Μου έκαναν δώρο μα στρελίτσια, Πώς πρέπει να τη φροντίσω;
H στρελίτσια ή στερλίτσια είναι αειθαλές καλλωπιστικό φυτό που ξεχωρίζει για τα εντυπωσιακά πορτοκαλί-μπλε άνθη που θυμίζουν ράμφος παραδείσιου πουλιού. Με καταγωγή από τη Νότια Αφρική, η στερλίτσια χαρακτηρίζεται από αργή ανάπτυξη και φτάνει σε ύψος τα δύο μέτρα. Διαθέτει μεγάλα, στενόμακρα καταπράσινα φύλλα, ωοειδούς σχήματος, με πολύ μακρύ μίσχο. Η στρελίτσια προτιμά εδάφη γόνιμα, πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία που διαθέτουν καλή αποστράγγιση. Ευδοκιμεί σε ηλιοφανείς ή ημισκιερές θέσεις για να δώσει την πλούσια ανθοφορία της. Η στρελίτσια φυτεύεται συχνά σε βραχόκηπους, αλλά και σε παραθαλάσσια μέρη, καθώς είναι σχετικά ανθεκτική στην αλατότητα. Πάντως, είναι αρκετά ευαίσθητη στην παγωνιά του χειμώνα και στους βοριάδες και γι’ αυτό καλό είναι να της εξασφαλίζουμε προφυλαγμένη θέση. H στερλίτσια έχει μέτριες απαιτήσεις σε πότισμα και χρειάζεται να την ποτίζουμε μια φορά τη βδομάδα την περίοδο της άνοιξης και του φθινοπώρου, και δυο φορές τη βδομάδα την περίοδο του καλοκαιριού. Είναι φυτό μέτρια απαιτητικό σε λίπανση και θα χρειαστεί προσθήκη λιπάσματος κάθε δυο μήνες την άνοιξη και το καλοκαίρι και μια φορά στις αρχές του το φθινόπωρο.
Τι συνθήκες χρειάζεται η τούγια για να ευδοκιμήσει;
Η τούγια είναι ένα εντυπωσιακό κωνοφόρο καλλωπιστικό φυτό, συνήθως θάμνος ή μικρό δέντρο, που ξεχωρίζει για την πλούσια πυκνή κόμη του σε πρασινοκίτρινο χρώμα. Οι κηποτέχνες επιλέγουν πολύ συχνά την τούγια, για ψηλούς πυκνούς φράκτες, για φύτευση κατά μήκος σε διαδρόμους, αλλά και για μεμονωμένες φυτεύσεις στον κήπο ή σε γλάστρα. Συνήθως συναντάμε δύο είδη τούγιας, την ανατολική τούγια με σφαιρικό πλατύ σχήμα και τη δυτική τούγια με πυραμιδοειδές σχήμα. Θα βρούμε νάνες ποικιλίες τούγιας με ύψος 1-2 μέτρα αλλά και αυτές που ξεπερνούν σε ύψος τα δέκα μέτρα.
Αναπτύσσεται σε όλα τα εδάφη, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το χώμα, αν και σε πιο γόνιμα θα έχει καλύτερη ανάπτυξη, Η τούγια είναι ανεκτική στην αλατότητα του εδάφους και μπορεί να φυτευτεί κοντά στη θάλασσα. Επίσης, μπορούμε να επιλέξουμε την τούγια για διαχωριστικά δρόμων, καθώς είναι ανθεκτική σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής λίπανσης. Η τούγια ευδοκιμεί σε θέσεις με ηλιοφάνεια και είναι ανθεκτική στην καλοκαιρινή ζέστη. Επιπλέον, η τούγια αντέχει και την χειμωνιάτικη παγωνιά και μπορεί να φυτευτεί σε ορεινά μέρη.
Τι φυτό προτείνετε να βάλω σε ένα ψηλό τοίχο
για να τον καλύψει;
H αμπέλοψη ή παρθενόκισσος ο πεντάφυλλος είναι φυλλοβόλο αναρριχώμενο φυτό που αναπτύσσεται πάνω σε τοίχους, φράκτες, πέργκολες και στέγαστρα. Τα φύλλα του είναι πράσινα, πεντάλοβα και παίρνουν ένα έντονο κόκκινο χρώμα τους φθινοπωρινούς μήνες. Η αμπέλοψη, τους καλοκαιρινούς μήνες, εμφανίζει μικρά κιτρινόλευκα λουλούδια. Η αμπέλοψη δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος, έχει πολύ γρήγορη ανάπτυξη και ξεπερνά πολύ γρήγορα τα δέκα μέτρα ύψος. Η αμπέλοψη προτιμά ηλιόλουστες θέσεις αν και ευδοκιμεί και σε ημισκιερές θέσεις. Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στο ψύχος, ακόμα και σε πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Η αμπέλοψη πολλαπλασιάζεται με σπόρους και μοσχεύματα. Η αμπέλοψη έχει μέτριες απαιτήσεις σε πότισμα. Θα χρειαστεί τακτικά ποτίσματα την ζεστή περίοδο του καλοκαιριού, ενώ για λίπανση, μόνο την περίοδο της άνοιξης θα απαιτηθεί προσθήκη πλήρους λιπάσματος. Είναι αναγκαίο να κλαδεύουμε την αμπέλοψη για να μπορέσουμε να την κατευθύνουμε προς τα εκεί που θέλουμε. Δεν χρειάζεται απαραίτητα υποστήλωση καθώς διαθέτει μικρούς βλαστούς, έλικες, που λειτουργούν σαν βεντούζες και προσκολλάται πάνω στους τοίχους.
Πώς αντιμετωπίζουμε οικολογικά τα ζιζάνια στον κήπο μας;
Παρακάτω, αναφέρουμε τις πιο σημαντικές μεθόδους οικολογικής και βιολογικής αντιμετώπισης των ζιζανίων, οι οποίες μπορούν και να συνδυαστούν για να έχουμε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
– Εναλλάσσουμε των καλλιέργειες με κατάλληλα φυτά για χλωρή λίπανση όπως βίκο, κουκιά, αρακά, βρώμη. Η πυκνή σπορά αυτών των καλλιεργειών φέρνει θετικά αποτελέσματα καθώς το δυνατό ριζικό σύστημα των φυτών εμποδίζει την ανάπτυξη των ζιζανίων.
– Καλύπτουμε το έδαφος με φύλλο από μαύρο πλαστικό για την φύτευση του ανοιξιάτικου λαχανόκηπου. Ανοίγουμε τρύπες για να φυτέψουμε μέσα τα σπορόφυτα. Το πλαστικό εμποδίζει τα ζιζάνια να φυτρώσουν.
– Οργώνουμε βαθιά το προηγούμενο καλοκαίρι από τη σπορά ή τη φύτευση, προκειμένου να φέρουμε στην επιφάνεια ρίζες και σπόρους των ζιζανίων που καταστρέφονται από τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ή από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα.
– Θερίζουμε συχνά τα ζιζάνια με χορτοκοπτικό μηχάνημα πριν ή μόλις ανθίσουν και σίγουρα πριν δημιουργήσουν σπόρο.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
