Η πεθερά μου με κατηγορεί ότι δεν είμαι άξιος να φυτέψω φράουλες.
Φαρμακερή η πεθερά
στα σχόλια που κάνει,
μα τάισέ τη φράουλες
μήπως και σου γλυκάνει.
Οι φράουλες είναι εύκολο να καλλιεργηθούν από έναν άπειρο καλλιεργητή, είτε στον κήπο του είτε στο μπαλκόνι του. Φυτέψτε τις φραουλιές μετά τα τελευταία κρύα, αρχές Μαρτίου σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος τουλάχιστον 6-8 ώρες την ημέρα. Η παραγωγή που θα έχετε δεν θα είναι η καλύτερη δυνατή την πρώτη χρονιά, αλλά ειδικά την επόμενη χρονιά θα έχετε πλούσια παραγωγή. Η φράουλα είναι πολυετές φυτό που πολλαπλασιάζεται με σπόρο και ριζώματα και φυτεύονται σε αφράτο, πλούσιο, καλά αποστραγγιζόμενο χώμα. Στο χώμα όταν φυτεύονται, καλό είναι να φυτεύονται σε αναχώματα (σαμαράκια) για να επιτυγχάνεται καλύτερη αποστράγγιση. Το ιδανικό pH είναι μεταξύ 5,8 και 6,2. Οι φράουλες δεν αγαπούν τα πολύ ζεστά κλίματα και τις υψηλές θερμοκρασίες καθώς το ιδανικό εύρος θερμοκρασιών ανάπτυξης είναι μεταξύ 18 και 30 βαθμών Κελσίου. Οι φραουλιές έχουν ρηχό ριζικό σύστημα και πρέπει να ποτίζονται τακτικά. Αν τα φυτά σας έχουν πολύ μικρά φύλλα ή δεν παράγουν πολλές φράουλες, είναι ένδειξη έλλειψης νερού και θρεπτικών στοιχείων. Σημαντικό είναι να ενσωματώνουμε κόμποστ, κοπριά, αλλά και βιολογικό λίπασμα, που να περιέχει σημαντική ποσότητα καλίου.
Ο γείτονάς μου έχει ένα πανέμορφο λουλούδι, την παιώνια. Μπορώ να φυτέψω κι εγώ;
Ψάξε να βρεις ριζώματα, για θα ’χει άλλη χάρη,
παιώνια στον κήπο σου, ξεχωριστό καμάρι.
Η ποώδης παιώνια καλλιεργείται σε κήπους για την ομορφιά του λουλουδιού και τη μακροβιότητα του φυτού. Οι συστάδες της παιώνιας μπορούν να επιβιώσουν για περισσότερα από 50 χρόνια, έτσι θα ήταν φρόνιμο να προετοιμάσετε με πολύ επιμέλεια το μέρος όπου θα φυτευτεί. Από τη στιγμή που θα προσαρμοστούν στον κήπο δεν θα έχουν λογικά προβλήματα συντήρησης. Στο εμπόριο τα ριζώματα παιώνιας διατίθενται κυρίως την άνοιξη. Οι παιώνιες αναπτύσσονται και ανθίζουν καλύτερα με ηλιοφάνεια, αλλά μπορούν ν’ αντέξουν και σε ημισκιερό περιβάλλον. Δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις εδάφους, αλλά σίγουρα ωφελούνται από την προσθήκη οργανικών στοιχείων και κομπόστας χώματος στην τρύπα φυτέματος, όταν τοποθετούνται στον κήπο. Εκτός από αυτό, χρειάζονται καλή αποστράγγιση και ουδέτερο pH εδάφους (pH 7.0) ή το πολύ – πολύ ελαφρώς όξινο. Θα πρέπει να φυτευτούν μακριά από μεγάλα δέντρα ή θάμνους γιατί θα υπάρχει ανταγωνισμός στις ρίζες τους και στην απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων, με αποτελέσματα ορατά στο μέγεθος και την ποιότητα των λουλουδιών τους, τα οποία θα είναι σαφώς μικρότερα. Στις παιώνιες δεν αρέσουν οι συχνές μεταφυτεύσεις, έτσι επιλέξτε προσεκτικά το μέρος που θα τη φυτέψετε.
Μύρισα ένα άσπρο μικρό λουλουδάκι και είχε μυρωδιά μελιού. Ποιο είναι;
Αλυσσο μ’ άρωμα μελιού, βάλε στις ζαρντινιέρες,
πανέμορφο ανθόφυτο, στης άνοιξης τις μέρες.
Το άλυσσο είναι ένα ετήσιο, έρπον ανθόφυτο, με τελικό ύψος 10-15 εκατοστά. Εχει συνεχή ανθοφορία, με άνθη λεπτά, πολύ μικρά, σε επάκριες ταξιανθίες και διάφορα χρώματα: λευκό, κίτρινο ή μώβ. Όμως, το λευκό άλυσσο έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο: μια χαρακτηριστική μυρωδιά μελιού που εντυπωσιάζει. Χρησιμοποιείται σε κήπους, σαν γλαστρικό φυτό ιδιαίτερα σε χαμηλές ζαρντινιέρες ή σε ανάβαθες γλάστρες, αλλά ακόμη και ως εδαφοκάλυψη σε παρτέρια και βραχόκηπους. Ευδοκιμεί σε θέσεις ηλιόλουστες ή σκιερές, σε εδάφη γόνιμα ή φτωχά, με μικρή ή μέτρια υγρασία και είναι διαθέσιμο την άνοιξη και το καλοκαίρι. Ποτίζετε κάθε δυο μέρες και λιπαίνετε με λίπασμα ανθοφορίας κάθε μήνα.
Μπορώ να φυτέψω αυτή την εποχή την κρητική μπανανιά;
Όταν θα μπαίνει άνοιξη, την μπανανιά να βάλεις,
μπανάνες αρωματικές, της Κρήτης μας να βγάλεις.
Η μπανανιά είναι δενδρόµορφο, πολυετές, ποώδες φυτό, πολλαπλασιάζεται µε παραφυάδες και καλλιεργείται σε περιοχές µε τροπικό και υποτροπικό κλίμα. Η φύτευσή της γίνεται κατά τους µήνες Μάρτιο – Μάιο, που oι θερµοκρασίες που επικρατούν ευνοούν την ανάπτυξη του ριζικού συστήµατος. Φυτέψτε έτοιμο φυτό σε γλάστρα που θα βρείτε στο εμπόριο ή από παραφυάδα από μητρικό φυτό. Η επιλογή του νέου μητρικού φυτού γίνεται την άνοιξη, µετά το πέρας της ετήσιας συγκομιδής. Η επιλογή γίνεται βάσει του ύψους της παραφυάδας που πρέπει να φτάνει στο 1,5 μέτρο, ηλικίας 9 – 11 μηνών και να είναι σε καλή κατάσταση. Σε γενικές γραµµές, η παραφυάδα πρέπει να έχει τον Ιούνιο 5-8 φύλλα, ενώ το προηγούμενο μητρικό φυτό κόβεται σε ύψος ενός μέτρου. Σε κάθε θέση αφήνονται δύο παραφυάδες µε την προϋπόθεση να µη μεταβάλλονται σημαντικά οι αποστάσεις των φυτών, για να διατηρείται ο καλός αερισμός και ο φωτισμός των φυτών. Τα νέα φυτά πρέπει να έχουν µόνο το τελευταίο φύλλο, για περιορισµό της απώλειας νερού. Φυτεύονται σε λάκκους µε διαστάσεις περίπου 35×45 cm ενσωματώνοντας κόμποστ και βιολογικό λίπασμα.
