Είμαι καπετάνιος και λατρεύω τα κουνουπίδια. Μπορώ να τα φυτέψω τώρα ή είναι λίγο νωρίς λόγω ζέστης;
Ψάξε έναν τόπο δροσερό,
φύτεψε κουνουπίδι,
πότιζε καθημερινά
και πρίμα το ταξίδι.
Φυτέψτε, λοιπόν, αυτή την εποχή, το κουνουπίδι σε δροσερό τόπο και ποτίζετε καθημερινά γιατί άμα ζοριστεί από τη ζέστη και στρεσαριστεί το φυτό πιθανότατα δεν θα σχηματίσει ανθοκεφαλή. Το κουνουπίδι που καλλιεργείται για την ανθοκεφαλή του και θεωρείται λαχανικό υψηλής διατροφικής αξίας. Ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών στην οποία κατατάσσονται πολλά γνωστά μας λαχανικά όπως το μαρούλι, το μπρόκολο, το λάχανο, άλλα και καλλωπιστικά όπως η βιολέτα. Ποώδες φυτό, με φύλλα επιμήκη, πλατιά και σαρκώδη θεωρείται διετές αλλά καλλιεργείται σαν ετήσιο. Τα κουνουπίδι είναι λαχανικό ψυχρής εποχής καθώς κατάλληλες θερμοκρασίες για την καλλιέργειά του είναι από 7 έως 24 oC ενώ είναι ευπαθές στους παγετούς. Η φύτευσή του στον λαχανόκηπο ξεκινά από τον Αύγουστο μέχρι και τα μέσα φθινοπώρου με το συνήθη τρόπο φύτευσης ή σε μικρά αναχώματα. Οι κατάλληλες αποστάσεις φύτευσης είναι περίπου 50 εκ. επί της γραμμής και 60 εκ. μεταξύ των γραμμών, ενώ κατά τη φύτευση προσθέτουμε μίγμα καλοχωνεμένης κοπριάς και σύνθετου βιολογικού λιπάσματος σε αναλογία 1:1. Η συγκομιδή της ανθοκεφαλής γίνεται όταν έχει φτάσει πλέον στο επιθυμητό μέγεθος και τα φύλλα είναι πράσινα και εύρωστα, συνήθως τρεις μήνες μετά τη φύτευση.
Κάθε χειμώνα ξεραίνονται οι βασιλικοί μου, ενώ η γειτόνισσα έχει έναν
βασιλικό που γίνεται δυο μέτρα. Τι κάνει;
Βασιλικό εφύτεψε από το Άγιο Όρος,
ανθεκτικό στην παγωνιά, στο ύψος πρωτοπόρος.
Ακολουθείστε το παράδειγμα της γειτόνισσας και επιλέξτε τον αγιορείτικο ή δενδροβασιλικό όπως πολύ συχνά αποκαλείται. Ανθεκτικός στο χειμωνιάτικο κρύο, πολυετής καλλιεργείται σε σκιερά μέρη τόσο για την καλλωπιστική του αξία, όσο και για τη χρήση των φύλλων του σαν καρύκευμα. Το ύψος του μπορεί να φθάσει ακόμη και τα δύο μέτρα ενώ η διάρκεια ζωής του μέχρι τα τέσσερα χρόνια. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους, από τον Μάρτη μέχρι την αρχή του καλοκαιριού, ανάλογα με το κλίμα της περιοχής όπου σπέρνεται. Αν πάρετε έτοιμο φυτό από φυτώριο και το μεταφυτέψετε, φροντίστε να τον κορφολογείτε συχνά κόβοντας λίγα φύλλα κάθε φορά και να αφαιρείτε τα άνθη του μόλις σχηματίζονται. Με αυτόν τον τρόπο, αναπτύσσονται νέοι πλευρικοί δυνατοί βλαστοί, και παρατείνεται η μακροζωία του ειδικά αν ενσωματώνουμε στο χώμα κάθε 15 μέρες βιολογικό λίπασμα αζώτου. Ποτίζετε δυο-τρεις φορές τη βδομάδα ενώ ψεκάστε και με μίγμα σαπουνιού και οινοπνεύματος κάθε 15 μέρες για να έχει φύλλα απαλλαγμένα από εχθρούς.
Ο κουμπάρος βάζει τσουκνίδες σε νερό και μετά ποτίζει και ψεκάζει τα φυτά του λαχανόκηπου. Να το κάνω κι εγώ;
Βάλε τσουκνίδα στο νερό και ψέκασε τα φύλλα
να τονωθούνε τα φυτά, μη πάθουν καμιά νίλα.
Το τσουκνιδόζουμο χρησιμοποιείται από παλιά σαν φυτοδιεγερτικό στις καλλιέργειες, αλλά και σαν οικολογικό εντομοκτόνο. Κατ’ αρχάς είτε με πότισμα είτε με ψεκασμό βελτιώνεται η ανάπτυξη των φυτών και τα φύλλα αποκτούν πιο σκούρο πράσινο χρώμα. Παράλληλα, αν ψεκάσουμε με τσουκνιδόζουμο αυξάνεται η αντοχή απέναντι στα έντομα και ειδικά στη μελίγκρα. Γι’ αυτό ακολουθείστε την παρακάτω συνταγή: Κόψτε τα φύλλα και τα στελέχη της τσουκνίδας λίγο πριν ανθίσει (από Μάρτη μέχρι Ιούνη ανάλογα την περιοχή) και μετά μπορείτε να την αποξηράνετε στη σκιά. Τοποθετείστε ένα κιλό φρέσκιας τσουκνίδας ή 200 γρ. αποξηραμένης σε δέκα λίτρα νερό, αφήστε το για μια βδομάδα και μετά ποτίστε τα φυτά σας. Αν θέλατε τώρα να ψεκάσετε για έντομα, η τσουκνίδα αρκεί να παραμείνει στο νερό μόνο για μια μέρα. Στο διάλυμα ψεκασμού τσουκνίδας μπορείτε να προσθέσετε μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο σιτρονέλλας για να αυξηθεί η εντομοαπωθητική δράση. Επαναλάβετε τους ψεκασμούς κάθε τρεις μέρες για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
Θέλω ένα καλλωπιστικό φυτό για να το διαμορφώσω σε μπαλίτσα ή σε κάποιο άλλο σχήμα. Τι θα μου προτείνατε;
Ένα πυξάρι διάλεξε, για να το κάνεις μπάλα,
φαίνεται απ’ το φύλλωμα, δεν μοιάζει με τα άλλα.
Αν υπάρχει λοιπόν ένα φυτό που να μπορεί να διαμορφωθεί σε μπάλλα, αλλά σχεδόν και σε ό,τι σχήμα μπορεί να βάλει ο νους σας, τότε αυτό είναι σίγουρα το πυξάρι. Το συναντάμε στην Ευρώπη, τη δυτική Ασία και τη Β. Αφρική καθώς είναι κατάλληλο για χαμηλούς φυτικούς φράχτες, αλλά και για περίτεχνα κλαδέματα. Η καλλωπιστική του αξία οφείλεται στα μικρά, ωοειδή, γυαλιστερά, σκουροπράσινα φύλλα του που φύονται πυκνά ανά ζεύγη σε αντίθετη διάταξη. Προτιμά γενικότερα τα ασβεστούχα εδάφη, ενώ στα δάση φυτρώνει συνήθως κάτω από δέντρα οξιάς. Φυτεύεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε ηλιόλουστη ή ημισκιερή θέση. Είναι ανθεκτικό τόσο στο κρύο όσο και στη ζέστη. Για δημιουργία φράχτη, λοιπόν, φυτέψτε πυξάρια ύψους περίπου 25 – 30 εκ. σε απόσταση 30 – 35 εκ. μεταξύ τους. Κορφολογήστε την άνοιξη για να τονώσετε την πλευρική ανάπτυξη βλαστών και τη δημιουργία πυκνών θάμνων και προσθέστε λίγη θειική αμμωνία. Για πυξάρια φυτεμένα σε γλάστρα, προσθέστε υγρό λίπασμα για πράσινα φυτά, κάθε μήνα και κλαδέψτε ανάλογα το σχήμα που θέλετε να δώσετε.
