Σκέφτηκα να φυτέψω φακές σε μια πλαγιά στο χωριό. Ποια είναι η γνώμη σας;
Νοέμβρη σπείρε τη φακή
σε στραγγερό χωράφι,
κι Απρίλη τη συγκομιδή,
για να φυλάς στο ράφι
Η φακή σπέρνεται τον Νοέμβρη, αφού δουλευτεί καλά η γη μετά τα πρωτοβρόχια, ενώ στα πιο ορεινά μέρη σπέρνουμε τον Μάρτη όταν περάσουν οι μεγάλες παγωνιές. Αν και η σπορά γίνεται συνήθως στα πεταχτά, καλύτερα όμως να σπέρνεται σε γραμμές σε απόσταση 20-30 εκατοστά μεταξύ τους ή σε τούφες σε απόσταση 30-40 εκατοστά. Η φακή αντέχει σχετικώς αρκετά στο κρύο, όχι όμως και στις μεγάλες παγωνιές. Παράλληλα, η ξηρασία προκαλεί μεγάλο κακό καθώς και τα ομιχλώδη και βροχερά κλίματα καθώς προσβάλεται ευκολότερα από ασθένειες. Η φακή θέλει στραγγερά χαλικώδη εδάφη πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία. Οι πλαγιές, οι προφυλαγμένες από τους βοριάδες, οι προσηλιακές, που στεγνώνουν εύκολα, οι ανοιχτοί κάμποι και τα οροπέδια είναι πολύ κατάλληλα για τη φακή. Η συγκομιδή γίνεται με θέρισμα με μηχανή ή με το χέρι με εκρίζωση ολόκληρου του φυτού. Οι σπόροι πρέπει να έχουν 30% υγρασία, ενώ τα φυτά μετά την κοπή ξεραίνονται στο αλώνι και αλωνίζονται σε μηχανές.
Θα ήθελα να φυτέψω μια μανόλια στον κήπο μου. Τι θα λέγατε;
Μανόλια η μεγανθής,
του κήπου το αστέρι,
στα άσπρα τα λουλούδια της,
δεν θα ’βρεις άλλο ταίρι.
Η μανόλια η μεγανθής είναι η πιο γνωστή μανόλια στη χώρα μας και αυτό γιατί αντέχει πιο πολύ στο ξηροθερμικό μας κλίμα. Είναι αειθαλές φυτό που μπορεί να φτάσει και τα 20 μέτρα σε ύψος, έχει γυαλιστερά όμορφα πράσινα φύλλα και η κάτω επιφάνεια του φυλλώματος είναι καφέ χρώματος. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της είναι τα μεγάλα μονά λευκά άνθη της που βγαίνουν νωρίς την Άνοιξη και την καλωσορίζουν στον κήπο μας. Προτιμά ηλιόλουστα σημεία, έδαφος με χαμηλό όξινο pH και καλή στράγγιση. Είναι ανθεκτικό τόσο στο κρύο όσο και στη ζέστη, αν και η υπερβολική ζέστη μπορεί να προκαλέσει κάψιμο στα φύλλα της. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί λοιπόν στη θέση της καθώς ο ήλιος είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει πρόβλημα κατά τους θερινούς μήνες. Επειδή ο κορμός του φυτού είναι λεπτός και με πολύ ωραίο χρώμα, τον χρησιμοποιούν στην ξυλουργική τέχνη. Το κάρβουνο που βγαίνει απ’ το ξύλο της μανόλιας είναι καλό για στίλβωμα χρωματισμένων από λάκα επιφανειών.
Είμαι κτηνοτρόφος και σε ένα χωράφι με ελιές σκέφτομαι να φυτέψω κτηνοτροφικά κουκιά. Τι λέτε;
Τα κτηνοτροφικά κουκιά,
γεμάτα πρωτεΐνες
πλούσια ζωοτροφή,
μέσα σε λίγους μήνες.
Τα κτηνοτροφικά κουκιά είναι κατάλληλα και για χλωρή λίπανση, ενίσχυση του εδάφους με άζωτο και συνιστώνται σε αγρούς που πλήττονται από χειμερινά και θερινά ζιζάνια. Συγχρόνως, τα κτηνοτροφικά κουκιά χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για τη διατροφή των ζώων, είτε αυτά προορίζονται για πάχυνση είτε για γαλακτοπαραγωγή καθώς αποτελούν πλούσια πρωτεϊνούχα τροφή με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη από 26 μέχρι και 34%. Αναπτύσσεται με πολύ ικανοποιητικές αποδόσεις, σε εδάφη ξηρικά, όπου άλλες καλλιέργειες παρουσιάζουν δυσκολίες, ενώ η μεγάλη και πλούσια παραγωγή καρπού για ζωοτροφή, κάνει τους κτηνοτρόφους να το προτιμούν. Τα κτηνοτροφικά κουκιά ευδοκιμούν σε εδάφη πηλώδη με πολύ ασβέστιο και καλή αποστράγγιση. Τα κτηνοτροφικά κουκιά σπέρνονται το φθινόπωρο, τον Νοέμβριο συγκεκριμένα, την ίδια εποχή με τα χειμερινά σιτηρά, ενώ σε ψυχρές περιοχές καλό είναι η σπορά να γίνεται νωρίς την άνοιξη. Η ποσότητα του σπόρου ανά στρέμμα είναι γύρω στα δέκα κιλά το στρέμμα.
Μπορείτε να με ενημερώσετε για την καλλωπιστική δαμασκηνιά;
Δαμασκηνιά καλλωπισμού,
έρχεται απ’ την Περσία
με φύλλα κοφεκόκκινα,
γυαλιστερά και λεία.
Η καλλωπιστική δαμασκηνιά ή Prunus Pissardii κατάγεται από την Ασία και διαδόθηκε στην Ευρώπη όταν ο Pissard, κηπουρός του Σάχη της Περσίας, την έφερε στη Γαλλία. Η καλλωπιστική δαμασκηνιά είναι φυλλοβόλο δέντρο με ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία, εξαιτίας του σκουρόχρωμου φυλλώματος και της πρώιμης και πλούσιας ανθοφορίας του. Προτιμάται να φυτεύεται σε ηλιόλουστες θέσεις, αλλά μπορεί να αναπτυχθεί και σε ημισκιερές. Έχει σχετικά γρήγορη ανάπτυξη, πυκνή βλάστηση και σχήμα σφαιρικό ή κυπελλοειδές. Τα φύλλα της καλλωπιστικής δαμασκηνιάς είναι απλά με σκούρο καφέ-κόκκινο χρώμα, λεία και γυαλιστερά και η περιφέρεια ελαφρά οδοντωτή. Το χρώμα των φύλλων της σε σκιερά μέρη γίνεται πιο ανοιχτό, ενώ τα άνθη της εμφανίζονται πριν την έκπτυξη των φύλλων κατά τα μέσα της άνοιξης και έχουν ρόδινο χρώμα. Είναι μικρά, αρωματικά και διαρκούν μόνο 30 μέρες. Οι καρποί της έχουν σφαιρικό σχήμα και μοιάζουν με κεράσια. Εμφανίζονται το καλοκαίρι με χρώμα κόκκινο-πορτοκαλί και έχουν ιδιαίτερη διακοσμητική αξία.
