Γιατί σκάνε τα ρόδια κάθε καλοκαίρι;
Το σκάσιμο των καρπών της ροδιάς, είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα που παρατηρείται στις αρχές του φθινοπώρου, όταν ετοιμαζόμαστε να συγκομίσουμε τα ρόδια μας. Το σκάσιμο επιφέρει ανομοιόμορφη ωρίμαση των καρπών και αποτελεί αίτιο δευτερογενών προσβολών από μύκητες και έντομα, με αποτέλεσμα τα ρόδια να καταστρέφονται.Η απουσία ποτίσματος κατά τους θερινούς μήνες, τα ακανόνιστα ποτίσµατα, καθώς επίσης οι μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας ημέρας-νύχτας κατά την περίοδο ταχείας αύξησης του ενδοκαρπίου (εσωτερικό του καρπού) αποτελούν βασικά αίτια του σκάσιμο των καρπών της ροδιάς. Σε ροδιές που διαθέτουν λιγοστό φύλλωμα, το φαινόμενο ενισχύεται μέσω της σκλήρυνσης της φλούδας των ροδιών από ηλιεγκαύματα. Επίσης, η προσθήκη αζωτούχας λίπανσης και κοπριών στις ροδιές, αφού έχουν δέσει οι καρποί, συντελεί στην αύξηση του σκασίματος των καρπών της ροδιάς. Για την προληπτική αντιμετώπιση του σκασίματος ροδιών, λαμβάνουμε τα εξής μέτρα: Εξασφαλίζουμε σταθερό σύστημα ποτίσματος για τις ροδιές προτιμώντας το σύστημα με σταγόνες και ποτίζουμε σταθερά τις ροδιές τους θερινούς μήνες, 1-2 φορές τη βδομάδα. Αποφεύγουμε την όψιμη αζωτούχα (αμμωνιακή) λίπανση στις ροδιές και προτιμούμε βιολογικά λιπάσματα με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.
Τι συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη του δάκου της ελιάς;
Η ανάπτυξη του δάκου ευνοείται όταν η μέση ημερήσια θερμοκρασία είναι χαμηλότερη από τους 25°C και μεγαλύτερη από τους 10°C. Όταν οι θερμοκρασίες υπερβαίνουν τους 35°C για αρκετές μέρες μειώνεται ο πληθυσμός του δάκου, η δραστηριότητα του αλλά και η γονιμότητα του. Συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας ή βροχοπτώσεις κατά την θερινή και φθινοπωρινή περίοδο ευνοούν την ανάπτυξη και τη δραστηριότητα του δάκου. Ο δάκος της ελιάς συμπληρώνει συνήθως 4-5 γενεές στον ελληνικό χώρο, δηλαδή ο κύκλος ζωής του με τα διάφορα στάδια: αυγό – προνύμφη (σκουλήκι) – χρυσαλλίδα – τέλειο έντομο (μύγα) επαναλαμβάνεται 4-5 φορές το χρόνο. Στα τέλη της άνοιξης, δραστηριοποιείται η 1η γενεά του εντόμου, και παρατηρείται μια σταδιακή εκκόλαψη των ακμαίων του δάκου. Στις αρχές έως μέσα Ιουλίου εμφανίζεται η 2η γενεά του δάκου, όπου τα θηλυκά ωοτοκούν σε νέους πράσινους καρπούς. Μέσα στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο εμφανίζεται αντίστοιχα η 3η και 4η γενεά του δάκου της ελιάς ενώ αν έχουμε και όψιμο καλοκαίρι μπορεί να ακολουθήσει και 5η γενεά στα μέσα του φθινοπώρου.
Πότε κλαδεύεται η πικροδάφνη και πως πολλαπλασιάζεται;
Η σφάκα πικροδάφνη είναι σκληραγωγημένο φυτό που μεγαλώνει σε όλα τα εδάφη, ακόμα και στα πιο άγονα, αμμώδη και ασβεστώδη. Αυτοφύεται στις κοίτες των ποταμών και των χειμάρρων, σε βουνοπλαγιές και σε κοιλάδες κι έχει εντυπωσιακή ανάπτυξη. Η πικροδάφνη ευδοκιμεί τόσο σε ηλιόλουστες, όσο και σε ημισκιερές θέσεις και είναι ανθεκτική στους ανέμους. Η πικροδάφνη αναπτύσσεται και στα παραθαλάσσια μέρη, καθώς είναι ανεκτική στην αλατότητα των υδροσταγονιδίων της θάλασσας. Λόγω της μεγάλης ανθεκτικότητας, της πλούσιας ανθοφορίας και της αντοχής στους ρύπους, την συναντάμαι, επίσης, στους περισσότερους εθνικούς δρόμους της χώρας. Οι πικροδάφνες χρειάζονται κλάδεμα κάθε χρόνο νωρίς την άνοιξη ή το φθινόπωρο μετά το τέλος της ανθοφορίας. Κάθε 2-3 χρόνια, πραγματοποιούμε ένα αυστηρό κλάδεμα ανανέωσης αν θέλουμε να τις διατηρήσουμε σε σχετικά χαμηλό ύψος. Ο πολλαπλασιασμός της πικροδάφνης γίνεται με μοσχεύματα.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
