Τι συνθήκες χρειάζονται τα ντοματίνια για να καρποφορήσουν;
Το ντοματίνια (ή τοματίνια) είναι από τα πλέον αγαπημένα κηπευτικά που καλλιεργούμε κάθε καλοκαίρι και λαχταρούμε να γευτούμε σε σαλάτες και φαγητά. Τα ντοματίνια αν αναπτύσσονται σε διάφορους τύπουν εδαφών και έχουν καλύτερα απόδοση σε αφράτα γόνιμα χώματα που παρουσιάζουν καλή αποστράγγιση. Για τη βελτίωση του εδάφους πριν τη φύτευση, ενσωματώνουμε αρκετή οργανική ουσία μέσα σε κάθε λάκκο, είτε σε μορφή κομπόστ, είτε σε μορφή καλά χωνεμένης κοπριάς, καθώς και βιολογικό λίπασμα πλούσιο σε κάλιο. Κατάλληλες αποστάσεις φύτευσης για τα ντοματία είναι ένα μέτρο μεταξύ των φυτών και δύο μέτρα μεταξύ των γραμμών φύτευσης. Κατάλληλη εποχή για να φυτέψουμε τα ντοματίνια είναι στα μέσα της άνοιξης για να έχουμε παραγωγή μέσα στο καλοκαίρι ενώ αν τα φυτέψουμε αρχές καλοκαιριού θα πάρουμε όψιμη συγκομιδή μέσα στο φθινόπωρο. Αξίζει να σημειώσουμε πως τα ντοματίνια είναι ανθεκτικότερα από τις μεγαλόκαρπες ποικιλίες ντομάτας, τόσο ως προς τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, καθώς και στις πρώτες παγωνιές του χειμώνα.
Γιατί χρησιμοποιούμε τη θειοχαλκίνη στα κηπευτικά;
Η θειοχαλκίνη αποτελεί μίγμα σκόνης θειαφιού και μεταλλικού χαλκού σε συγκεκριμένη αναλογία. Με τη θειοχαλκίνη, σκονίζουμε το φύλλωμα όλων των φυτών του λαχανόκηπου μας για την αντιμετώπιση του περονόσπορου και του ωίδιου, τις δύο σημαντικότερες μυκητολογικές ασθένειες των κηπευτικών. Κάνουμε εφαρμογή της θεοχαλκίνης ανά δεκαπέντε ημέρες στον κήπο μας, προσέχοντας να κάνουμε δύο εφαρμογές ως μέγιστο ανά καλλιεργητική περίοδο. Η γενική δοσολογία εφαρμογής για τη θειοχαλκίνη είναι δύο με τρία κιλά το στρέμμα, αν και το εύρος της δόσης είναι ανάλογο με την ένταση της προσβολής της ασθένειας. Τελευταία επέμβαση είναι οι 7 ημέρες πριν τη συγκομιδή για ντομάτα, μελιτζάνα, κολοκύθι και αγγούρι και οι 21 μέρες πριν τη συγκομιδή για πεπόνι, καρπούζι και πατάτα.
Θυμάστε τον τηλέγραφο ένα φυτό από τις αυλές των γιαγιάδων μας;
Μπορεί κάποιοι να μην γνωρίζουν το όνομα του, όμως σίγουρα τον έχουμε παρατηρήσει στην αυλή κάποιου παραδοσιακού σπιτιού φυτεμένο σε γλάστρα ή πιο συνηθισμένα σε κάποιον τενεκέ. Πριν από μερικές δεκαετίες, ο τηλέγραφος αποτελούσε ένα από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικά φυτά που συναντούσαμε σε κάθε σπίτι. Με καταγωγή από το Μεξικό, ο τηλέγραφος είναι πολυετές τροπικό αναρριχώμενο φυτό που έχει χαρακτηριστικά στενόμακρα μωβ φύλλα, ανάλογα με την ποικιλία όμως μπορεί να τον συναντήσουμε και σε κόκκινο, ροζ, πορφυρό ή πράσινο χρώμα. Παρουσιάζει πλούσια κα παρατεταμένη ανθοφορία από τις αρχές της άνοιξης ώς και τα τέλη του φθινοπώρου σχηματίζοντας μικρά υπέροχα λουλούδια σε ροζ, μωβ ή λευκό χρώμα που αποτελούνται από τρία πέταλα και θυμίζουν το σχήμα μικρής καρδιάς. Ο τηλέγραφος μπορεί να φυτευτεί τόσο στον κήπο και να απλώσει ή να φυτευτεί σε γλάστρες στο μπαλκόνι καθώς και σε κρεμαστά καλάθια. Ο τηλέγραφος δεν χρειάζεται πολύ φως και αναπτύσσεται καλύτερα σε ημισκιερές θέσεις στον κήπο και το μπαλκόνι μας. Η πολύωρη έκθεση στον ήλιο εξασθενεί το έντονο χρώμα των φύλλων του.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
