Η πεθερά θέλει να φυτέψω σκόρδα. Τι έδαφος θέλουν;
Σκόρδα σε χώμα αφρωτό βάλε και δε θα χάσεις
και σαν τα φας στην πεθερά ένα φιλί να σκάσεις.
Τα σκόρδα ευδοκιμούν σε χώματα ελαφρά, αφράτα, όχι πολύ υγρά και προ πάντων στραγγερά και γόνιμα. Στα βαριά και σφικτά εδάφη, πού κρατούν πολλή υγρασία, σαπίζουν ή παράγουν μικρά κεφάλια, ενώ στα δε πολύ ξηρά και άγονα η απόδοσή τους είναι μηδαμινή, ενώ η γεύση τους γίνεται εξαιρετικά καυτερή. Η καλλιέργεια του σκόρδου γίνεται αποκλειστικά με τις σκελίδες και πολύ σπάνια με σπόρους. Οι εποχές σποράς για το σκόρδο είναι το φθινόπωρο και τον χειμώνα με θερμοκρασίες εδάφους μεταξύ 15 με 25 βαθμούς Κελσίου. Στα θερμά μέρη η φύτευση του σκόρδου ξεκινά τον Οκτώβριο – Νοέμβριο, στα δε ψυχρά και ορεινά κατά τον Φεβρουάριο – Μάρτιο. Για την απόκτηση καλής και δυνατής φυτείας, πρέπει από κάθε κεφάλι σκόρδου να διαλέγονται και να χρησιμοποιούνται τα εξωτερικά και χονδρά βολβίδια (σκελίδες), τα δε μικρά να απορρίπτονται. Φυτεύονται κατά διαστήματα 10 – 15 εκ. ενώ οι γραμμές έχουν απόσταση 20-25 εκ., η μία της άλλης και σε βάθος 2-3 εκ. το πολύ. Πριν τη σπορά, πρέπει να σκαφτεί το χώμα σε βάθος περίπου 25 εκ. και να εμπλουτιστεί με άφθονο κομπόστ και κοπριά ώστε να αυξήσουμε την ποσότητα σε οργανική ουσία, κάτι που είναι απαραίτητο για να μεγαλώσουν οι σκελίδες του σκόρδου. Παραδοσιακά, καλλιεργητές προσθέτουν και στάχτη επιφανειακά στις θέσεις φύτευσης για να έχουν μειωμένη φυτρωτικότητα τα ζιζάνια. Όσον αφορά το πότισμα, τα σκόρδα πρέπει να ποτίζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση κατά την άνοιξη και το πότισμα θα πρέπει να σταματήσει λίγες εβδομάδες πριν τη συγκομιδή. Για να συγκομίσουμε απαιτούνται περίπου 6 μηνές από τον χρόνο φύτευσης.
Εφερα ένα φορτηγό χώμα στον κήπο και γέμισε κύπερη. Τι να κάνω;
Σαν φέρνεις χώμα φορτηγό είναι ζαριά μεγάλη,
μπορεί να βγουν ζιζάνια από την μια στην άλλη.
Η κύπερη είναι ένα από τα πιο δυσεξόντωτα ζιζάνια στα χωράφια μας που δεν καταπολεμείται αποτελεσματικά ούτε με τα επιβλαβη χημικά ζιζανιοκτόνα. Η ρίζα του κακού στην υπόθεση της κύπερης είναι τα ριζώματα. Η μεγάλη έξαρση της κύπερης οφείλεται στην ικανότητά της να επιζεί και να αναπαράγεται μέσω των ριζωμάτων της κατά τη διάρκεια αντίξοων συνθηκών. Αναπτύσσεται καλά σχεδόν σε όλους τους τύπους εδαφών, σε μεγάλη κλίμακα υγρασίας και υψομέτρου. Αποτελεσματική βιολογική μέθοδος καταπολέμησης θεωρείται η αμειψισπορά δηλαδή η εναλλαγή με κατάλληλες καλλιέργειες όπως βίκο, κουκιά, αρακά. Ειδικότερα η πυκνή σπορά αυτών των καλλιεργειών φέρει αποτελέσματα καθώς το δυνατό ριζικό σύστημα αυτών των φυτών εμποδίζει την επέκταση των ριζωμάτων της. Η κύπερη προκαλεί μείωση της ποιότητας και της ποσότητας της συνολικής παραγωγής του καλλιεργούμενου φυτού, επειδή τρέφεται από τα θρεπτικά στοιχεία και την υγρασία του εδάφους, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του καλλιεργουμένου φυτού. Επίσης, η κάλυψη του εδάφους με φύλλο από μαύρο πλαστικό είναι επίσης αποτελεσματική καθώς με αυτό τον τρόπο τα ζιζάνια φυτρώνουν κάτω από αυτό το φύλλο, δεν μπορούν να φωτοσυνθέσουν και πεθαίνουν. Τέλος, το βαθύ και το συχνό όργωμα του προηγούμενου καλοκαιριού από τη σπορά ή τη φύτευση φέρνει στην επιφάνεια ρίζες των ζιζανίων οι οποίες καταστρέφονται από τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ή από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα.
Μπορώ να φυτέψω φέτος αρακά αυτή την εποχή;
Φθινόπωρο τον αρακά φύτεψε στο χωράφι,
για να χεις μες την άνοιξη παραγωγή στο ράφι.
Ο αρακάς είναι ετήσιο φυτό, ψυχρής εποχής, νάνο ύψους 0,30 – 0,40 μ. ή αναρριχώμενο, με έλικες, ύψους 1,50 – 2,00 μ. Η ρίζα του είναι πασσαλώδης, οι βλαστοί ποώδεις, εσωτερικά κενοί, με έλικες ενώ τα φύλλα του είναι σύνθετα με 3 – 5 ζεύγη φυλλαρίων. Ευδοκιμεί σε ψυχρό καιρό με αρκετή υγρασία, αντέχει στους παγετούς σε νεαρή ηλικία, αλλά τα άνθη και οι λοβοί του δεν αντέχουν. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ποικιλία εδαφών, όμως σε αμμοπηλώδη και στραγγερά εδάφη πετυχαίνουμε πιο πρώιμη συγκομιδή. Συνίσταται η ενσωμάτωση στο έδαφος φωσφόρου καθώς και οργανική ουσίας με την προσθήκη κοπριάς και κομπόστ καθώς συντελεί στη βελτίωση της παραγωγής. Σπέρνεται κατά το φθινόπωρο, ώστε να προλάβει μέχρι την άνοιξη με τις ψηλές θερμοκρασίες να έχει αναπτυχθεί ικανοποιητικά και να δώσει ικανοποιητική παραγωγή. Κατά τη σπορά, οι γραμμές φύτευσης απέχουν 70 εκατοστά, η απόσταση επί της γραμμής είναι 30 εκατοστά, ενώ το βάθος σποράς είναι 3 – 5 εκ. Θα απαιτηθούν μερικά σκαλίσματα και ξεβοτανίσματα για την καλλιέργεια, ενώ για τη στήριξη των φυτών χρησιμοποιούνται καλάμια, πάσσαλοι, σύρματα και δίχτυα.
Πήρα μια σεφλέρα. Μπορώ να την αφήσω μέσα στο σπίτι;
Σεφλέρα ομπρελόδεντρο, βάλε τη στο σαλόνι
κι άμα τυχόν τη βαρεθείς, άμε τη στο μπαλκόνι.
Η σεφλέρα ή ομπρελόδεντρο είναι φυτό πολύ διαδεδομένο σε σπίτια, αλλά και γραφεία, κατάλληλο τόσο για τα σαλόνια, σε εσωτερικό χώρο όσο και για εξωτερικό χώρο στα μπαλκόνια. Εχει δενδροειδή ανάπτυξη και μπορεί να φτάσει σε εντυπωσιακά μεγέθη μετά από μερικά χρόνια φροντίδας. Η καλλωπιστική του αξία οφείλεται στα οβάλ, πράσινα, γυαλιστερά σαρκώδη φύλλα του, που φύονται πάνω σε ένα μίσχο και διακλαδώνονται κυκλικά σε πεντάδες, σαν τα δάχτυλα του χεριού μας. Κατά την ανάπτυξη του φυτού, για να γίνει πιο φουντωτό, μπορείτε να κόβετε τις κορυφές των κεντρικών κλαδιών ώστε να αναπτυχθεί περισσότερο το φύλλωμα των χαμηλότερων κλαδιών. Επίσης, αφαιρείτε τις παραφυάδες που βγαίνουν από το χώμα, δίπλα στον κορμό, για να αναπτυχθεί καλύτερα το κεντρικό φυτό. Κατά τις ζεστές περιόδους του χρόνου, προσέξτε να μην το βλέπει απευθείας ηλιακό φως, ποτίζετε μόνο όταν το επιφανειακό χώμα έχει στεγνώσει και ψεκάζετε τα φύλλα του όσο πιο συχνά μπορείτε. Λιπαίνετε με ειδικό λίπασμα για πράσινα φυτά κάθε μήνα και προσθέστε λίγο σίδηρο 2-3 φορές τον χρόνο για να αποφύγετε το κιτρίνισμα των φύλλων και να διατηρήσετε το λαμπερό πράσινο χρώμα τους.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
