικονομικές απώλειες. Oσον αφορά την ελαιοπεριεκτικότητα των ελιών, υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις ανάλογα με το την ποικιλία του δέντρου, υψόμετρο, την έκθεση του χωραφιού, τη σύσταση του εδάφους, το μικροκλίμα αλλά και το φορτίο καρποφορίας του δέντρου καθώς και το μέγεθος του καρπού. Σαν γενικό κανόνα συγκομιδής για άριστο στάδιο ωριμότητας των καρπών, θα συνιστούσαμε να καθυστερείτε τη συγκομιδή σε φορτωμένα δέντρα που έχουν βεντέμα. Επίσης, συνιστούμε να καθυστερούμε τη συγκομιδή σε ορεινούς ελαιώνες καθώς είναι πιο όψιμοι καθώς και σε ελαιόδεντρα που φέρουν καρπούς μικρού μεγέθους.
Από την άλλη πλευρά, για να μην αδικούμε τελείως την πεθερά, όταν το λάδι μαζεύεται νωρίς, βγάζουμε το ξεχωριστό αγουρέλαιο, με μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες, αρωματικές και αντιοξειδωτικές ουσίες.
Θέλω να φτιάξω έναν άνυδρο ανθόκηπο. Τι θα με συμβουλεύατε;
Άνυδρος ανθόκηπος και σεβασμός στη φύση,
οικονομία στο νερό, τώρα που έχει κρίση.
Μέσα από τη δημιουργία ενός άνυδρου μεσογειακού ανθόκηπου αποδεικνύουμε έμπρακτα το σεβασμό μας για το περιβάλλον, συντελούμε στην ορθολογική διαχείριση του νερού και προωθούμε την αναπαραγωγή της ντόπιας χλωρίδας. Φυτεύουμε σε λίγο μεγαλύτερο βάθος, κατά τους φθινοπωρινούς μήνες για να εκμεταλλευθούμε τις χειμωνιάτικες βροχές και επιλέγουμε μικρά φυτά για να είναι πιο ευπροσάρμοστα και ανθεκτικά στο στρες της μεταφύτευσης. Παράλληλα, για να μειωθεί η επιφανειακή εξάτμιση του νερού, πραγματοποιούμε εδαφοκάλυψη με οργανικά υλικά (πευκόφλουδα ή τεμαχισμένα ξερά κλαδιά) ή ανόργανα υλικά (χαλίκι, βότσαλο). Ξεχνάμε τα ξενόφερτα υδρόφιλα φυτά και επιλέγουμε ξηρικά φυτά της μεσογειακής χλωρίδας. Επιλέγουμε παχύφυτα με σαρκώδες φύλλωμα, όπως ο αθάνατος, η αλόη, η φραγκοσυκιά, αρωματικά φυτά με χνουδωτά φύλλα όπως η λεβάντα, η αρμπαρόριζα, το δεντρολίβανο, η ρίγανη, ο δίκταμος, ξηροφυτικούς θάμνους όπως ο σχίνος, η λαδανιά, ο ελαίαγνος και δέντρα όπως η ελιά, η κουτσουπιά, η χαρουπιά.
Θέλω να φυτέψω λέιλαντ σε έναν φράκτη. Τι θα λέγατε;
Στον φράκτη βάλε λείλαντ, με ανάπτυξη ταχεία,
μα θέλει σχετικά συχνά, μύκητα θεραπεία.
Το λέιλαντ είναι ένα κωνοφόρο φυτό με ανοικτά κλαδιά σε σχήμα πυραμίδας κι έντονο πράσινο φύλλωμα. Είναι δένδρο ταχείας ανάπτυξης, το οποίο συναντάμε συχνά σε μάντρες γιατί δημιουργεί πολύ πυκνό και ωραίο φράχτη. Φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία, σε εδάφη με πολύ καλή αποστράγγιση. Μπορεί να φυτευτεί μόνο του σε ένα σημείο του κήπου ή μαζί με άλλο σε απόσταση ενός μέτρου το ένα από το άλλο για την δημιουργία φράχτη. Αντέχει στο κρύο μέχρι περίπου τους -20 βαθμούς Κελσίου, αλλά και στις παραθαλάσσιες περιοχές αφού αντέχει και τον δυνατό αέρα. Χρειάζεται αρκετό χώρο για να αναπτυχθεί και αντέχει στο βαθύ κλάδεμα. Τα λέιλαντ κυπαρίσσια είναι στείρα υβρίδια που προέρχονται από διασταύρωση. Φυσικά αυτοφυή κυπαρίσσια δεν υπάρχουν και γιαυτό το λόγο, πολλαπλασιάζονται μόνο με μοσχεύματα με ρίζα. Το καλοκαίρι χρειάζεται καλό πότισμα για να αναπτυχθεί σωστά, αλλά δεν πρέπει να βρέχεται το φύλλωμα του και να ποτίζεται το χώμα του. Είναι αρκετά ευπαθή στους μύκητες γι’ αυτό τον λόγο χρειάζεται ψέκασμα με ειδικό μυκητοκτόνο στο φύλλωμα, αλλά και ριζοπότισμα γιατί παρουσιάζουν απότομες η σταδιακές ξηράνσεις. Τα εμβολιασμένα λέιλαντ παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις μυκητολογικές προσβολές.
Μου αρέσουν τα σπαράγγια και θέλω να φυτέψω. Είναι εύκολο;
Αν είσαι φίλε μερακλής, σπαράγγι να φυτέψεις,
κι όσες σου δίνω συμβουλές, να μην τις παραβλέψεις.
Το σπαράγγι είναι φυτό πολυετές, το οποίο καλλιεργείται για τους εδώδιμους βλαστούς του, που συγκομίζονται πράσινοι ή λευκοί. Από το μήνα Μάρτιο μέχρι το μήνα Απρίλιο γίνεται η σπορά του σπαραγγιού και οι σπόροι φυτεύονται ένας – ένας ανά 30 – 60 εκ. και σε μικρό βάθος 2,5 – 5 εκ. Το φθινόπωρο που οι θερμοκρασίες αρχίζουν και πέφτουν απομακρύνεται και καταστρέφεται το υπέργειο τμήμα Ακολουθεί η εξαγωγή των ριζωμάτων και η μεταφύτευση λίγο πριν την άνοιξη. Η παραγωγή λευκών βλαστών σπαραγγιού επιτυγχάνεται με την κατασκευή “σαμαριών” (αναχωμάτων) πάνω από τη γραμμή φύτευσης των φυτών, 1-2 μήνες πριν από την έναρξη της συγκομιδής τους. Οι βλαστοί αναπτύσσονται μέσα στο ανάχωμα, προστατευμένοι από το φως και συγκομίζονται μόλις η κορυφή τους εμφανιστεί στην επιφάνεια του αναχώματος. Η διάρκεια της περιόδου συγκομιδής κατά την άνοιξη είναι συνήθως περί τους δυο μήνες, στη συνέχεια τα “σαμάρια” καταστρέφονται και οι εκπτυσσόμενοι βλαστοί σχηματίζουν τη βλάστηση. Για την παραγωγή πράσινων βλαστών δεν κατασκευάζονται “σαμάρια” καθώς οι βλαστοί αναπτύσσονται σε περιβάλλον με φως.
