Τι πρέπει να γνωρίζω για τη βιολογική λίπανση της ελιάς;
O βιοκαλλιεργητής της ελιάς πρέπει καταρχήν να εξασφαλίσει επάρκεια οργανικής ουσίας ιδιαίτερα σε ξηρικά και άγονα εδάφη. Η οργανική ουσία βελτιώνει τη γονιμότητα, τη βιολογική δραστηριότητα του εδάφους και την καλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων από τα ελαιόδεντρα. Επιτυγχάνεται με τη χλωρά λίπανση, τη σπορά σιτηρών και ψυχανθών και την ενσωμάτωση στο έδαφος καθώς και με την προσθήκη κοπριάς, κομποστοποιημένων τεμαχισμένων κλαδιών, στέμφυλων (στράφυλων) μετά το πάτημα των σταφυλιών. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιήσει εγκεκριμένα βιολογικά λιπάσματα λαμβάνοντας οπωσδήποτε υπόψη τις αναλύσεις εδάφους και φυλλοδιαγνωστικής. Παράλληλα, θα πρέπει να συνυπολογίσει παραμέτρους όπως η ηλικία, το ύψος, η ποικιλία της ελιάς, η κλίση του εδάφους, αν είναι αρδευόμενος ο ελαιώνας καθώς και το ετήσιο κλάδεμα που θα ακολουθηθεί. Για παράδειγμα, οι αρδευόμενοι ελαιώνες χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα λίπανσης ενώ επικλινείς ελαιώνες θέλουν μικρές ποσότητες λίπανσης σε περισσότερες δόσεις λόγω υψηλού ποσοστού έκπλυσης θρεπτικών στοιχείων. Σε γενικές γραμμές, η ελιά απαιτεί σε ετήσια βάση περισσότερο θρεπτικά στοιχεία αζώτου για βλαστική ανάπτυξη, καλίου για παραγωγική καρποφορία και λιγότερο μαγνήσιο, ασβέστιο και φώσφορο ενώ το βόριο είναι το πιο κρίσιμο από τα ιχνοστοιχεία για τη μείωση της παρενιαυτοφορίας, του φαινομένου κατά το οποίο την χρονιά υψηλής παραγωγής, τη διαδέχεται μια χρονιά πολύ πιο χαμηλής, ακόμη και μηδενικής.
Πως παράγουμε κοκκάρι για να φυτεύσουμε κρεμμύδι;
Για την παραγωγή κοκκαριού δηλαδή βολβών κρεμμυδιού του πρώτου έτους, θα πρέπει να αφήσουμε ανθικά στελέχη από την καλλιέργεια του κρεμμυδιού της προηγούμενης χρονιάς, για να συλλέξουμε κρεμμυδόσπορο. Στη συνέχεια, σπέρνεται ο κρεμμυδόσπορος κατά Φεβρουάριο-Μάρτιο, σε βραγιές καλοδουλεμένες αλλά όχι πολύ κοπρισμένες. Οι σπόροι σκορπίζονται στα πεταχτά η κατά γραμμές, οι οποίες ν’ απέχουν 10-15 πόντους η μία της άλλης όπου σκεπάζονται ελαφρά, ως ένα πόντο βάθος, με κοσκινισμένο φυτόχωμα ή κοπρόχωμα. Για να γίνεται κανονικότερο το σκόρπισμα των σπόρων πρέπει ν’ ανακατεύονται με λίγη άμμο. Οπωσδήποτε, μετά την σπορά, το χώμα πρέπει να πατιέται λίγο και να ραντίζεται. Αναλόγως των ποικιλιών και του καιρού, η βλάστηση πραγματοποιείται μετά 2-3 εβδομάδες περίπου. Οι επόμενες περιποιήσεις συνίστανται σε βοτανίσματα και μερικά σκαλίσματα. Τα ποτίσματα στην αρχή πρέπει να είναι συχνά και άφθονα, βραδύτερο όμως να περιορίζονται πολύ και μόλις τα φύλλα αρχίσουν να κιτρινίζουν να διακόπτονται εντελώς, 15-20 ήμερες τουλάχιστον προ της συγκομιδής. Όταν το φύλλωμα ξεραθεί, γίνεται το ξερίζωμα και Αύγουστο – Σεπτέμβριο και οι βολβοί διατηρούνται σε μέρος στεγνό αλλά καλώς αεριζόμενο. Οι μικρότεροι και ομοιόμορφοι θεωρούνται για την καλλιέργεια των ξηρών κρεμμυδιών ( βγάζουν λιγότερο συχνά ανθοφόρα στελέχη, τους γνωστούς καρόνους), ως πολύ καλύτεροι των χονδρών που προτιμούνται για φρέσκο πράσινο κρεμμυδάκι
Πότε και πως κλαδεύουμε τη λεμονιά;
Το κλάδεμα της λεμονιάς και γενικότερα των εσπεριδοειδών γίνεται μετά τη συλλογή των καρπών και ιδανική περίοδος θεωρείται Μάρτιος-Απρίλης όπου έχουν τελειώσει οι παγετοί του χειμώνα και πριν τη νέα ανθοφορία. Το κλάδεμα της λεμονιάς είναι ελαφρύ και περιλαμβάνει αφαίρεση 10-20% της κόμης διαφορετικά βαρύ κλάδεμα μπορεί να σοκάρει το φυτό. Κατά το κλάδεμα αφαιρούμε τα σαθρά ξερά κλαδιά και τους λαίμαργους ενώ φροντίζουμε να την κλαδεύουμε με τρόπο ώστε να διασφαλίζεται ο καλύτερος δυνατός εξαερισμός και φωτισμός από τον ήλιο όλου του δέντρου – μια βασική κίνηση προς τον σκοπό αυτό είναι η αφαίρεση των “εσωτερικών” κλαδιών, αυτών δηλαδή που έχουν κατεύθυνση προς το εσωτερικό και εμποδίζουν τα υπόλοιπα κλαδιά να δέχονται την ηλιακή ακτινοβολία και ν’ αερίζονται σωστά. Η καλύτερη δυνατή επιλογή είναι να δίνουμε στο δέντρο το σχήμα ενός ”κυπέλλου”. – Κατά τη διάρκεια του κλαδέματος πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα κοφτερά αγκάθια που φέρουν τα κλαδιά της ενώ πρέπει να φοράμε γάντια κήπου όταν την κλαδεύουμε. Μετά το κλάδεμα, ψεκάζουμε με χαλκούχο διάλυμα ενώ τις μεγάλες τομές τις καλύπτουμε με πάστα εμβολιασμού.
Πως θα πολλαπλασιάσω μια εκατοντάφυλλη τριανταφυλλιά που έχω;
Κόψτε μοσχεύματα μήκους 20-25 εκατοστών, από καλοσχηματισμένα υγιή ίσια κλαδιά που μόλις έχουν αρχίσει να ξυλοποιούνται. Αφήστε 2-3 φύλλα στην κορυφή και αφαιρέστε όλα τα χαμηλότερα φύλλα. Ξύστε ελαφρά στη βάση του μοσχεύματος σε ύψος ενός εκατοστού και βουτήξτε τη βάση του μοσχεύματος στο νερό και στη συνέχεια σε ορμόνη ριζοβολίας. Φυτέψτε το μόσχευμα σε μικρή γλάστρα (βάθους 10-15εκ) σε υπόστρωμα φύτευσης με κομπόστ, τύρφη και περλίτη σε αναλογία 1:1:1 και διατηρείστε το σε μέρος υγρό που δε λιάζει. Κρατάμε σχετικά υγρό το χώμα και ψεκάζουμε τα φύλλα για να έχει υγρασία. Τα μοσχεύματα ριζώνουν ταχύτερα την αρχή της άνοιξης, όταν υπάρχει μικρή άνοδος της θερμοκρασίας και αυξημένη σχετική υγρασία. Aν τα μοσχεύματα έχουν αναπτύξει νέα φύλλα, μετά από περίπου δυο μηνες έχουν αναπτύξει και ρίζες και συνεπώς έχετε επιτύχει στον πολλαπλασιασμό. Πλέον, μπορείτε να μεταφυτέψετε τα νέα φυτά τριανταφυλλιάς στον κήπο σας.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
