Πώς προετοιμάζουμε το έδαφος για τη φύτευση της ντομάτας;
H ντομάτα θεωρείται ο ο βασιλιάς του λαχανόκηπου καθώς αποτελεί την πιο δημοφιλή καλλιέργεια κηπευτικών και δομικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής. Κατά την φύτευση της ντομάτας ενσωματώνουμε αρκετή οργανική ουσία μέσα στους λάκους φύτευσης, είτε σε μορφή κομπόστ, είτε σε μορφή καλά χωνεμένης κοπριάς, καθώς και βιολογικό λίπασμα πλούσιο σε κάλιο. Με αυτόν τον τρόπο, εμπλουτίζουμε το έδαφος με θρεπτικά στοιχεία και για να το κάνουμε πιο αφράτο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς σε αφράτο χώμα, οι ρίζες του φυτού της ντομάτας προχωράνε περισσότερο μέσα στο έδαφος, το φυτό έχει καλύτερη στήριξη και ανάπτυξη κι αυτό φέρνει καλύτερη παραγωγή. Φυτεύουμε τα φυτά της ντομάτας στις κατάλληλες αποστάσεις φύτευσης, αποφεύγοντας τις πυκνές φυτεύσεις που δημιουργούν προβλήματα. Αν φυτέψουμε τις ντοματιές μας σε αποστάσεις ενός μέτρου μεταξύ των φυτών τομάτας και 1,5-2 μέτρων μεταξύ των γραμμών φύτευσης, είναι σίγουρο ότι εξασφαλίζουμε τον καλύτερο αερισμό και φωτισμό των φυτών της ντομάτας. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε βελτίωση της παραγωγής και μείωση ενδεχόμενων μυκητολογικών και εντομολογικών ασθενειών.
Ποιες ιδιότητες έχει η στάχτη για τη βελτίωση του εδάφους;
Η προσθήκη στάχτης στο έδαφος, κάνει το χώμα πιο αφράτο και βελτιώνει τον αερισμό του με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται καλύτερα το ριζικό σύστημα των φυτών. Η στάχτη μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη διόρθωση όξινων προβληματικών εδαφών. Τα όξινα εδάφη διαθέτουν χαμηλό pH που περιορίζει την ανάπτυξη των φυτών, καθώς δυσκολεύονται στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών από το χώμα. Η στάχτη έχει την ιδιότητα να ανεβάζει το pH του εδάφους και αυτό βοηθά πολύ τα φυτά να απορροφούν καλύτερα διάφορα ιχνοστοιχεία, όπως ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος, το βόριο και το μαγνήσιο. Να σημειωθεί πως δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε στάχτη σε οξύφιλα φυτά και δέντρα που αγαπούν τα όξινα εδάφη όπως η γαρδένια, η καμέλια, η ορτανσία, η φτέρη, η αζαλέα, το ρείκι, η καστανιά και η βελανιδιά. Επίσης, η στάχτη δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τοποθετείται σε εδάφη που είναι ήδη αλκαλικά γιατί μειώνεται ακόμα περισσότερο η διαθεσιμότητα των θρεπτικών στοιχείων του εδάφους.
Σε τι συνθήκες ευδοκιμεί η βερβερίδα;
Η βερβερίδα είναι ανθεκτικός φυλλοβόλος θάμνος με μικρά κόκκινοπράσινα φύλλα που την περίοδο του φθινοπώρου αποκτούν ένα εντυπωσιακό βαθύ κόκκινο χρώμα. Έχει σχετικά αργή ανάπτυξη, φουντωτό σχήμα και φτάνει σε ύψος περίπου 1-1,5 μέτρο με μικρά αγκάθια πάνω στους βλαστούς. Η βερβερίδα ανθίζει την ανοιξιάτικη περίοδο, κατά την περίοδο Απριλίου-Μαΐου, σχηματίζοντας μικρά κιτρινοκόκκινα άνθη που διαρκούν περίπου 1 μήνα μέχρι να γίνουν μικροί στροογγυλοί καρποί. Ιδανική επιλογή για δημιουργία χαμηλού φράχτη, αλλά και για μεμονωμένες φυτεύσεις στον κήπο, η βερβίδα ξεχωρίζει λογω του κόκκινου φυλλώματος που δημιουργεί μοναδικές χρωματικές αντιθέσεις με το πράσινο φύλλωμα των υπόλοιπων φυτών. Μπορεί να προσαρμοστεί και να έχει καλή ανάπτυξη στα περισσότερα εδάφη. Φυτεύεται τόσο σε ηλιόλουστες όσο και σε ημισκιέρες θέσεις, ενώ μπορεί να φυτευτεί ακόμη και σε παραθαλάσσιες περιοχές, καθώς παρουσιάζει μεγάλη ανθεκτικότητα και στην αλατότητα. Η βερβερίδα είναι πολύ ανθεκτική στην έντονη παγωνιά και στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ παράλληλα είναι αντοχής και σε έντονες συνθήκες ξηρασίας.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
