Είναι καιρός για να φυτέψουμε βολβούς φρέζιας;
Φύτεψε φίλε φρέζιες, λουλούδια να σου δώσουν,
με χρώμα και με άρωμα, θα σ’ αποζημιώσουν.
Η φρέζια είναι όμορφο βολβώδες φθινοπωρινό φυτό που δεν ξεπερνά σε ύψος το μισό μέτρο και διακρίνεται για το υπέροχο άρωμά της, αλλά και τα πολλά χρώματα που έχει το άνθος της. Τα χρώματα των ανθέων της είναι το κίτρινο, το λευκό, το κόκκινο, το λιλά, το μοβ και το φούξια. Οι βολβοί της φρέζιας φυτεύονται φθινόπωρο σε γλάστρες, σε ζαρντινιέρες, αλλά και σε παρτέρια στον κήπο και ανθίζουν 2,5 μήνες μετά τη φύτευση Χρειάζεται σημεία με αρκετό φως, πότισμα 2 – 3 φορές την εβδομάδα ανάλογα τις θερμοκρασίες, έδαφος με πολύ καλή στράγγιση, ενώ το βάθος φύτευσης του βολβού είναι τα πέντε εκατοστά. Τέλος, πολλές φορές χρειάζεται στήριξη γιατί από το βάρος των λουλουδιών γέρνει. Να υπενθυμίσουμε ότι στις φρέζιες, αλλά και γενικότερα στους φθινοπωρινούς βολβούς, μετά που θα ανθίσει το λουλούδι και θα ξεραθεί φυσιολογικά το υπέργειο μέρος του φυτού, πρέπει να τους βγάζουμε από το έδαφος, κατά το τέλος της άνοιξης. Μετά, τους καθαρίζουμε από το χώμα, με ένα στεγνό πανί και τους αποξηραίνουμε σε ημισκιερό μέρος με καλό αερισμό. Στη συνέχεια, τους διατηρούμε σε ξηρό μέρος μέσα σε χαρτοκιβώτια στα οποία έχουν δημιουργηθεί μικρές τρύπες για καλό αερισμό.
Είμαι στρατιωτικός και η πεθερά μου με τρέλανε να φυτέψω αβοκάντο. Τι λέτε;
Κι αν γλύτωσες στον πόλεμο, ατρόμητο κομάντο,
σε περιμένει η πεθερά να βάλεις αβοκάντο.
Το αβοκάντο είναι υποτροπικό φυτό και επομένως η καλλιέργειά του περιορίζεται σε περιοχές που δεν επικρατούν πολύ ψυχροί χειμώνες. Αναπτύσσεται σε πολύ ελαφρά (αμμώδη) έως μέσης σύστασης αργιλλοπηλώδη εδάφη, που πρέπει να είναι βαθιά, γόνιμα και να στραγγίζουν καλά. Εδάφη με όξινη έως ουδέτερη αντίδραση, δηλαδή με Ph = 7 και με χαμηλή περιεκτικότητα σε ανθρακικό ασβέστιο, είναι κατάλληλα. Παρουσιάζει μεγάλη ευπάθεια στην υπερβολική υγρασία και τα άλατα. Το έδαφος που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση μιας φυτείας αβοκάντο δέχεται, πριν τη φύτευση, μια άροση σε βάθος 30 εκατοστών για την καταστροφή των πολυετών ζιζανίων και για την αφρατοποίηση του εδάφους, η οποία συμβάλλει στην καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των δένδρων. Αν η εξεύρεση κοπριάς είναι εύκολη, τότε ενδείκνυται η προσθήκη 2-3 τόνων το στρέμμα για να αυξηθεί η περιεκτικότητα του εδάφους σε οργανική ουσία.
Για τη φύτευση θα πρέπει να προμηθευτείτε δενδρύλλια εμβολιασμένα σε σπορόφυτα. Οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι οι Haas, Fuerte και Ertinger. Η πιο κατάλληλη εποχή φύτευσης είναι αρχές άνοιξης και εναλλακτικά αρχές φθινοπώρου. Οι αποστάσεις φύτευσης αρχικά συστήνεται να είναι ανάλογα και με τη γονιμότητα του εδάφους, το χρησιμοποιούμενο υποκείμενο και τη ζωηρότητα της χρησιμοποιούμενης ποικιλίας. Συνήθεις αποστάσεις φύτευσης σε μορφή ορθογώνιου 5m x 6m όμως τα τελευταία χρόνια γίνονται και πιο πυκνές φυτεύσεις. Πριν τη φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται η επισήμανση των θέσεων φύτευσης, η διάνοιξη των λάκκων (45 εκ. Χ 45 εκ.) και ακολουθεί η φύτευσή τους. Κατά τη φύτευση επίσης, γίνεται και η τοποθέτηση των πασσάλων στήριξης των δενδρυλλίων. Μετά τη φύτευση ακολουθεί καλό πότισμα των δενδρυλλίων. Tα νεόφυτα δενδρύλλια απαιτούν προστασία του κορμού και των βραχιόνων τους από τον ήλιο και λιπάνσεις με μέτρο γιατί είναι ευαίσθητα στην υψηλή αγωγιμότητα του εδάφους, ενώ δεν συστήνεται κλάδεμα των δέντρων τα 2 πρώτα χρόνια για να μη προκαλέσουμε πρόωρη ανθοφορία.
Τι λουλούδι εποχικό να φυτέψω σε μια χαμηλή γλάστρα;
Φύτεψε φίλη μου πανσέ, στη χαμηλή τη γλάστρα,
να πλημμυρίσουν χρώματα ο ουρανός και τ’ άστρα.
Ο πανσές (Viola sp.) αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα εποχικά λουλούδια του φθινοπώρου και του χειμώνα. Είναι μονοετής πόα και ανθίζει από τον Σεπτέμβρη μέχρι και τέλος άνοιξης. Αν βρεθεί σε μέρος με σκιά και δροσιά, μπορεί να αντέξει ακόμη και τον Ιούνιο. Είναι πολύ εύκολος στην καλλιέργειά του και ζητάει μόνο νερό, λίγο πριν στεγνώσει εντελώς το χώμα και λίπασμα ανθοφορίας την άνοιξη. Μπορεί να μην ξεπερνάει σε ύψος τα 20 εκατοστά, αλλά βγάζει φύλλα και λουλούδια δεξιά και αριστερά. Έτσι, μετά από λίγο καιρό, έχει γίνει φουντωτός και έχει καλύψει μεγάλη επιφάνεια γύρω του. Για τον λόγο αυτό, όταν τους φυτέψετε σε γλάστρα ή παρτέρι, δε χρειάζεται να είναι πολύ πυκνά φυτεμένοι. Ιδανική απόσταση που πρέπει να απέχει ο ένας από τον άλλο κατά τη φύτευση είναι περίπου 20 – 30 εκατοστά. Για να έχει μπόλικα λουλούδια όλη την περίοδο, να κόβετε όλα τα μαραμένα άνθη μαζί με τον μίσχο του και ο πανσές σου θα ανθίζει συνέχεια. Αν θέλετε να έχετε πανσέδες παραγωγής για την επόμενη χρονιά: αφήνετε μερικά άνθη να μαραθούν και στο σημείο ακριβώς όπου βρίσκονταν τα πέταλα θα σχηματιστεί ένα αστεράκι με τρεις ακτίνες όπου σε κάθε ακτίνα υπάρχουν 2-3 σειρές από σπόρους, τοποθετημένοι κολλητά ο ένας δίπλα στον άλλο. Τους αφήνετε να ξεραθούν (όταν σκουρύνει το χρώμα τους) και τους συλλέγετε σε ένα φακελάκι ή ένα κουτάκι. Θα φυτρώνουν πανεύκολα οι πανσέδες το επόμενο φθινόπωρο και χειμώνα. Θα βρείτε μονόχρωμους πανσέδες κίτρινους, πορτοκαλί, μπορντό, μοβ, λευκούς, μπλε ή συνδυασμό των παραπάνω χρωμάτων. Πολύ όμορφοι είναι και οι πανσέδες με “μαύρο μάτι”, σα φατσούλες, δηλαδή με μία μαύρη κηλίδα στο κέντρο του άνθους. Αν θέλεις να τους φυτέψετε μαζί με άλλα λουλούδια να ξέρεις ότι είναι πολύ ταιριαστοί μαζί με κυκλάμινα, καλλωπιστικά λάχανα και τουλίπες.
Γιατί τη δάφνη τη λένε απολλώνεια;
Δάφνη μου ιερό φυτό, σε λένε Απολλώνεια,
στεφάνι για τους νικητές, απ’ τα αρχαία χρόνια.
Η Δάφνη ήταν μια νεαρή όμορφη νύμφη, κόρη του ποτάμιου θεού Πηνειού. Ηταν κυνηγός και είχε αφιερώσει τη ζωή της στην Άρτεμη τη θεά του κυνηγιού. Όπως η θεά έτσι και αυτή αρνιόταν να παντρευτεί. Την περιτριγύριζαν πολλοί θαυμαστές αλλά αυτή τους απέρριπτε όλους, ακόμα και τον ισχυρό γιο του Δία τον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ερωτεύθηκε τη Δάφνη και όταν αυτή αρνήθηκε τις προτάσεις του την κυνήγησε ανάμεσα στα δέντρα. Η Δάφνη φοβήθηκε και προσευχήθηκε στον πατέρα της να τη βοηθήσει. Τότε λοιπόν ο πατέρας της τής είπε ότι θα την προστάτευε μεταμορφώνοντάς τη σε δέντρο που θα ρίζωνε στην όχθη του ποταμού του (τη γνωστή μας δάφνη). Οταν ο Απόλλωνας ήρθε ψάχνοντας τη Δάφνη, ο πατέρας της του είπε ότι μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Ο Απόλλωνας τότε έκοψε μερικά κλαδιά και έπλεξε ένα στεφάνι σε ανάμνηση της ομορφιάς της και του έρωτά του γι’ αυτήν. Ο Απόλλωνας έκανε τη δάφνη ιερό του φυτό. Καθιέρωσε την απονομή δάφνινου στεφανιού στους πρωταθλητές και σε όσους υπερείχαν σε διάφορα επίπεδα. Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες όλοι οι νικητές στεφανώνονταν με δάφνινο στεφάνι.
