Ο φίλος μου ο παπα-Μιχάλης έχει μια μεγάλη συλλογή από ορχιδέες σιμπίντιουμ και μου χάρισε μία. Πώς να τη φροντίσω;
Αν έχεις φίλο μερακλή,
σαν τον παπά-Μιχάλη,
την ορχιδέα φρόντισε
με προσοχή μεγάλη.
Η ορχιδέα ποικιλία σιμπίντιουμ είναι ένα πραγματικά εξωτικό φυτό, πολύ αγαπημένο τόσο σε γλάστρα στη βεράντα και στον κήπο όσο και σε κομμένο λουλούδι για το βάζο. Για να διατηρήσετε την υγιή ανάπτυξη και την όμορφη εμφάνιση της ορχιδέας σας τοποθετήστε την σ’ ένα φωτεινό σημείο που όμως να προστατεύεται από τον πολύ καυτό ήλιο του μεσημεριού. Λίγος απογευματινός ήλιος στα φύλλα τους είναι ευπρόσδεκτος. Οπως και οι περισσότερες ορχιδέες χρειάζονται 10 με 15 βαθμούς διαφορά μεταξύ νύχτας και ημέρας για να αναπτυχθούν και να ανθίσουν. Η ιδανική θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι περίπου 18-23°C και τη νύχτα μεταξύ 10-15°C. Ποτίστε όταν η επιφάνεια του χώματος στεγνώσει, μία με δύο φορές την εβδομάδα ανάλογα με τον καιρό. Αφαιρείτε τα μαραμένα φύλλα και τα αδύναμα νέα βλαστάρια που εμφανίζονται στη βάση του φυτού ώστε να διοχετευτεί η δύναμή του στη δημιουργία μίσχων πάνω στους οποίους θα εμφανιστούν τα μπουμπούκια. Λιπαίνετε κάθε 15 ημέρες με υγρό λίπασμα που ενισχύει την ανθοφορία. Η ανθοφορία αρχίζει συνήθως τον Απρίλιο ή Μάιο. Αλλάξτε γλάστρα κάθε 2-3 περίπου χρόνια αμέσως μετά την ανθοφορία και χρησιμοποιήστε μικρές γλάστρες, μόλις ένα μέγεθος μεγαλύτερες από τις παλιές. Τέλος, αν θέλετε να πολλαπλασιάσετε το φυτό σας διαιρέστε προσεκτικά τις ρίζες του καθώς αλλάζετε τη γλάστρα.
Εχω κουραστεί από την γκρίνια της πεθεράς για τα κολοκύθια που σιρικώνουν κάθε χρόνο
Ο σάρακας της πεθεράς, μία πικρή αλήθεια, για να γλυτώσεις φίλε μου, θειάφι στα κολοκύθια.
Το ωίδιο ή σίρικας που λέμε στα Χανιά της Κρήτης είναι από τις πιο συνηθισμένες μυκητολογικές ασθένειες των κολοκυνθοειδών και άλλων κηπευτικών. Ειδικότερα, στα φύλλα της κολοκυθιάς και της αγγουριάς προκαλεί εμφάνιση ανοιχτοκίτρινων κηλίδων που εξελίσσονται σε νεκρώσεις. Η εξάνθιση (άσπρη σκόνη) του μύκητα εμφανίζεται υπό ευνοϊκές συνθήκες και στις δύο επιφάνειες των φύλλων. Τα σπόρια του μύκητα μεταφέρονται με τον άνεμο και για να βλαστήσουν δεν απαιτούν υψηλές συνθήκες υγρασίας και γι’ αυτό και το ωίδιο είναι διαδεδομένη ασθένεια σε σχετικά ξηροθερμικές συνθήκες σε σύγκριση με άλλα παθογόνα. Σκονίστε προληπτικά με θειάφι κάτω στο έδαφος, με τη φύτευση του φυτού ενώ μετά από δέκα ημέρες, σκονίστε με θειάφι τα φύλλα της κολοκυθιάς, εάν οι θερμοκρασίες είναι κάτω των 30ο βαθμών Κελσίου για αποφυγή εγκαυμάτων. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι ο προληπτικός ψεκασμός κάθε βδομάδα με διάλυμα γάλακτος σε νερό (1:9) μείωσε την προσβολή του ωιδίου.
Γιατί πρέπει να καλλιεργούμε οικολογικά;
Βάλε στην άκρη χημικά και ψάξε την ουσία,
να ’ναι η καλλιέργεια, μες την οικολογία.
Η οικολογική γεωργία, αποτελεί μια εναλλακτική πρόταση ήπιας καλλιέργειας του εδάφους, φιλικής προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Στηρίζεται στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και στην παραγωγή γεωργικών προϊόντων μέσα από φυσικές διαδικασίες που διατηρούν μακροπρόθεσμα την οικολογική ισορροπία, την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο διαχείριση και βιώσιμη ανάπτυξη. Η χρήση φυσικών λιπασμάτων (κοπριάς, κομπόστ, φυκιών), η κατάλληλη επιλογή παραδοσιακού φυτικού υλικού, η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και η καταπολέμηση ασθενειών με βιολογικές μεθόδους αποτελούν ορισμένα από τα στοιχεία της βιολογικής γεωργίας. Τα διατροφικά και οικολογικά αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγήσει η εντατική χημική χρήση στην γεωργία καθιστούν την οικολογική πρόταση κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Η προτίμηση της οικολογικής γεωργίας και των οικολογικών προιόντων δεν αποτελεί μόνο μια συνειδητοποιημένη επιλογή, αλλά συνιστά και μια διαφορετική αντίληψη με κέντρο της το σεβασμό προς τη φύση και την ποιότητα ζωής.
Θέλω να φυτέψω μαϊντανό σε μία γλάστρα έξω από την κουζίνα μου
Μαϊντανός δεν γίνομαι, μαϊντανούς φυτεύω,
έξω απ’ την κουζίνα μου, νάχω σα μαγειρεύω.
Ο μαϊντανός είναι ένα διετές φυτό ψυχρής εποχής που συνήθως όμως καλλιεργείται σε ετήσια βάση είτε σε γλάστρα είτε στο χώμα. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 15-18° C και ενδείκνυται τόσο η ανοιξιάτικη και η όσο και η φθινοπωρινή σπορά του. Ανάλογα την ποικιλία, τα φύλλα του είναι επίπεδα λεία ή κατσαρά, ενώ προτιμά γόνιμα αφρωτά εδάφη. Πριν τη σπορά, καλό είναι να ενσωματώνουμε κομπόστα ή καλοχωνεμένη κοπριά στη γλάστρα ενώ στη βάση της βάζουμε μια στρώση χαλικιών για καλύτερη στράγγιση. Κατά τη συγκομιδή, για να τον κρατήσετε παραγωγικό, να κόβετε συχνά όλο το μήκος των εξωτερικών στελεχών και να αφαιρείτε όλες τις ταξιανθίες. Τα φύλλα θα πρέπει να κόβονται το πρωί αφού έχει στεγνώσει η δροσιά, σε απόσταση μέχρι 15 εκ. κάτω από την κορυφαία ανάπτυξη. Ποτίζουμε ανα δυο μέρες και βάζουμε βιολογικό λίπασμα αζώτου μια φορά το μήνα. Ο μαϊντανός με την δυνατή αρωματική γεύση χρησιμοποιείται σε όλα σχεδόν τα φαγητά και στις σαλάτες ενώ κατά την αρχαιότητα, τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο, αλλά και ως φάρμακο σε διάφορες παθήσεις.
