Πώς λιπαίνουμε τις τριανταφυλλιές ανάλογα την ποικιλία;
H λίπανση της τριανταφυλλιάς εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από το είδος της και αν ανθίζει μια ή περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια του χρόνου. Συγκεκριμένα, μικρότερες απαιτήσεις σε λίπανση έχουν οι δεντρώδεις και οι αναρριχώμενες τριανταφυλλιές που διαθέτουν ενισχυμένο ριζικό σύστημα και ανθίζουν μια φορά το χρόνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αρκεί συνήθως λίπανση μια φορά το χρόνο, εκτός αν παρατηρήσουμε κιτρίνισμα στα φύλλα ή μειωμένη ανάπτυξη. Αντίθετα, θαμνώδεις τριανταφυλλιές, νάνες ποικιλίες και υβρίδια “τσαγιού” που εμφανίζουν συνεχή ανθοφορία, χρειάζονται συχνή λίπανση κάθε 4-6 βδομάδες, από τις αρχές τις άνοιξης μέχρι τα μέσα φθινοπώρου. Η λίπανση της τριανταφυλλιάς απαιτεί ένα πλήρες λίπασμα που να περιέχει άζωτο, φώσφορο, κάλιο, καθώς και μαγνήσιο. Η ποσότητα του λιπάσματος που συνιστούμε είναι εμπειρικά 1-2 κουταλιές της σούπας ανάλογα το μέγεθος της τριανταφυλλιάς. Κατά την έναρξη της λίπανσης, στις αρχές της άνοιξης, είναι πολύ σημαντική η συμπληρωματική προσθήκη οργανικής ουσίας κοπριάς ή κομπόστ γύρω από τη ρίζα κάθε τριανταφυλλιάς. Αυτό βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων και την βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους.
Θα ήθελα να ρωτήσω τι φροντίδα θέλουν οι κρασούλες;
H κρασούλα ανήκει στη μεγαλύτερη οικογένεια παχύφυτων και διαθέτει δεκάδες ποικιλίες, αρκετά δημοφιλείς σε όλα τα μέρη του κόσμου. Το όνομα της προέρχεται από τη λατινική λέξη crassus, που σημαίνει «παχύς», και συνδέεται με τα σαρκώδη φύλλα της, που έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν νερό. Η πιο χαρακτηριστική ποικιλία κρασούλας, χαρακτηρίζεται από στρογγυλά δερματώδη συμπαγή φύλλα και λευκό ή ρόδινο άνθος στην κορυφή. Αναφέρεται στο εξωτερικό και ως «φυτό του χρήματος» (money plant), καθώς τα φύλλα της θυμίζουν νομίσματα, και θεωρείται πως φέρνει γούρι. Τι συνθήκες θέλει η κρασούλα; Η κρασούλα ευδοκιμεί σε μέρη φωτεινά και καλά αεριζόμενα, στα μπαλκόνια και στις αυλές μας που δεν τα βλέπει απευθείας το ηλιακό φως. Επίσης, δεν αντέχει την παγωνιά και πρέπει να μεταφερθεί σε πιο ζεστό σημείο όταν οι θερμοκρασίες πλησιάζουν το μηδέν. Στις νότιες περιοχές της Ελλάδας, φυτεύεται και σε κήπο, αρκεί να είναι προστατευμένη από τους βοριάδες. Σχετικά με τις εδαφικές συνθήκες, η κρασούλα χρειάζεται αμμώδες έδαφος που να στραγγίζει. Αν τη φυτέψετε σε γλάστρα, προμηθευτείτε εξειδικευμένο φυτόχωμα για κάκτους και παχύφυτα.
Το φυτικό σφουγγάρι από ποιο φυτό προέρχεται;
H λούφα είναι ένα μονοετές, ποώδες, υποτροπικό φυτό, ένα είδος κολοκύθας, μακρινό ξαδερφάκι του αγγουριού. O καρπός της, άλλωστε, μοιάζει με τεράστιο αγγούρι, μήκους μισού μέτρου περίπου, περιβεβλημένο από ένα είδος δέρματος-φλούδας που μέσα του κρύβει ένα σφουγγάρι. Αυτό, λοιπόν, το φυτικό οικολογικό σφουγγάρι είναι ιδανικό για βαθύ καθαρισμό και απολέπιση του δέρματος, ενώ στην κουζίνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πλύνουμε τα πιάτα και τις κατσαρόλες ή για να ξύσουμε τις φλούδες από τα φρούτα και τα λαχανικά. Σε ανώριμο στάδιο, όταν ο καρπός είναι 10-15 εκατοστά, μπορεί να τηγανιστεί, να μαγειρευτεί σε σούπες ή να αναμιχθεί ψιλοκομμένος σε σαλάτες. Κατά την ωρίμανση του καρπού, παίρνει κίτρινο χρώμα και σταδιακά αφυδατώνεται. Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να τον κόψουμε και να τον ξεφλουδίσουμε με ιδιαίτερη ευκολία για να πάρουμε το φυτικό σφουγγάρι. Αν συγκομίσουμε τον καρπό όταν είναι ακόμα πράσινος, θα πρέπει να περιμένουμε να ξεραθεί για να ξεφλουδιστεί πιο εύκολα. Σε αυτή την περίπτωση, τα σφουγγάρια είναι πιο μαλακά και είναι κατάλληλα για τις πιο ευαίσθητες επιδερμίδες.
Σε τι συνθήκες ευδοκιμεί
η αρμπαρόριζα;
Η αρμπαρόριζα είναι ένα πολυετές, ποώδες, αειθαλές φυτό που κατάγεται από τη Νότια Αφρική και ανήκει στην ίδια οικογένεια με το γεράνι. Έχει φύλλα οδοντωτά που αναδίδουν ένα έντονο άρωμα όταν τα τρίβεις και άνθη σε αποχρώσεις του ροζ-μωβ. Την συναντάμε στους ελληνικούς κήπους και τα μπαλκόνια για καλλωπιστική χρήση. Όμως, χρησιμοποιείται και για τον αρωματισμό σε γλυκά του κουταλιού, σε μαρμελάδες καθώς και σε λουκούμια. Η αρμπαρόριζα αναπτύσσεται πολύ γρήγορα όταν βρεθεί σε ηλιόλουστες ή και ημισκιαζόμενες θέσεις. Θέλει ελαφρύ αμμώδες έδαφος με καλή αποστράγγιση, καθώς οι ρίζες της δεν αντέχουν την υπερβολική υγρασία. Δεν έχει ιδιαίτερες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε άγονα εδάφη. Είναι σχετικά ευαίσθητη στο ψύχος γι’ αυτό άλλωστε τη βλέπουμε κυρίως σε παράκτιες περιοχές όπου επικρατούν ήπιοι χειμώνες. Ποτίζουμε μια φορά κάθε 1-2 βδομάδες όταν είναι φυτεμένη στο έδαφος και 1-2 φορές τη βδομάδα όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
