Τι συνθήκες θέλει η νεραγκούλα για να ευδοκιμήσει;
Η νεραγκούλα ή ρεναγκούλα είναι πολυετές κονδυλώδες καλλωπιστικό φυτό που συνήθως καλλιεργείται ως ετήσιο. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες νεραγκούλας που μας χαρίζουν πλούσια ανθοφορία σε διάφορα χρώματα όπως κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, ροζ και λευκό. Η νεραγκούλα φυτεύεται με κόνδυλους την εποχή του φθινοπώρου για να μας χαρίσει τα υπέροχα λουλούδια της μέσα στην άνοιξη. Οι κονδυλόμορφες ρίζες της, μάλιστα, ξεχωρίζουν για το χαρακτηριστικό σχήμα τους που μοιάζει με πόδια χταποδιού. Η νεραγκούλα ευδοκιμεί σε ελαφρύ έδαφος που εμφανίζει αρκετή υγρασία, καλή αποστράγγιση και αερισμό. Για να δώσει μεγαλύτερη ανθοφορία, προτιμούμε να τη φυτεύουμε σε ηλιοφανή σημεία. Η νεραγκούλα είναι ανθεκτική στο κρύο, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες συντελούν στη γρήγορη ωρίμανση των λουλουδιών της. Πριν τη φύτευση, καλό είναι να ενσωματώνουμε κοπριά και κομπόστ στο έδαφος ή φυτόχωμα που να περιέχει περλίτη αν φυτεύουμε την νεραγκούλα σε γλάστρα. Φυτεύουμε τις κονδυλόμορφες ρίζες της νεραγκούλας σε βάθος περίπου 5 εκατοστά, έτσι ώστε να δείχνουν προς τα κάτω και σε αποστάσεις 10-15 εκατοστών μεταξύ των φυτών.
‘Πως χρησιμοποιείται η στάχτη στον κήπο;
Η καλύτερη αξιοποίηση της στάχτης από το τζάκι και τον ξυλόφουρνο είναι η χρήση της στον κήπο! H στάχτη από την καύση των ξύλων βρίσκει εκτεταμένη εφαρμογή και έχει πολλαπλά οφέλη για τα φυτά και τις καλλιέργειες μας, αρκεί να προέρχεται από ξύλα που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία με χημικές ουσίες. Συγκεκριμένα, η στάχτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την οικολογική λίπανση των φυτών, για την βελτίωση του εδάφους καθώς και για την οικολογική προστασία των φυτών. Η στάχτη εμπλουτίζει με θρεπτικά συστατικά τις καλλιέργειες που θέλουν ασβέστιο, κάλιο και φώσφορο όπως η ντομάτα, τα φασόλια, το σπανάκι, ο αρακάς, τα σκόρδα, τα τεύτλα, ηπατάτα, τα σιτηρά και το αβοκάντο. Η στάχτη περιέχει ελάχιστη ποσότητα αζώτου, γι’ αυτό στην οικολογική γεωργία η προσθήκη στάχτης συνδυάζεται με τη χλωρή λίπανση ψυχανθών ή με την ενσωμάτωση κοπριάς και κομπόστ. Η κατάλληλη εποχή για την ενσωμάτωση της στάχτης στον λαχανόκηπό μας είναι η περίοδος του χειμώνα, όπου διασκορπίζεται και παραχώνεται επιφανειακά σε βάθος 10-20 εκατοστών.
Τι εδαφοκλιματικές συνθήκες απαιτεί η καλλιέργεια της λεμονιάς;
Η λεμονιά είναι το πιο αγαπημένο καρποφόρο δέντρο που συναντάμε σε κάθε κήπο και αυλή. Με καταγωγή από την Ινδία, η λεμονιά ανήκει στην οικογένεια των εσπεριδοειδών, μαζί με την πορτοκαλιά και την μανταρινιά. Η λεμονιά αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα και μπορεί να φτάσει τα 5-6 μέτρα, συνήθως βέβαια τη διατηρούμε σε πιο χαμηλό ύψος. Τα φύλλα της λεμονιάς έχουν γυαλιστερό πράσινο χρώμα και όταν τα τρίψουμε αναδίδουν άρωμα λεμονιού. Τα πανέμορφα άνθη της, οι αρωματικοί λεμονανθοί, έχουν άσπρο χρώμα εξωτερικά και λίγο μωβ εσωτερικά, αναδίδουν ένα πολύ γλυκό άρωμα. Η λεμονιά χρειάζεται δροσερό περιβάλλον, χωρίς ακραίες θερμοκρασίες, για να ευδοκιμήσει. Δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός εμφανίζει μειωμένη παραγωγή και καχεκτικότητα. Οι ψυχροί άνεμοι κατά το χειμώνα προκαλούν σημαντική ζημιά στις λεμονιές, και περισσότερο στα νεαρά δενδρύλλια. Επίσης, οι πολύ ψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, που συνοδεύονται από χαμηλά ποσοστά υγρασίας, μπορούν να προκαλέσουν ζημιές στα φύλλα και τους καρπούς. Σχετικά με το έδαφος, η λεμονιά ευδοκιμεί σε μέσης σύστασης εδάφη, με καλή αποστράγγιση, χαμηλή αλατότητα και χαμηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
