Είπα στην πεθερά μου να φυτέψει πατζάρια στον κήπο της και έκανε πως λιποθύμησε
Πατζάρι φύτεψε σωστά, μες σε αφράτο χώμα
και άφησε την πεθερά λιπόθυμη σε κώμα.
Tο παντζάρι ή κοκκινογούλι ή κηπευτικό τεύτλο καλλιεργείται για τις σαρκώδεις γογγυλόριζες του, πλούσιες σε υδατάνθρακες καθώς και για τα φύλλα του, τα οποία καταναλώνονται ως βραστή σαλάτα. Η επιστημονική του ονομασία είναι Βeta vulgaris var. esculenta και είναι συγγενές με το ζαχαρότευτλο, το κτηνοτροφικό τεύτλο και το σέσκουλο. Στην ελληνική αγορά κυριαρχεί η ποικιλία που δίνει πρώιμα στρογγυλά παντζάρια καλής διαμέτρου με ομοιόμορφο κόκκινο χρώμα και έχει κοντό φύλλωμα με γυαλιστερό πράσινο χρώμα το οποίο δημιουργεί μια όμορφη οπτική αντίθεση με το κατακόκκινο χρώμα της σάρκας. Για να φθάσει στη συγκομιδή θα απαιτηθούν από 2,5 έως 4 μήνες και μπορεί να αποδώσει από 2 έως 4 τόνους γογγυλόριζας στο στρέμμα. Όσον αφορά το έδαφος καταλληλότερα είναι τα αμμώδη ή αμμωπηλώδη, μέσης ή ελαφριάς σύστασης με αντίδραση όξινη έως ελαφρώς αλκαλική (Ρh 6-7,5). Δεν ανέχεται βαριά εδάφη που νεροκρατούν, ούτε εδάφη συμπαγή ή με πολλές πέτρες στα οποία παρεμποδίζεται η ομαλή ανάπτυξη της γογγυλόριζας. Η σπορά συνήθως άνοιξη ή φθινόπωρο γίνεται με 1,5 κιλό σπόρου το στρέμμα, σε βάθος 1,2,5 εκατοστά και σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 25,30 εκ. Ο σπόρος ανάλογα με τη θερμοκρασία του εδάφους βλαστάνει μετά από 8-15 ημέρες. Όταν τα φυτά αποκτήσουν 3-4 φύλλα γίνεται αραίωμα ώστε η απόσταση από φυτό σε φυτό επί της γραμμής να διαμορφωθεί στα 10 εκατοστά.
Τι λουλούδι να φυτέψω που να ανθίζει σε σκιερά σημεία;
Γεράνι της παράδοσης που στη σκιά ανθίζεις
και των γιαγιάδων τις αυλές πολύ συχνά θυμίζεις.
Το γεράνι είναι ένα από τα ωραιότερα και ανθεκτικότερα στις καιρικές συνθήκες λουλούδια, σήμα κατατεθέν των σπιτικών αυλών στα χωριά της ελληνικής υπαίθρου. Αν και είναι σαφώς προτιμότερο το γεράνι να φυτεύεται σε σημείο που “λιάζεται” κι όχι σε κάποιο σκιερό μέρος καθώς στη δεύτερη περίπτωση επηρεάζεται η ανθοφορία του, εντούτοις ανθοφορεί ικανοποιητικά σε σκιερά, ημισκιερά σημεία. Η σκούφια του κρατάει από τη Νότια Αφρική, ευδοκιμεί όμως πολύ στις μεσογειακές χώρες όπου το ευνοούν ιδιαίτερα οι κλιματολογικές συνθήκες και βέβαια στη χώρα μας όπου είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή λουλούδια. Το γεράνι χρειάζεται τακτικό πότισμα, όχι όμως στη συχνότητα άλλων αντίστοιχων φυτών ενώ “προσαρμόζεται” εύκολα σε οποιονδήποτε τύπο εδάφους. Με τα πρώτα γερά κρύα η ανθοφορία του σταματάει, ωστόσο, παραμένει καταπράσινο στολίζοντας κήπους και μπαλκόνια. Αυτό δε που είναι αξιοσημείωτο για το συγκεκριμένο φυτό είναι ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στη ζέστη και την ξηρασία – πράγμα σπάνιο. Ένα μικρό μυστικό για να βοηθάμε το γεράνι μας να παράγει νέα λουλούδια είναι ν’ αφαιρούμε τα ξεραμένα λουλούδια και φύλλα όσο πιο συχνά μπορούμε. Αυτό που είναι επίσης εντυπωσιακό με το γεράνι είναι ότι μπορεί ν’ αναπαραχθεί κι από ένα απλό κλαδί υφιστάμενου γερανιού το οποίο φυτεύουμε σε γλάστρα ή στο χώμα καθαρίζοντάς το σε ύψος περίπου 5 εκατοστών από τη βάση του από υφιστάμενα φύλλα. Μπορούμε να το φυτέψουμε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, είναι καλύτερο όμως να επιλέξουμε άνοιξη ή φθινόπωρο ώστε να προλάβει να προσαρμοστεί στις ακραίες καιρικές συνθήκες που θ’ ακολουθήσουν, δηλαδή στο κρύο ή τη δυνατή ζέστη.
Να φυτέψω σπανάκι ή σέσκουλο;Τι είναι πιο εύκολο;
Αν το σπανάκι φίλε μου σε έχει δυσκολέψει,
φύτεψε το σέσκουλο να διώξεις κάθε σκέψη.
Το σέσκουλο είναι μια σχετικά εύκολη καλλιέργεια. Αρέσκεται σε υγρά εδάφη, ηλιόλουστα και πλούσια σε οργανική ουσία καθώς γενικότερα θέλει καλό πότισμα για να αναπτυχθεί. Αυτή την εποχή σκαλίστε καλά σε βάθος 20-30 εκατοστά πριν σπείρετε και προσθέστε καλοχωνεμένη κοπριά. Σπέρνουμε σε γραμμές που απέχουν 30-40 εκατοστά μεταξύ τους και βάζουμε επάνω στη γραμμή 2-3 σποράκια ανά 10 εκ. σε βάθος 3-4 εκ. Σκεπάζουμε με λίγο χώμα, πατάμε καλά και ποτίζουμε καλά. Όταν τα νεαρά φυτά αποκτήσουν 5-6 φύλλα τα αραιώνουμε ώστε όσα μείνουν να απέχουν μεταξύ τους 25-30 εκ. Επίσης, σε φυτώρια και γεωπονικά καταστήματα θα βρείτε και έτοιμα φυντάνια για απευθείας μεταφύτευση στο χωράφι. Σχετικά με τη λίπανση, ενσωματώνουμε βιολογικό λίπασμα (1-2 κουταλιές σούπας σε κάθε φυτό) κάθε 20 μέρες και αναμένουμε τη συγκομιδή μετά από δυο μήνες περίπου. Το σέσκουλο είναι στενός συγγενής με το παντζάρι και το όνομά του είναι παραφθορά της αρχαίας λέξης «τεύτλο», που αργότερα έγινε «σέσκλο». Τα φύλλα του σέσκουλου τρώγονται σε σαλάτες όπως το σπανάκι, επίσης μπορεί να γίνουν εξαιρετικά φύλλα για ντολμάδες ενώ οι βλαστοί μαγειρεμένοι μπορούν να συνοδευτούν με διάφορες σάλτσες.
Πώς να φροντίσω για να ανθίσει μια αζαλέα;
Λουλούδι μου ευαίσθητο, μικρή μου αζαλέα,
να μου χαρίσεις σου ζητώ τα άνθη τα ωραία.
Οι αζαλέες είναι ενδημικά φυτά των ορεινών περιοχών της Ιαπωνίας, της Κίνας και της Ινδίας, Ένας καταπληκτικά μεγάλος αριθμός από ποικιλίες και καλλιεργούμενες παραλλαγές αζαλέας υπάρχει στο εμπόριο από τις οποίες πολλές καλλιεργούνται σαν φυτά γλάστρας. Εξαιρετικά δημοφιλές φυτό η αζαλέα, ανήκει στα οξύφιλα φυτά που θέλουν χαμηλό pΗ στο εδαφικό υπόστρωμα, όπως άλλωστε και η γαρδένια, η καμέλια και η ορτανσία. Σχετικά με τις συνθήκες, το φυτό δεν επηρεάζεται από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, έτσι παραμένει συνέχεια έξω από το σπίτι. Προτιμάει θέσεις ημισκιερές, δροσερές, μακριά από τα ψυχρά ρεύματα του αέρα και φυσικά ποτέ απ’ ευθείας στο ηλιακό φως. Ελέγχουμε την υγρασία του χώματος παίρνοντας στα δάχτυλά μας λίγο επιφανειακό χώμα από τη γλάστρα, μέχρι 5 εκατ. βάθος και το σφίγγουμε ελαφρά. Αν το χώμα σχηματίσει μπάλα, αλλά μετά διαλύεται, λέμε ότι βρίσκεται στο ρόγο του και δεν χρειάζεται πότισμα. Αν δεν γίνεται μπάλα και είναι ξερό, ποτίζουμε αμέσως. Αν λασπώνει, ποτίζουμε πιο αραιά. Το καλοκαίρι ο έλεγχος της υγρασίας γίνεται πιο τακτικά (κάθε 2-3 ημέρες). Για μια πλούσια βλάστηση και ανθοφορία η αζαλέα τους καλοκαιρινούς μήνες πρέπει να κλαδεύεται 2 και 3 φορές (τσίμπημα βλαστών). Έτσι το φθινόπωρο θα φουντώσει και θα σχηματίσει τα μπουμπούκια την επόμενη χρονιά. Όταν είναι στην ανάπτυξη, οι απαιτήσεις του είναι αυξημένες και θέλει πλήρες υγρό λίπασμα ανθοφορίας, δυο φορές τον μήνα.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
